vrijdag, maart 29

Wat te onthouden van het weekeinde? Er is nog hoop voor het Belgisch voetbal

Pinterest LinkedIn Tumblr +

SPELER VAN DE WEEK: Francis Amuzu, geen man van veel doelpunten maar op de Bosuil goed voor een hattrick

PLOEG VAN DE WEEK: zonder veel enthousiasme, maar Club Brugge zette mogelijk een beslissende stap richting een derde titel op rij

BELGIE

Halfweg de play-offs is er niet één wedstrijd die kon beklijven. Ook dit weekeinde was het voetbal weer zeer matig. Mogelijk was deze speeldag nochtans beslissend voor het eindklassement. Union is voor het eerst sinds midden oktober leider af na de magere topper tegen Club Brugge (0-2). De Brusselaars verdienden geenszins om te verliezen, maar een onterechte maar gemiste strafschop van Vanzeir betekende het keerpunt in de partij. Woensdag staat de return geprogrammeerd in Jan Breydel en Union is verplicht te winnen om opnieuw op kop te komen. Een nederlaag betekent het einde van de titeldroom.

Anderlecht deed een serieuze gooi naar de derde plaats. Antwerp viel in eigen huis zwaar door de mand en paars-wit scoorde kort na de rust drie keer in zes dolle minuten (0-4). Het lijkt weinig waarschijnlijk dat de Great Old (gisteren met nadruk op old) zich nog van dit affront herstelt. Het zou ook wel eens het definitieve einde voor Brian Priske kunnen betekenen.

In de Europe Play-off verstevigde AA Gent zijn leiderspositie. Het won onverdiend, zei Hein, van KV Mechelen (1-0). Racing Genk schoot zich in Charleroi in de eigen voeten door in de slotminuten een 1-2 voorsprong prijs te geven.Vakoun Bayo zag in de toegevoegde tijd zelfs nog zijn derde goal afgekeurd vanwege miniem buitenspel (2-2). KVM en Charleroi zijn uitgespeeld. Racing Genk heeft mogelijk zelfs niet voldoende aan een vlekkeloze eindspurt.

Kortom, het was alweer geen weekeinde om vrolijk van te worden. Er moeten dringend maatregelen genomen worden om ons voetbal er weer bovenop te helpen. De Rode Duivels stonden ruim drie jaar lang eerste op de Fifa Ranking. Nederland daarentegen kon zich niet plaatsen voor het EK van 2016 en het WK van 2018. Geen groter vermaak dan leedvermaak, maar het lachen is ons intussen vergaan. Onze noorderburen snellen ons op voetbalgebied langs alle kanten voorbij. Geen wonder dat ze onlangs lieten weten geen heil te zien in een BeNeliga. Zij hebben ons niet nodig. Wij hebben geen meerwaarde te bieden.

De Duivels staan nog altijd tweede, maar zelfs de grootste optimist beseft dat de gloriedagen van de zogenaamde Gouden Generatie eerder in het verleden liggen. ‘Je moet het dak herstellen als de zon schijnt’, zei Sef Vergoossen, de Nederlander die kampioen werd met Racing Genk, altijd. Helaas, typisch Belgische voetbalbond: we deden niets. Nummer één van de wereld! Wij zijn de top. Wachten, ja, afwachten. Niet alleen op het veld, ook in het beleid. Het resultaat is ronduit onthutsend.

Op interlandniveau tellen we nog altijd mee, maar onze clubs zijn als lemmingen in het ravijn getuimeld. België is op de coëfficiëntenranglijst teruggezakt naar de dertiende rang. Dit seizoen was simpelweg dramatisch: een achttiende plaats! Nederland daarentegen spurt de ladder op en staat nu zevende. Dit seizoen doet alleen Engeland beter. De Eredivisie droomt ervan om de Big Five aan te vallen en viseert de vijfde plaats van Frankrijk. Feyenoord staat in de finale van de Conference League en kan dus nog punten sprokkelen.

Naast Feyenoord met coach Arne Slot hebben onze noorderburen met Giovanni van Bronckhorst (Rangers) nog een trainer in een Europese finale. De Eredivisie telt nauwelijks buitenlandse coaches. Bij ons zijn Belgische trainers stilaan uitzonderingen aan het worden.

Nederland telt nauwelijks clubs die in handen zijn van buitenlandse eigenaars (meestal groepen met teams in grote competities). De fans van NAC weigerden onlangs de overname van hun club door Manchester City (in ons land eigenaar van Lommel). Clubs met Belgische eigenaars zijn stilaan een uitzonderingen bij ons.

Zelfs op het gebied van de arbitrage hebben de Nederlanders ons voorbijgesneld. In het eerste decennium van deze eeuw had België Frank De Bleeckere als ref op het WK en zij niemand. De voorbije weken floten Makkelie en Gözübüyük allebei een Europese halve finale, en dat een jaar nadat Björn Kuipers als ref in de finale van Euro 2020 afzwaaide. Na 42 duels in de Champions League. Van onze huidige scheidsrechters mocht Lawrence Visser eens proeven van het kampioenenbal: bij Real Madrid (tegen Sheriff Tiraspol) zijn er nog steeds niet van bekomen. Nee, de Hollanders laten ons in het voetbal op alle vlakken achter. En dat zou ook in Qatar zomaar kunnen gebeuren.

Hoop

En toch was dit een week van hoop voor het Belgisch voetbal. Niet alleen een Nederlandse club, ook een Schots team plaatste zich voor een Europese finale. Nederland en Schotland zijn landen waar de tv-rechten, de belangrijkste inkomstenbron in het huidige voetbal, lager zijn dan in ons land. Het is dus niet alleen een kwestie van geld – zoals Union in eigen land ook al het hele seizoen bewijst.

Nee, we moeten Uefa dankbaar zijn. Onlangs las ik in één van onze twee sportkranten dat het puntensysteem, dat de coëfficiëntenrangschikking bepaalt, moet herbekeken worden. De dwaasheid droop van de pagina af. Het is een godsgeschenk voor de kleinere voetballanden. Samen met de komst van de Conference League. Kleinere landen kunnen nu veel meer punten verwerven dan vroeger. Op voorwaarde dat je er echt voor gaat en niet met in het achterhoofd de rem op, zoals AA Gent tegen PAOK Saloniki omdat Play-off 1 halen belangrijker is.

Ik was aanvankelijk ook sceptisch over die nieuwe Europese beker, maar onterecht. AS Roma probeerde vorig seizoen een plaats lager te eindigen in de Serie A om aan de Conference League te ontsnappen. Dat kwalijke opzet mislukte, maar vorige donderdag stond José Mourinho – een man die de Champions League won – te huilen als een kind omdat hij met de Romeinen de finale in Tirana mag spelen. En als Feyenoord of Rangers (in de Europe League) de beker wint, zal dat in eigen land gevierd worden alsof het de Champions League is. En volkomen terecht.

EUROPA

*FC Nantes won de Franse bekerfinale tegen Nice (1-0). Philippe Clement blijft de Franse voetbalwereld verbazen. De ‘Phille’ boekte met Monaco zijn achtste overwinning op rij. Het jongste slachtoffer heette Lille (1-2). Paris Saint-Germain werd alweer weggehoond in het eigen Prinsenpark: 2-2 tegen nummer vijftien Troyes.

*Liverpool kon slechts gelijk spelen tegen Tottenham (1-1) en Manchester City had geen problemen met Newcastle (5-0). Het verschil bedraagt nu drie punten.

De verkoop van Chelsea is rond. Niet voor vijf miljard euro, zoals in onze kranten wordt beweerd. De verkoopprijs is 2,5 miljoen pond (ongeveer 3 miljard euro). De nieuwe eigenaars – een consortium geleid door de Amerikaan Todd Boehly – engageert zich bovendien om – over vele jaren gespreid – 1,75 miljard pond te investeren in de club. Boehly zag zaterdag Romelu Lukaku twee keer scoren (zijn eerste goals van 2022), nadat hij in de eerste helft compleet onzichtbaar was geweest. The Blues verkwanselden in de slotfase echter hun dubbele voorsprong tegen Wolverhampton (2-2).

*FC Porto won bij Benfica (0-1) en dat betekent een nieuwe landstitel voor het team van coach Sergio Conçeicao.

*In Duitsland keert Schalke 04 volgend seizoen terug in de eerste Bundesliga. Kampioen Bayern München kon in de Allianz Arena geen afstand nemen van Stuttgart (2-2).

*Inter leek vrijdagavond te capituleren in de titelstrijd. Het kwam tegen Empoli 0-2 achter, maar zette de scheve situatie recht (4-2). Milan blijft leider na winst bij Hellas Verona (1-3). Napoli, met Dries Mertens aan de aftrap, haalde het bij Torino (0-1).

*Barcelona boekte een late zege bij Betis (1-2) en kampioen Real (met Courtois en Benzema op de bank) verloor de Madrileense derby. Yannick Carrasco maakte het enige doelpunt van op de strafschopstip (1-0).

 

Share.

About Author

François Colin (1948) was achtereenvolgens rubriekleider voetbal en chef-sport van Het Nieuwsblad en senior writer van De Standaard. Na zijn pensioen in 2014 was hij tot 2021 columnist van SportVoetbalmagazine. Hij bracht verslag uit van twee Olympische Spelen, tien EK's en negen WK's voetbal en was aanwezig bij ruim driehonderd interlands van de Rode Duivels. Hij is auteur of co-auteur van een vijftiental boeken over de mooiste sport op aarde.

Leave A Reply