Midden jaren 80 speelde Anderlecht een vriendenwedstrijd op Eeklo. Was daar aanwezig met mijn ouders. De enige keer dat mijn mama is mee geweest naar Anderlecht. Ze volgde enkel mij toen ik voetbalde en daar bleef het bij. De laatste jaren worden meestal beelden vastgelegd met de gsm, daarvoor was het met een digitaal fototoestel. Met een digitaal fototoestel kan je veel foto’s nemen en de beste selecteren. In de jaren ‘80 was het met een fototoestelletje om daarna het filmrolletje te laten ontwikkelen.
Met dank aan Carine
Dan was het bang afwachten hoeveel foto’s er gelukt waren. Wanneer de helft van de foto’s gelukt was dan mocht je al tevreden zijn. Op Eeklo maakte mijn mama na de wedstrijd foto’s van mij met Anderlechtspelers en ja, de foto met Grün was gelukt. Midden jaren ‘90 kwam Grün terug naar Anderlecht en toen heb ik hem op een trainingsdag een foto laten signeren. Daarna heb ik hem nog twee keer ontmoet op oudspelersavonden en met hem op de foto geweest.
Franky De Meyer met Georges Grün bij een oefenwedstrijd in Eeklo, midden jaren ’80
Nooit dacht ik dat er nog een vervolg zou komen. En wat voor een, met dank aan Carine Anseeuw. Carine werkte in het verleden op Anderlecht en volgt alle wedstrijden. Uit respect voor mijn levenswerk helpt ze mij waar nodig. Een aantal jaar geleden kwam Carine met het idee om op Facebook een pagina aan te maken. Ik antwoorde ‘ken daar niks van maar wil jou carte blanche geven’. Ze is de stichter van de ‘Franky RSCA Collector’ pagina en beheert die ook. Daarnaast vertaalt ze de Franstalige teksten die ik via verschillende kanalen krijg.
Ook schrijft ze teksten die ik in het Frans kan versturen. Op het moment dat ik besliste om zoveel mogelijk spelers uit de lijst van de eeuwige 25 van Anderlecht te ontmoeten, wilde Carine mij helpen met de Franstalige spelers. Ik gaf haar de gegevens van Grün en Scifo. Op een bepaald moment voelde ze zich schuldig omdat er van beide geen antwoord kwam, terwijl ik de ene na de andere afspraak maakte met de Nederlandstalige. Op een dag belde ze mij trots met de melding dat Grün positief had geantwoord en wilde meewerken om af te spreken. We waren beide gelukkig, maar Carine kon met haar geluk niet op. Ze was zo blij als een klein kind omdat ze destijds verliefd was op Grün. ‘Franky voor die dag moet mijn man even wijken voor Grün.’
Afspraak in Genval
Grün had voorgesteld om af te spreken in een brasserie aan het Meer van Genval. Voor mij was dit speciaal omdat Anderlecht daar in de jaren ‘70 en ‘80 op afzondering ging. Ik heb in mijn verzameling verschillende foto’s van spelers aan het Meer van Genval. Op een regenachtige namiddag reed ik samen met Carine naar Genval. Carine met vlinders in de buik om haar Georges te ontmoeten. Tijdens het drinken van een koffie in de veranda van de brasserie, was het voor Carine even schrikken toen Georges kwam aangewandeld in het gezelschap van zijn vriendin. Ik weet dat Georges tijdens zijn voetballoopbaan bekend stond als een echte gentleman, zowel op als naast het veld. Dat werd bevestigd want de begroeting was warmvol.
Carine vertelde in het Frans mijn levensverhaal als Anderlechtsupporter. Beide wisten we dat Georges een beetje Nederlands sprak, maar onze verbazing was groot want we stelden vast dat zijn Nederlands zeer goed is. Aangezien de vriendin van Georges ook interesse toonde in mijn levensverhaal, vertaalde Carine voor haar. Het klikte tussen die twee en ze raakten aan de praat. Ondertussen babbelde Georges met mij over zijn Anderlechtperiode over zijn loopbaan. Tijdens ons gesprek heeft Georges één keer de hulplijn van Carine gevraagd voor de juiste woorden. We hebben veel gepraat over Raymond Goethals en vooral veel gelachen met de verhalen. Ik kwam niet bij van het lachen toen Georges het verhaal vertelde van Raymond met zijn krant in de hand. Raymond woonde op een appartement in de Louis Mettewielaan in Molenbeek.
Hij was tijdens het nemen van de lift zodanig zijn krant aan het lezen dat hij op een verkeerde verdieping aankwam. Hij stapte uit de lift en toevallig stond een deur van een appartement op een kier. Raymond stapte binnen en was het schrikken toen een man hem aansprak ‘wat doe jij hier in mijn appartement’? Zou zeggen typisch Raymond, want het volgende verhaal dat ik aanhoorde had Martin Lippens mij al eens verteld en wil ik ook meegeven. Anderlecht speelde in het seizoen 1995/96 Europees tegen Ferencvarosi. Raymond was op een bepaald zo aan het babbelen en babbelen. Hij dacht dat hij tegen Martin bezig was.
Verhalen over Goethals
De bank van Anderlecht hield Raymond in de gaten en op een bepaald moment kwamen ze niet bij van het lachen toen ze zagen dat Raymond tot het besef kwam dat hij had plaatsgenomen op de bank van de tegenstander. Goed het was tijd om Georges eens naar zijn foto’s te laten kijken in mijn map. Toen hij de foto’s van mijn RSCA-kamer zag begon hij te lachen en zijn bewondering voor mij levenswerk werd aangewakkerd toen hij de eerste foto’s van hem bekeek. Ondertussen had ik ook felicitaties gekregen van zijn vriendin voor mijn passie. Was terug een aangenaam gevoel dat ik aan de hand van de foto’s anekdotes begon te vertellen.
Op een bepaald moment vertelde Georges dat ik meer wist dan hijzelf. Toen hij een grote foto opmerkte van hem in duel met Ronny Rosenthal nam zijn vriendin met haar telefoon er een foto van. Ronny is blijkbaar een goeie vriend want de vriendin stuurde de foto direct naar Ronny. ‘Franky het was leuk om de foto’s te bekijken en chapeau voor jouw werk.’ Ik liet hem nog tekenen onder een foto. Hij schreef zelfs in het Nederlands ‘Nog een foto Franky! Bedankt Georges.’ Zoiets spreekt boekdelen.
Hij vond de foto zo wijs dat hij tijdens het nemen van een foto met ons drie de foto wou nabootsen. Het moment was aangebroken om te vertellen over mijn boek en hem ook te overhandigen. Net zoals iedereen was hij fier om bij de eeuwige 25 te behoren. Hij bedankte mij voor het boek. We namen een foto en daarna was het gloriemoment aangebroken voor Carine. Ze poseerde trots naast haar Georges voor de foto. Carine had ook het Franstalig boek bij van Georges dat in de jaren 80 is verschenen. Hij signeerde met veel plezier het boek. Eind goed al goed we waren allemaal tevreden en namen afscheid. We vertrokken met een brede smile. Ik terug naar mijn paars-witte mannen en Carine terug naar haar man.
Eeuwige 25 – Eeuwige 25 van Anderlecht: van Mermans tot Kompany | Raf Willems
