WIN EEN EXEMPLAAR VAN HONDERD DUIVELSE FEESTJES!

Het boek ‘Honderd Duivelse Feestjes’ beschrijft de honderd beste wedstrijden van de Rode Duivels.
De volgende tien weken zetten we telkens ‘één Duivels feestje’ in de kijker.

En we stellen telkens een quizvraag. Wie als eerste het antwoord kan raden, ontvangt een gratis exemplaar van ‘Honderd Duivelse Feestjes’. Auteurs zijn François Colin & Raf Willems.

 VRAAG VAN DE WEEK: Welke ‘Duivels feestje’ plaatst auteur Raf Willems in zijn persoonlijke top tien in het boek op nummer 1?

Antwoord verzenden naar: raffe.willems@telenet.be

 Het boek is te koop in de boekhandel voor 20 euro. Of word supporter van De Witte Duivel en ontvang het als welkomstgeschenk.

Uit Honderd Duivelse Feestjes (2)

 BELGIE – BRAZILIE 5-1, 24 APRIL 1963

Stadion: Heizel

Toeschouwers: 47.000

België: Jean Nicolay (Standard); Jef Vliers (Standard), Laurent Verbiest (Anderlecht), Martin Lippens (Anderlecht), Guy Raskin (Beerschot); Pierre Hanon (Anderlecht), Paul Vandenberg (Union), Léon Semmeling (Standard), Paul Van Himst (Anderlecht), Jacky Stockman (Anderlecht), Wilfried Puis (Anderlecht)

Scoreverloop: 4’ (1-0) Stockman, 13’ (2-0) Van Himst, 14’ (3-0) Altair, owngoal, 21’ (4-0) Stockman, 41’ (4-1) Quarentinha, 56’ (5-1) Stockman

Een wedstrijd uit de duizend. De Brazilianen genoten de status van onklopbaarheid: wereldkampioen in 1958 en 1962. Didi was het brein achter het geroemde 4-2-4-systeem waarmee Brazilië op het einde van de jaren vijftig de wet dicteerde en zichzelf als machtigste voetbalmachine aan de wereld opdrong. Hij was de beste middenveldregisseur van zijn tijdperk en voelde feilloos aan wanneer hij het spel moest vertragen of versnellen, wat binnen het avontuurlijke Braziliaanse elftal niet altijd voor de hand lag. Wie de factor geduld onder controle kreeg, heerste over de Seleçao. Didi deed dit.

‘Als Garrincha meedeed, was het veld een circuspiste, de bal een gedresseerd dier’. Het citaat is van schrijver Eduardo Galeano: ‘Garrincha liet zich de bal niet afnemen en voerde kunstjes op waarvan de mensen niet meer bijkwamen van het lachen. Hij bracht blijdschap in het stadion en was ‘de vreugde van het volk’!’

De vader van Pelé was een ex-profvoetballer. Hij peperde zijn zoon één basisregel in: ‘Hou het simpel en leer alles met de bal.’ Pelé verwierf het stempel ‘compleetste voetballer aller tijden’: snel over de grond, kopbalsterk, perfecte balcontrole. Didi, Garrincha en Pelé waren de parels aan de Braziliaanse kroon: wereldkampioen in 1958 en 1962 en op technisch-improvisatorisch terrein torenden ze hoog boven de concurrentie uit. Uitgerekend de drie beste voetballers van de planeet reisden in april 1963 niet af naar Brussel. Toch stonden nog zes wereldkampioenen in het veld: doelman Gilmar, verdedigers Djalma Santos en Mauro, middenvelder Zito en aanvallers Amarildo en Zagalo. Bijna 50.000 Belgen begroetten de komst van Jacky ‘Zorro’ Stockman. De heetgebakerde Stockman vertoefde vier uur voor de aanvang van de match in penibele omstandigheden. Hij moest zich verantwoorden voor de beruchte ‘groene tafel’ of de tuchtraad van de Koninklijke Belgische Voetbalbond. Stockman had de regels van de fair-play met de voeten getreden in de verloren partij van Anderlecht tegen Sint-Truiden (1-2). Volgens historicus Jean Fraiponts ‘slingerde hij de scheidsrechter na afloop een litanie aartslelijke woorden naar het hoofd. Om zijn boze tirade te besluiten met de niet mis te verstane wenk voortaan de refereebadge om te ruilen voor een Standardembleem.’ Stockman kreeg drie weken schorsing aan de broek en verliet briesend van woede het bondsgebouw in het centrum van de stad. Hij arriveerde, met een taxi, net op tijd in het Heizelstadion. Hij brandde los op het veld en schudde de ergernis van zich af met een krasse prestatie. Na vier minuten ontregelde samenspel tussen Hanon en Paul Vandenberg de Braziliaanse weerstand. Vandenberg lepelde de bal loepzuiver in de ren van Stockman. Zijn formidabel schot viel zelfs door keeper Gilmar niet te temmen.

Na twaalf minuten verstoorde zijn linke voorzet de communicatie tussen Mauro en Gilmar. Paul Van Himst verzilverde met de buitenkant voet: 2-0. De wereldkampioen raakte het spoor bijster: één minuut later duwde Altair de bal in het door Gilmar onoordeelkundig verlaten doel. En op de 21 ste minuut beukte Stockman de Seleçao tegen het vilt met een furieuze trap van op de rand van het strafschopgebied: 4-0. Brazilië zwijmelde en redde de eer via Quarentinha. Stockman kreeg er niet genoeg van. Even voor het uur zette hij de kroon op het werk. Hij slalomde met supersonische snelheid voorbij drie Brazilianen. Als vanzelfsprekend nam hij Gilmar met een afgemeten schuiver te grazen. Het werd 5-1. Jacky Stockman! Jacky Stockman! Jacky Stockman!