Wat te onthouden van het voetbaljaar?

PLOEG VAN HET JAAR NATIONAAL: Anderlecht, bij gebrek aan beter

PLOEG VAN HET JAAR EUROPEES: podiumplaatsen voor Chelsea ( weer kampioen na een seizoen zonder Europees voetbal) en Juventus ( op weg naar de treble), maar dé ploeg was het jonge Monaco, dat met attractief voetbal Frans kampioen werd en de laatste vier haalde in de Champions’ League

SPELER VAN HET JAAR NATIONAAL: Youri Tielemans had wellicht de meeste briljante momenten, maar de man die Anderlecht kampioen maakte was Leander Dendoncker. Wellicht zijn we hen volgend seizoen allebei kwijt, maar ondanks hun geweldig talent vergeten ze best niet dat onze twee vorige Gouden Schoenen ( Sven Kums en Dennis Praet) bij een Italiaanse middenmoter geen vaste basisplaats hebben.

SPELER VAN HET JAAR EUROPEES: Cristiano Ronaldo, die Real Madrid weer kampioen maakte en met hattricks in de kwart- en halve finale de Koninklijke naar de eindstrijd van het kampioenenbal loodste

KEEPER VAN HET JAAR NATIONAAL: Frank Boeckx, al blijf ik hem vooral als een stripfiguur zien

KEEPER VAN HET JAAR EUROPEES: Gianlucca Buffon, bijna zo oud als Timmy Simons maar op weg naar een mogelijke treble

SCHEIDSRECHTER VAN HET JAAR NATIONAAL: Sebastian Delferière, zonder discussie, ondanks zijn acute blindheid vorige week op Lierse

SCHEIDSRECHTER VAN HET JAAR EUROPEES: zeker niet de Hongaar Kassai ( Barcelona-PSG)

TRAINER VAN HET JAAR NATIONAAL: zie ik niet, René Weiler deed veel goeds voor Anderlecht, maar niet voor ons voetballiefhebbers. Dan misschien maar een erevermelding voor het duo Maes/Stuivenberg voor een knappe Europese campagne met Genk en waarom niet voor Hein Vanheazebrouck die het zwalpende AA Gent weer op de rails zette door het ongewoon snelle rendement van de wintertransfers Kubo en Kalinic.

TRAINER VAN HET JAAR EUROPEES: Leonarod Jardim ( Monaco), die resultaten en goed voetbal produceerde met jonge, onbekende spelers

BELGIE

Het is een hele opluchting dat de pla y-offs voorbij zijn. Dit moet één van de zwakste edities ooit geweest zijn. Uit de dertig wedstrijden van PO 1 is het moeilijk om drie echt goede matchen te noemen. Anderlecht-Club Brugge ( wat Anderlecht betreft), KV Oostende-AA Gent en Zulte Waregem-KV Oostende, ziet u nog een echt leuke partij?

Dit weekeinde deed alleen Club Brugge-AA Gent er nog om. Hoewel, de prijs voor de tweede plaats is niet veel meer dan een lege doos. Nog nooit kon een Belgische ploeg zich via de voorrondes plaatsen voor de Champions’ League. In het beste geval levert het een mooie affiche op ( twee seizoenen terug lootte Club Brugge Manchester United).

De rivaliteit tussen Club Brugge en AA Gent is echter zo groot geworden door de vele ( te vele) onderlinge duels dat het zondag wel een bekerfinale leek. Blauw-zwart was ruim de betere ploeg en won dus verdiend, maar Hein Vanhaezebrouck jammerde er weer op los. Niet dat hij helemaal ongelijk had. Bij de tweede Brugse goal leek er inderdaad sprake van voorafgaandelijk buitenspel van Limbombe, maar Stadion repte er met geen woord over en gaf zelfs geen herhaling. Lex Immers maakte onmiskenbaar hands binnen de zestien en Wesley had een rode kaart verdiend voor een klap(je) aan Mitrovic.

Vreemd dat Hein, die alles ziet, niet in de gaten had dat Mitrovic de eerste fout maakte met de knie en hij er in de voorafgaandelijke fase ( de overtreding aan de cornervlag op Wesley) ook al niet als een communicant uit zag. En is een doorgewinterde prof die een tiener provoceert niet minstens even schuldig? Mitrovic kreeg later in de match overigens nog wel een gele kaart.

Vreemd ook dat Hein denkt dat alleen AA Gent benadeeld werd in deze play-offs door scheidsrechterlijke vergissingen. Er is hier duidelijk sprake van een tunnelvisie.

Het belangrijkste is echter dat gerechtigheid is geschied. AA Gent kreeg bij de start van de play-offs vijf punten cadeau en kon Club deondanks niet bijhalen. ‘Dat is het systeem’, zei Hein. Helaas maar juist, maar behoren fouten van de referee ook niet tot ‘het systeem’? Zelfs als straks de videoref wordt ingeschakeld, zullen ze niet helemaal verdwijnen.

Wat ook niet voor herhaling vatbaar zou mogen zijn, is dat de bekerwinnaar bekend is voor de start van PO 1. Zulte Waregem speelde tien partijen zonder echte prikkel. Maar is er een andere oplossing dan een vroege bekerfinale? Kunnen de play-offs organisatorisch een week na de reguliere competitie beginnen? En volgend seizoen moet het seizoen extra vroeg worden afgesloten vanwege het WK.

Over PO 2 kunnen we kort zijn: een draak en antireclame voor ons voetbal. Wat een besparing zou het zijn voor de betaalzenders als deze vijftig matchen, waar noch in de stadions noch thuis voor de buis iemand op zit te wachten, zouden wegvallen. Onbegrijpelijk dat beslist werd met deze ongein door te gaan nog voor de eerste editie met twaalf ploegen voorbij was. Dit duurt eindeloos voor ploegen die niet Europees mogen aantreden ( zoals Union) en teams die een slechte start nemen en halfweg weten dat het seizoen voorbij is. Dan beter het Nederlandse systeem met rechtstreekse uitschakeling. Dan is het voor de meeste ploegen snel voorbij.

Hoe dan ook, KV Oostende ( 4^{de in PO 1 en 5de in de reguliere competitie} ) moet volgende week strijden tegen Racing Genk ( 8^{ste in de reguliere competitie}) of STVV ( 12^de!). Dit is toch niet ernstig. Oostende heeft het voordeel thuis te mogen spelen, maar vooral Genk is freewheelend door PO 2 gevlogen en coach Stuivenberg kon naar hartenlust roteren en doseren. Zijn team zit bovendien volop in de winning mood, terwijl KVO in elke match van PO 1 tot het gaatje moest gaan om iets te halen.

Opvallend ook: in PO 1 werd 82 keer gescoord in 30 wedstrijden, een gemiddelde van 2,73. In PO 2 werd 198 keer gescoord in 60 matchen, een gemiddelde van 3,3 goals per match.

Nog een laatste opmerking: als we zo’n goede jeugdopleidingen hebben, waarom spelen er dan nauwelijks Belgen in de Jupiler League? Een herenakkoord tussen de clubs voor meer Belgische spelers op het veld ( niet het scheidsrechtersblad) dringt zich op.

EUROPA

Europees viel er nog weinig te noteren. Real Madrid ( eerste keer in vijf jaar!) en Juventus ( zesde keer op rij!) werden zoals verwacht kampioen. Monaco was dat in de loop van de week al geworden ( net als Anderlecht bij ons overigens).

Manchester City ( met assistkoning Kevin De Bruyne en een alweer scorende Vincent Kompany) en Tottenham ( met Harry Kane die in de voorbije week zeven keer scoorde in twee duels, waardoor hij Romelu Lukaku de titel van topscorer ontneemt) plaatsten zich voor de Champions’ League.

Van de grotere voetballanden is er nog alleen onzekerheid in Turkije, maar de weg naar de titel ligt open voor Besiktas nadat Basaksehir niet verder kwam dan een gelijkspel.