Richting het EK 2020 schreef Jan Willem Spaans een twintigtal portretten van spelers van het Nederlands elftal. Met een jaar vertraging gaat Oranje, onder een nieuwe bondscoach, op jacht naar een tweede EK-kroon. Tot het begin van het toernooi lichten we de hoofdrolspelers uit. Deze week Wout Weghorst. Doelpuntengarantie in de Bundesliga, maar in Nederland pas in beeld nu blijkt dat Frank de Boer nog drie namen in mag vullen.
Onbegrepen doorzetter haalt zijn gram
In het Olympische bad, waar de beste zwemmers ter wereld in het water liggen, is altijd een bataljons badmeesters present voor het geval dat. Ongeveer even nuttig moet de jeugdscouting van Willem II zich in de afgelopen jaren gevoeld hebben. Tot drie keer toe sloeg een speurneus in dienst van de Tricolores toe op onverwachte plekken, maar al die veroverde pareltjes verlieten Tilburg voor ze zich goed en wel in het eerste konden spelen. Virgil van Dijk werd gescout in Breda bij WDS’19, waar lokale ploeg NAC kind aan huis is. Frenkie de Jong werd ternauwernood uit de klauwen van Feyenoord gehouden.
Wat minder mensen weten, is dat Wout Weghorst ook een tijdje bij Willem II rondliep. Dat slaat geografisch ook als een tang op een varken: wat moet een jongen uit Twente in hemelsnaam in Brabant? Ook bij Weghorst zag de technische staf van Willem II het talent niet, waardoor de boomlange centrumspits het maar bij FC Emmen ging proberen. Wat hebben we geleerd? Weinig, hoogstens dat deze jongen bereid was huis en haard achter te laten om zijn voetbaldromen na te jagen. Wie de cijfers van zijn twee seizoenen in Drentse dienst erbij pakt, valt niet steil achterover. Acht goals in zijn eerste jaargang, twaalf in de tweede. Op de topscorerslijstjes vind je Weghorst terug tussen namen als Charles Dissels, Rhys Murphy, Johan Voskamp en Donny de Groot, godfather aller culthelden.
Eraf stampen
Uiteindelijk leidt de route via Tilburg en Emmen ‘gewoon’ naar de geboortestreek. Heracles Almelo ziet iets in de slungelige targetman. Vanaf daar is het steeds een stapje hoger: nu Weghorst in de Eredivisie speelt, verbaast hij zich openlijk over het snackbarvoedsel dat de selectie in Emmen aangeboden kreeg. Supporters van tegenstanders hebben een makkelijk doelwit aan de woest gebarende Weghorst, voor wie elke wedstrijd een WK-finale lijkt. Zelfs in de Eredivisie is zijn gedrag velen een doorn in het oog: de verzorger van Willem II loofde ooit een beloning uit voor wie hem ‘eraf zou stampen’.
Voor de cijferfreaks: Weghorst blijft twee seizoenen bij Heracles en scoort precies zoals hij in Emmen deed: eerst acht stuks, daarna twaalf. Hoewel ook die kale cijfers niet verpletterend veel indruk maken, besluit AZ om het toch te proberen. De weg der geleidelijkheid blijkt een wonderlijke succesroute voor de spits. Je zou het niet zeggen, maar buiten de groene lijnen is Weghorst sowieso de rust zelve.
Waar menig AZ-speler in Amsterdam woont, kiest Weghorst voorde rustige Beemster, waar je jezelf bezig moet houden. Laat dat maar aan hem over: hij studeerde een jaar journalistiek, rondde een hbo-opleiding topsportmanagement af en trok in zijn vrije tijd op met een eenzame oude man. Toen hij stief, bezocht Weghorst de uitvaart. Binnen de lijnen scoort hij vrolijk door. Na Emmen en Almelo is ook Alkmaar een boek dat zich na twee jaar sluit. Zonder een echt hoogtepunt: twee keer verliest AZ de bekerfinale waarna VfL Wolfsburg zich meldt met twaalf miljoen euro.
Tomeloze inzet
De Bundesliga is in grensgebied Twente van oudsher geliefd, hele generaties Tukkers groeiden evenzeer met Sportschau op als met Studio Sport. In Duitsland arriveert een volwassen vent, een international. Ook bij Oranje verdeelt Weghorst de meningen. Niet zozeer met zijn spel, meer met de overgave waarmee hij het volkslied meebrult. Niet meezingen mag niet, maar te hard is ook weer niet goed. In de Volkswagenstad schiet hij al in zijn debuutseizoen alle twijfels aan diggelen.
Zeventien doelpunten nemen alle vraagtekens weg die er bij Eredivisiespitsen altijd zijn in topcompetities: voor iedere Ruud van Nistelrooy is er een Afonso Alves. Weghorst behoort tot die eerste categorie, blijkt ook uit het tweede seizoen. Mede door blessures bij andere aanvallers, komt zijn kans bij Oranje er ongetwijfeld aan. En wie hem een kans geeft, krijgt dat in de regel terugbetaald met doelpunten. Doelpunten en tomeloze inzet.
