Mag ik Jeremy Doku parafraseren? ‘Als we tactische instructies nodig hebben om Kazachstan te kloppen, hebben we niets te zoeken op het WK.’ Rudi Garcia verdient geen loftuitingen voor zijn eerste jaar als bondscoach, maar als er niet gewonnen werd in Astana was dat de schuld van de spelers. De Fransman leverde wat hem gevraagd werd, maar ook niets meer.
De geschiedenis lijkt zich te herhalen. Op 25 oktober 1989 plaatsten de Rode Duivels zich voor het WK in Italië na een gelijkspel op de Heizel tegen … Luxemburg. Tijdens de rust kondigde Rik De Saedeleer al plassend aan dat hij bondscoach Walter Meeuws ging afmaken. De Rode Duivels maakten het hem gemakkelijk. Bruno Versavel opende de score pas in minuut 84 en vier minuten later maakte Guy Hellers gelijk (1-1).
Een blamage. De flessen champagne werden opnieuw ingepakt. Er was geen reden om te klinken, ook al plaatste België zich voor het WK. Een maand eerder hadden de Rode Duivels hun beste wedstrijd gespeeld van de ruim 300 interlands die ik live zag (3-0 winst tegen Portugal), maar na een nederlaag in Griekenland en een gelijkspel in Zweden (allebei vriendschappelijke partijen) werd Meeuws aan de kant geschoven. Guy Thys vierde zijn rentree.
Ik las al dat er dinsdagavond in Luik hoe dan ook geen reden tot feesten zal zijn, dus misschien blijven de kisten met champagne in Tubeke. Gelukkig wordt er op Sclessin gespeeld en zal het stadion vollopen. Een paar goals zullen de sfeer er wel inbrengen.
De Rode Duivels gaan naar Amerika, maar of Rudi Garcia Kazachstan overleeft is een andere zaak.
Aan poten zagen
Terloops, het was niet de eerste uitschuiver tegen de Kazachen. Op 12 september 2007 werd het 2-2 in Almaty in de voorronde van het EK 2008. En het kon nog erger: op 16 augustus 2008 werd het 0-0 in het Astridpark. Bondscoach René Vandereycken bleef gewoon zitten na deze uitschuivers, ook al plaatste België zich niet en liep er redelijk wat (nog pril) talent in de ploeg met Thomas Vermaelen, Jan Vertonghen, Marouane Fellaini en Vincent Kompany.
Aan de poten van Rudi Garcia wordt in sommige media alvast flink gezaagd. En dat gebeurt alleen als er in het bondsgebouw of de spelersgroep voorzetten worden gegeven. Dat is ongetwijfeld ook de reden waarom de Franse coach zo kregelig reageert. Peter Willems en Vincent Mannaert moeten echter beseffen dat ze niet langer bij een club zitten. Op clubniveau kan je zonder al te veel zorgen beslissen enkele miljoenen uit te geven aan een nieuwe trainer. Bij de voetbalbond speel je echter niet met jouw geld maar met dit van duizenden clubs op lager niveau die de grootste moeite hebben om hun bondsbijdrage op te hoesten.
Rudi Garcia zou oud genoeg moeten zijn om niet wakker te liggen van de kritiek. Die hoort erbij voor elke bondscoach. Elk land telt immers zoveel bondscoaches als er inwoners zijn. Bobo’s, spelers en journalisten moeten zich echter dringend een aantal zaken realiseren. Tot enkele decennia terug was de bondscoach meestal de beste coach die het land in huis had. Geregeld werden alleen voor het WK de grootste namen voor enkele weken ingehuurd. Denk maar aan Ernst Happel of Rinus Michels bij Oranje, Alex Ferguson bij Schotland. Tegenwoordig zijn die grote namen nog alleen geïnteresseerd als ze bij de topclubs niet meer aan de bak komen of als ze het wat rustiger aan willen doen. Los van de zware kostprijs, waar vind je een echte topcoach die bondscoach wil spelen?
Vooral omdat met deze Duivels geen prijzen te winnen te zijn. De groepsfase overleven moet absoluut mogelijk zijn, zeker op een WK met 48 ploegen en 36 teams die naar de ko-fase gaan. Van dan af is het hopen op een haalbare tegenstander en is elke ronde een succes. Zelfs als Courtois, De Bruyne en Lukaku erbij lopen en in topvorm zijn. Hoe we het ook draaien of keren, een ploeg begint met een defensie en die hebben we niet. En als je slag om slinger kansen krijgt, zoals na de rust in Kazachstan, en die niet benut, is dat de schuld van de spelers. In de 50 jaar dat ik het voetbal professioneel volg, heb ik nog nooit een trainer een doelpunt weten maken.
Waanzin
We moeten het in Amerika volgende zomer met deze spelers en deze coach, of iemand van hetzelfde kaliber, doen. Rudi Garcia heeft het voordeel dat hij al een en ander gezien en meegemaakt heeft in het voetbal, ook al heeft hij geen ervaring met zo’n groot toernooi. Daar en alleen daar zal blijken hij goed hij is. Domenico Tedesco viel in Duitsland door de mand. Cool blijven is de boodschap.
Dat hij ‘old skool’ is, moeten we nog zien. Dat hij nu alleen 4-3-3 speelt, is gewoon verstandig. Met twee of drie dagen voorbereiding en vanwege blessures bijna altijd een andere bezetting is het slim om een systeem te gebruiken dat alle spelers onder de knie hebben. Plots gaan experimenteren, is waanzin. Zeker met verdedigers die sowieso op de toppen van hun tenen moeten lopen. Het wordt pas echt lachwekkend als wie kritiek heeft op de twee ‘zessen’ in Astana twee dagen later pleit voor een vijfmansdefensie.
We moeten met z’n allen ook eens beseffen dat de nationale ploeg niet meer de absolute top van het voetbal is. Tot halfweg de jaren ’90 was het WK het van het. De beste spelers, de beste coaches. Nieuwe tactieken werden daar gepresenteerd.
Het Bosman-arrest veranderde dat allemaal. De Champions League is nu de absolute top van het voetbal. Bijna elk nationaal team heeft zwakke plekken. Een topploeg op het kampioenenbal niet. Die koopt vervangers voor de minder goed bezette posities en heeft sowieso voor elke rol een doublure achter de hand. Trainers beschikken over een onwaarschijnlijk brede staf om alles tot in detail uit te pluizen. Bondstrainers beschikken, zeker tijdens een voorronde, slechts over een handvol secondanten. Vergelijk dus geen appels met peren.
