PLOEG VAN DE WEEK: een bijzondere vermelding voor Beerschot en KV Kortrijk, die ondanks hun penibel lot, hun sportieve plicht vervulden
SPELER VAN DE WEEK: internationaal Sörloth (ex-AA Gent), die vier keer scoorde voor Atletico Madrid en zo voor de snelste hattrick uit de geschiedenis van La Liga zorgde
BELGIE
Unscripted drama? Daar is stilaan een klein mirakel voor nodig. Union geeft geen krimp en het is zo goed als uitgesloten dat Antwerp en vooral AA Gent (de resterende tegenstanders van de Brusselaars) de titelstrijd nog in een onverwachte plooi leggen. Union nam in de Brusselse derby in het Astridpark wellicht de laatste lastige horde (0-1).
Hoewel, lastig? Anderlecht kon de buur geen strobreed in de weg leggen. Geen gebrek aan goede wil bij paars-wit, maar kwalitatief is het gewoon te min om voor de titel te gaan. Met de verloren bekerfinale en de vierde plaats (en een Europees ticket) haalde het het maximum uit dit seizoen.
Voor de (in het verleden) verwende fans is dat duidelijk niet genoeg. Zaterdag werd nog maar eens het ontslag van voorzitter Wouter Vandenhaute geëist. Na het zoveelste verlies tegen Union werd een (behoorlijk amateuristisch) spandoek ontvouwd waarin de afscheidsdrink van de voorzitter op 18 mei werd aangekondigd.
Je zal maar voorzitter van een voetbalclub willen worden. Geld in een bodemloze put storten en op de korrel genomen worden als succes uitblijft. Zonder masochistische trekjes red je het niet. Niet dat er geen kritiek mag geuit worden. Vandenhaute voert een zwabberbeleid, waardoor het park een begraafplaats voor coaches en technische directeurs is geworden. En dat alles omdat de tv-maker koste wat het kost succes wil boeken.
De schuld voor de huidige situatie is echter slechts in beperkte mate zijn schuld. Daarvoor is het vorige regime, dat de voorsprong van Anderlecht op sportief en financieel vlak verkwanselde, en hoofdeigenaar Marc Coucke, die toen hij de paars-witte winkel overnam de doldwaze transfers aan elkaar reeg, verantwoordelijk.
En nu zit vooral Vandenhaute met de gebakken peren. De voetbalwereld is de voorbije jaren immers drastisch veranderd. Er zijn financiële regels gekomen die een club verplichten om uitgaven voor transfers binnen de perken te houden. Tegelijkertijd heeft Club Brugge op alle vlakken de leiding overgenomen.
En dan is er nog Union bijgekomen. Financieel nog altijd een dreumes vergeleken met Anderlecht, maar dankzij de data van het Engelse Brighton qua rekrutering vele stappen verder. De club uit het Dudenpark won alweer de derby en dat kon alleen verdiend genoemd worden (0-1). Niet dat het geweldig was wat geel-blauw liet zien. Allesbehalve zelfs, maar speel er maar eens tegen. Na een zwakke competitiestart als gevolg van de vele wissels in het personeelsbestand is geel-blauw dit keer op het juiste moment onder stoom geraakt.
Uit naar Anderlecht was op papier nog de zwaarste van de resterende opdrachten. Union kwam, ondanks een gemiste strafschop in de eerste minuten, nooit in de problemen. De defensie is van gewapend beton en doelman Moris flatert er dit keer, in tegenstelling tot vorig seizoen, niet op los. Voor hen staat een middenveld van mannetjesputters en er valt altijd wel een doelpunt uit de lucht. Ook al zijn de aanvallers compleet uit vorm. Promise David zat zelfs op de bank en Ivanovic, die maanden terug met de ogen toe scoorde, kreeg dus zelfs van op elf meter de bal niet tussen de palen. Fuseini was dit keer de reddende engel.
Union mag in deze jaargang ook niet klagen over de arbitrage. Het ‘onverbiddelijke’ voetbal van Union wordt te veel met de mantel der liefde bedekt. Burgess kreeg zaterdag zijn elfde gele kaart van het seizoen (de derde in de play-offs), maar daar hadden wel een paar rode mogen tussen zitten. Ook zaterdag schopte hij er weer lustig op los. Er wordt echter te veel toegelaten in ons voetbal, ook al zijn veel analisten het daar niet mee eens. Het resultaat is slecht voetbal. En alsof dat nog niet volstond, werd de derby ook nog eens ontsierd door twee VAR-tussenkomsten van elk bijna tien minuten. Als je niet binnen een minuut kan vaststellen dat er sprake is van een ‘clear and obvious error’ is er geen sprake van een ‘clear and obvious error’ en moet de scheidsrechter gevolgd worden.
Mes
Voor Racing Genk zijn deze play-offs een ware martelgang. Ook tegen Club Brugge werd verloren (0-2). Blauw-zwart houdt zo de druk op Union aan, maar de andere ploegen zijn te zwak om daar nog veel van te verwachten. Ronduit bedenkelijk is wat AA Gent presteert. Eindelijk nog eens in Play-off 1 geraakt en dan match na match de wet van de sterkste ondergaan. Tegen Antwerp kregen de Buffalo’s de kansen om op voorsprong te klimmen maar lieten het nadien volledig afweten: 0-3 met twee goals van Cherry.
Europees voetbal kan AA Gent vergeten. Dan kan je beter, zoals vorig seizoen, Play-off 2 winnen. Voorzitter Baro moet toch ook geschrokken zijn als hij zijn lege tribunes zag. Play-off 1 interesseert de Gentenaars niet, tenzij je meedoet voor de prijzen maar dat zit er de komende jaren niet meteen in.
Charleroi mag nog wel dromen van Europees voetbal. Barragematchen tegen Antwerp lijken in aantocht. Onderin wacht Cercle Brugge voor het ergste te moeten vrezen. Tegen Patro Eisden wacht hen een gevecht met het mes tussen de tanden.
EUROPA
*Liverpool kon tegen runner-up Arsenal een dubbele voorsprong niet vasthouden (2-2). Newcastle deed een gouden zaak door Chelsea te kloppen (2-0). Manchester City daarentegen schoot zichzelf in de voet met een gelijkspel bij rode lantaarn Southampton (0-0). Nottingham Forest zou nog naast Champions League-voetbal kunnen grijpen: het geraakte niet voorbij het al gedegradeerde Leicester (2-2). De Griekse voorzitter viel nog maar eens uit zijn rol.
*In Spanje is de kogel wellicht door de kerk: Barcelona versloeg Real Madrid in een bloedstollend duel (4-3) en telt nu zeven punten voorsprong. De Catalanen blijven ons verwennen. Het was alweer een heerlijke wedstrijd, waarin de Koninklijke al na drie minuten een penalty kreeg en na een kwartier al 0-2 voor stond. Een nieuwe opdoffer voor de thuisploeg na de Europese uitschakeling, maar nog voor de rust moest de jarige Courtois zich vier keer omdraaien. Na 70 minuten keerde de spanning terug toen Mbappé voor de derde keer raak trof.
De VAR wilde Barça in het slot een penalty toekennen, maar de ref wilde er niet van weten. Ten onrechte, ook al vond Gilles De Bilde het geen hands. Ja, er is iets mis met de regels voor handspel maar volgens de huidige regels was dit altijd een strafschop. Stel dat de verdediger op de doellijn had gestaan: was het dan nog geen penalty? En sinds wanneer is de plaats van de handeling in de zestien bepalend? De ref bewees nadien overigens zijn ongelijk door een nieuwe treffer van Barcelona voor gelijkaardig voorafgaand handspel – buiten het doelgebied – af te keuren. Maar Barcelona won dus en geen haan de er nog om kraait. Overigens, ook bij de oude handspelregel was er voortdurend discussie over al dan niet aangeschoten ballen.
*Napoli houdt maar een punt voorsprong over op Inter. De Napolitanen kwamen in het Stadion Mardona niet verder dan een 2-2 gelijkspel (een goal van Lukaku, twee assists van McTominay) tegen Genoa. Inter won bij Torino (0-2). Nog twee speeldagen.
