Zlatan Ibrahimovic laat niemand onberoerd. You love him or you hate him. Vorige week irriteerde hij de halve wereld met zijn provocatie tegen Romelu Lukaku. Zaterdag scoorde hij twee keer en bracht zijn ‘eeuwige totaal’ op 500 doelpunten. Een mijlpaal die een portretje verdient.
Zlatan Ibrahimovic. Zweden-Engeland 4-2, 14 november 2012, oefenmatch. Vier doelpunten van Zlatan, met een onmogelijk gewaande ‘bicicleta’ in de laatste minuut als orgelpunt.
Eeuwige straatvechter
Hij is een aparte verschijning. Voor een aanvaller van 1,92 m bezit hij over abnormaal veel balbravoure. De spichtige en scherpneuzige spits oogt sloom. Zijn haarlint voedt de nonchalance. Maar de desinteresse is schijn. De rijzige Zlatan loert als een adelaar op zijn prooi. Hij kan cirkelend afwachten, maar tegelijk duikelend en bijtend uithalen. Zlatan is zowel targetman als wendbare voorspeler. Zijn nukkigheid kent geen limieten, zijn onvoorspelbaarheid is evenmin begrensd. Zlatan spuwt, schopt, deelt ‘ellebogen’ uit en trapt na.
Hij blijft de eeuwige straatvechter uit zijn jeugd, de schrale rosse buurt van het Zweedse Malmö. Als kind van Bosnische en Kroatische inwijkelingen – die aan het einde van de jaren zeventig het voormalige Joegoslavië verlieten – zocht hij in zijn jeugd het experiment op en botste met de regelmaat van een klok met gezagsdragers. Zlatan leek op te groeien voor galg en rad tot hij op zijn veertiende een aansluitingskaart mocht tekenen bij topclub Malmö FF.
Vijf jaar later snoepte Ajax hem voor de neus van Arsenal weg en in 2004, na een Nederlandse titel en beker, zag hij zijn droom werkelijkheid worden met de grote transfer naar Italië: richting Juventus! Meteen raak: Scudetto in 2005 maar het corruptieschandaal – calciopoli – dwong Juve tot degradatie. Internazionale handelde het snelst en van 2007 was de blauw-zwarte zijde van Milaan opnieuw de échte baas over Italië. De Europese roem was nog een brug te ver. De gladde stiftbal van Ibrahimovic stierf in maart 2009 uit op de paal van Old Trafford. Ook dat was kenmerkend voor Zlatan: schrander, scherpziend, superieur.
Leeuw als cadeau
De klasse met de K. En toch. De stap naar Camp Nou mondde voor hem uit in een traumatische ervaring. Hij botste met het duo Guardiola en Messi. Ze vonden niet de juiste plaats voor hem in het geheel en uitgerekend dat seizoen in 2010 schakelde zijn voormalige club Inter hem uit in de halve finale van de Champions League. Ondanks het magistrale element van veel van zijn doelpunten, faalde hij telkens op zijn weg naar de top: geen Champions League. Aan zelfvertrouwen geen gebrek: hij vergelijkt zichzelf voortdurend met een ‘beest’, hij voelt zich als ‘de koning van het dierenrijk: ‘I’m a lion, not a human’. De Zweedse ‘Leeuw’ en bewonderaar van bokser Muhammed Ali ziet zichzelf ook aan de top van de voetbalpiramide: ‘Ik was tussen 2007 en 2016 beter dan Messi en Ronaldo. Ik verdiende de Ballon d’Or.’
Hij spreekt over zichzelf in de ‘derde persoon’: ‘Dit is een ander beest. De andere spelers zijn normaal en hebben nog nooit zoiets gezien. Zlatan is niet normaal. Toen hij in 2017 besloot een stapje terug te zetten en zich te engageren voor Los Angeles Galaxy, betaalde hij zelf een volledige advertentiepagina in de Los Angeles Times, met het onderschrift: ‘Dear Los Angeles, you’re welcome.’ En hij voegde er zonder spoor van ironie aan toe: ‘Ik gaf Los Angeles het beste cadeau dat ze zich konden wensen: mij.’
Zlatan FC
Dat vond hij eerder ook al bij zijn transfers naar respectievelijk Ajax, Juventus, Internazionale, Barça, AC Milan, PSG en Manchester United. Hij aardde overal op de hem eigen manier, met uitzondering van in Camp Nou. En hij dreef het scoringspercentage overal de hoogte in. Met de meest sensationele doelpunten: van acrobatische omhalen tot geperfectioneerde volleys. Bij zijn vijfhonderdste exemplaar werd een poster ontworpen: Zlatan, God of Goals. Hij onthulde in een gesprek met de Nederlandse versie van het blad FourFourTwo in 2019: ‘Ik ben er te zien met cape en een sloopkogel in de hand. Ik wilde de foto eigenlijk wreder. Ik wilde dat er allemaal slachtoffers om mij heen lagen, maar dat mocht niet.’
Zijn oordeel over zichzelf spreekt boekdelen: ‘Ik wil herinnerd worden als de meest complete aanvaller die de wereld ooit heeft gezien.’ En op zijn twitterlijn plaatste hij ‘zijn beste elftal ooit’: hij noemde het Zlatan FC met als ondertitel ‘The Hungry Lions’. Hij stelde zichzelf…op elf posities op, telkens in een ander shirt van een club waar hij voor speelde. Zlatan Ibrahimovic.
