VAN HECTOR GOETINCK TOT RUUD VORMER: 15 LANDSTITELS TUSSEN 1920 EN 2018 – RW

Club Brugge won in 1920 zijn eerste landstitel. Bijna honderd jaar later, 98 om precies te zijn, tekende blauwzwart voor zijn vijftiende kampioenschap. Een wandeling van Hector Goetinck tot Ruud Vormer.

(4) 1980: DOORBRAAK VAN JAN CEULEMANS

Jan Ceulemans en Raoul Lambert. De oude en de nieuwe volksvedette kruisen elkaar. In de zomer van 1978 arriveert ‘Caje’ uit Lierse. ‘Lotte’ is op de terugweg, scoort niet en pikt amper zes wedstrijden mee. Ceulemans graait naar de titel van clubschutter maar vindt toch onvoldoende zijn draai. Trainer Han Grijzenhout – overgenomen van Cercle  – geeft het tactisch bord een eigenzinnige invulling. Hij verkiest in het doel vaak de soberheid van Barth boven de onstuimigheid van Jensen en stoffeert het middenveld met Vandereycken-Courant-Meeuws. De nieuwe libero Laszlo Balint hangt – in tegenstelling tot Krieger – als slot achter de defensie (Leekens-Bastijns-Volders/Maes). De buitenspelers Sörensen (links) en Verheecke/Van Walleghem (rechts)zwerven rond diepe spits Jan Ceulemans. Club voetbalt veel minder hoog dan onder Happel, Ceulemans bestrijkt alle hoeken van het voorhoedeveld. In tegenstelling tot Lambert, die – anticiperend op ballen van Carteus of Vandereycken – de kortste weg naar doel uitkiende. Na de troosteloze jaargang 1978-’79 rukken Ceulemans en Balint op de Bosuil Antwerp uit verband in de openingsmatch. De Hongaar verstuurt op het uur een voorzet vanuit het hart van de verdediging en de spurtende Ceulemans scoort. De toon is gezet, het blauwzwarte legioen droomt van vervlogen tijden. Balint en Ceulemans missen, als enigen, geen duel. Zo schrijft Han Grijzenhout het scenario. De gemiddelde leeftijd van verdediging en middenveld passeert de grens van de dertig jaar. De niet te stuiten aanvalslust van de Happelperiode ruimt baan voor een bezadigde en beredeneerde opbouw. Concurrent Standard faalt op Sclessin tegen Club (1-2). Ook in Lokeren, bij RWDM en op Anderlecht pakt de brigade van Grijzenhout dure punten. Club viert de titel in een zondvloedachtig decor op Beringen, kopbal Courant. Op de laatste speeldag wuift het ontroerde publiek de legende Lambert uit, na 370 competitiematchen en 214 doelpunten. Zijn opvolger als ster-zonder-kapsones arriveert door de grote poort: Jan Ceulemans, 29 goals in één seizoen! Nog steeds een Clubrecord.

(5) 1988: AANVALLEH MET HENK HOUWAART

Henk Houwaart tekent in de zomer van 1984 zijn contract als coach. Van de ene op de andere dag verkocht hij zijn…café, waar de Clubspelers in en uit liepen. De Haagse levensgenieter volgt de autoritaire Georg Kessler op en ruilt de strikte discipline in voor vrijheid op en naast het veld. De beste remedie tegen zuurpruimerij? Doelpunten! Achtereenvolgens 80, 78, 70, 74 en 67. Houwaart overtuigt Ceulemans: van weifelaar tot wereldtopper. Hij pluist de speficieke kwaliteiten van Franky Van der Elst en Marc Degryse uit door de ene te laten opschuiven van libero naar regelende middenvelder en de andere terug te halen van nogal statische spits naar beweeglijke en solerende spelmaker in de buurt van de strafschopzone. Degryse bedankt Houwaart voor zijn ongebonden positie met 83 goals. Jan Ceulemans tikt er 70 binnen. Club wint wedstrijden met 9-4, 7-3, 0-6. Een oud manco duikt terug op. Net als in de periode 1968-1972 is de Brugse aanval niet af te remmen maar blijkt een op drift zijnde achterhoede – met enkel Broos als defensieve denker – niet bestand tegen cynische counters. In 1988 breken de Senegalese rechtsachter Mamadou en de Deense prijsschutter Brylle (17) door en scoren Franky en Leo Van der Elst hoge ogen. De blauwzwarte bende buldert door België en Europa! Tussen de internationale exploten door loopt Club op dreunen van Beveren (5-2), Antwerp (2-0) en Beerschot (2-4). Houwaart blijft lachen. De kentering komt na een fenomenale 2-4 zege op KV Mechelen. De partij op Olympia tegen het KV beslist het kampioenschap: Luc Beyens tikt de bal door de benen van Rode Duivel Lei Clijsters en raast op volle snelheid tot voorbij Michel Preud’homme: 2-1. De 33 ste speeldag lokt het bescheiden Winterslag 30.000 mensen naar Brugge: 3-0 en feest! Een kwartier voor tijd haalt Houwaart Birger Jensen, dan 35, van de bank. Het dansende publiek bedankt hem met een oorverdovende ovatie.

(6) 1990: POWERPLAY ONDER GEORGE LEEKENS

Het tijdperk Houwaart loopt slecht af: Europese 6-1-vernedering in Monaco, losgeslagen troepen en een Uefaticket in de slotseconde. Georges Leekens wordt binnengehaald als puinruimer. Hij drilt de troepen, hamert op de collectiviteit en verbant de individuele actie. Rivaal Anderlecht koopt Marc Degryse voor het recordbedrag van 90 miljoen. Leekens kiest voor zes, relatief onbekende, spelers: spitsen Christiaens en Booy, middenvelder Staelens en verdedigers Borkelmans, Janevski en Disztl. De start is dramatisch. In november dreigt het schip te kapseizen: uit de beker (Standard, 3-2), Uefacup (Rapid Wenen 4-3) en landstiteldebat (Antwerp, 0-2). Leekens wordt overladen met alle zonden voor zijn behoudende tactiek. Na de ‘zwarte week’ grijpt hij drastisch in, met drie lange termijnwissels: Verlinden in het doel voor Van de Walle, Disztl op de libero voor Janevski en Booy in de spits voor Christiaans. Lees soberheid in plaats van show, risicoloos versus stijlvol, en kopbalsterkte voor dribbelkunst. Met Christiaans en Janevski verdwijnt het laatste restje creativiteit. De desem van het elftal is voortaan: powerplay. Met letterlijk grote voetballers, lange ballen, het slot op deur en stilstaande fasen. Disztl en Plovie dichten de bressen en blijven hardnekkig op de eigen helft; Staelens komt met zijn atletische vermogen door het centrum en wisselt van positie met Van der Elst; flankspelers Borkelmans, Beyens en Creve creëren de noodzakelijke ruimte voor Ceulemans (14), Booy (13) en Farina (24). De doelpunten rollen vaak in de slotfase als rijpe appels uit de kast door het beuken van Booy en de finesse van Farina. Kapitein Ceulemans fungeert als bindmiddel. Doelman Verlinden stopt de ballen. Correctie: stopt àlle ballen. Van speeldag 24 tot 34: géén tegendoelpunt. Topfavoriet Anderlecht, mét Degryse, valt op de dertigste speeldag compleet door de mand: 3-0. Georges Leekens zwaait naar de dertigduizend fans in het zonovergoten stadion met zijn talisman: een gele wintersjaal.