De Bosuil. Geen stadion in België kent meer combinatie van cult en mythe. Op 1 november 2023 viert de Antwerpvoetbaltempel de honderdste verjaardag. Wie herinnert zich nog dat er tussen 1923 en 1988 liefst veertig officiële en twee officieuze interlands werden gespeeld? Waaronder 35 Derby’s der Lage Landen. Met tussendoor ook de halve finale van het EK 1972 tegen West-Duitsland voor een record van 60.000 toeschouwers. Voetbalschrijver Raf Willems brengt deze ‘vergeten geschiedenis van Rode & Witte Duivels in de Hel van Deurne’ opnieuw tot leven in tien afleveringen. In aflevering vier laten we ons licht schijnen op de ‘hattrick-hero’ Torke Lemberechts, de spectaculairste Duivelse dribbelaar, in de 7-2 Derby-demonstratie in 1950. Deze keer wel voor een met 46.000 toeschouwers uitverkochte Bosuil.
België-Nederland 7-2, 12 november 1950.
Drie doelpunten van Victor ‘Torke’ Lemberechts in de Derby der Lage Landen. Voor een recordopkomst van meer dan zesenveertigduizend toeschouwers op de Bosuil, die zijn naam van ‘Hel van Deurne’ alle eer aandeed.
Hij was de daverende dribbelaar van FC Mechelen, Malinois genoemd vanwege de verfranste bestuurskamer van de club. Lemberechts plaatste het orgelpunt op zijn zeven vette jaren: landskampioen in 1943, 1946 en 1948. En in 1947 de enige Belg die werd geselecteerd voor het Europese Elftal dat in Glasgow Groot-Brittannië partij gaf voor meer dan 130.000 kijkers in Hampden Park. Torke voerde de beruchte Mechelse aanvalslinie aan met Henri Coppens en Bert De Cleyn. Beter gezegd: hij voedde ze met zijn dribbelkunst, waarvoor hij op een voetstuk werd geplaatst. Men vergeleek hem zelfs met de legendarische Stanley Mattews, the wizard of Blackpool. Malinois scoorde jaarlijks meer dan honderd doelpunten en Lemberechts, de ouderwets rechtsbuiten, was de publieksvedette. Hij stal de show: uitdagen, kletsen, grappen en grollen. De guitige gast, de gabber van geel en rood. Altijd in voor een geintje, een pint of voor een nachtelijk avontuur. Maar steeds paraat op grote momenten. Voor de Rode Duivels scoren in Camp Nou (Barcelona), Hampden Park (Schotland) en Colombes (Parijs). En liefst zes keer in de Derby der Lage Landen. Op 12 november 1950 straalde de ster van Lemberechts, die ook nog uitstekende Jef Mermans in het samenspel betrok. Op de Bosuiltribune zwollen de kreten ‘tien-tien-tien’ aan toen Lemberechts zijn derde en het zevende Belgische doelpunt had aangetekend op de zeventigste minuut. Van dan af begon hij er echt zin in te krijgen en de show te stelen, zoals hij dat met ‘duivelse dribbelkunst’ alleen kon. De tegenstander op het verkeerde been zetten, en nog eens en nog eens. Liever nog een extra rondo dan recht op doel. Dat was hij eigenlijk op zijn best. En zo bleef het dus bij 7-2.
