Klik hieronder voor de PDF
Antwerpen, 5 mei 2017
Beste Raf,
Je wilde weten wat ik dacht van je idee voor een voetbalmuseum in ons land. Geweldig idee, helaas niet realistisch. Zo’n museum kost geld. Het National Football Museum krijgt twee miljoen pond ( 2,4 miljoen euro) per jaar subsidies van de stad Manchester. Probeer hier maar eens 2.000 euro los te peuteren.
Dit land is niet geïnteresseerd in de geschiedenis van het voetbal. Nederland heeft tig magazines die de geschiedenis van het mooiste spel op aarde weer tot leven wekken. Hard Gras bestaat al meer dan twintig jaar, en er is ook nog Santos, De Staantribune en Panenka en ik vergeet nog een blad. Onze pogingen om De Witte Duivel op de markt te brengen als magazine zijn mislukt. Puskas slaagde daar wel in, maar ik hoor alleen noodkreten uit die richting komen.
We lopen het risico als Statler en Waldorf te klinken, maar er is geen land ter wereld waar de kranten meer ruimte besteden aan sport dan bij ons. Maar enige aandacht voor wat er in boeken of magazines wordt uitgebracht, is er niet. Wat een verschil met Nederland. Een andere reden zie ik niet voor het feit dat boven de Moerdijk gemiddeld elke week een voetbalboek op de markt komt en wij niet eens aan tien per jaar komen.
Maar er zijn nog andere problemen voor zo’n museum dan geld en bezoekers. Wat ga je tentoonstellen? De voetbalbond heeft nooit een archief gehad. In de kelder lag wel wat materiaal uit het verleden, maar niemand wist wat. Het was letterlijk een puinhoop en alles is intussen naar het Sportimonium in Hofstade verhuisd. Dat is ons museum van de sport.
Weet je overigens dat er enkele jaren geleden een voetbalmuseum was in Middelburg, vlak over de Belgische grens en met een aparte ruimte over het Belgische voetbal? Het hele opzet ging snel failliet. Ik las onlangs dat het Fifa-museum in Zürich alle dagen leeg is en de Fifa heeft én geld én stukken om tentoon te stellen.
Kortom, goed idee, maar volstrekt kansloos. Belangstelling kweken voor het glorierijke voetbalverleden wordt een werk van lange adem in dit land. Maar laat het ons vooral niet opgeven.
Weet je, Raf, dit was overigens weer een schandelijke week voor het voetbal. Het play-off-voetbal was nog maar eens het bekijken niet waard en werd ontsierd door de horrortackle van Henrik Dalsgaard. Scheidsrechter Boucaut zag er zelfs geen fout en werd maandagavond in La Tribune bijgetreden door Marcel Javaux, de arbitragegoeroe van RTBf. Hoogstens geel, vond hij. Ook slachtoffer Ruud Vormer vond het niet erg en Michel Preud’homme had het vooral over de oneerlijkheid van een mogelijke ingreep van de reviewcommissie. Dalsgaard mocht tot de laatste minuut Club bekampen en zou niet mogen spelen tegen de concurrenten van blauw-zwart. Gelukkig greep de scheidsrechterbaas in en mag Boucaut de komende weken de velden niet meer onveilig maken.
In het buitenland gebeurden echter nog ergere dingen. In jouw geliefde Schotse voetbal ging het nog eens mis in de Old Firm. Na het openingsdoelpunt van Scott Sinclair in Ibrox Park bootste een supporter van Rangers op de eerste rij een aap na. Weet je dat het aantal haatdelicten in het Schotse voetbal in het voorbije seizoen met vijftig procent is gestegen?
Maar het meest racistische voetballand in West-Europa blijft Italië. Lazio en Inter werden bedreigd met het sluiten van een deel van de tribunes nadat vorig weekeinde respectievelijk Antonio Rüdiger en Kalidou Koulibaly ( ex-Racing Genk) onheus werden behandeld.
Cagliari ging daarentegen vrijuit, terwijl Sully Muntari van Pescara een hele wedstrijd werd geviseerd. In de 90ste minuut stapte hij naar de scheidsrechter Daniele Minelli met de vraag de match stil te leggen, maar die gaf hem geel voor wangedrag. Muntari stapte naar de kleedkamer en kreeg een tweede gele kaart omdat hij het veld verliet zonder toelating van de scheidsrechter. De tuchtcommissie gaf hem één speeldag schorsing voor de uitsluiting. Pas onder druk van de publieke opinie is de sanctie uitgewist.
Cagliari ging daarentegen meteen vrijuit omdat slechts een tiental supporters bij de incidenten betrokken waren. Slechts tien, Raf. Vanaf hoeveel volgt er wel een sanctie? Elf? Honderd? Meer dan vijfduizend, zoals bij Lazio en Inter?
In wat voor wereld leven we vandaag, Raf? Ook in de Amerikaanse sportwereld is racisme schering en inslag. Vorige week kreeg in het baseball Adam Jones van de Baltimore Orioles voortdurend het n-woord ( nigger) en finaal een zak met nootjes naar de kop geslingerd in Fenway Park in Boston. Maar wat wil je met politieke leiders als Donald Trump? Zondag wordt misschien Marine Le Pen tot president van Frankrijk verkozen. Het idee alleen al dat dit tot de mogelijkheden behoort! En het belangrijkste deel van haar kiezers zijn babyboomers zoals wij. Wat doen wij de jongeren aan? Dat komt ervan als je geen kennis hebt van de geschiedenis.
Toch nog even terug naar het heden. Er was gelukkig ook geweldig voetbal te zien in de voorbije week. De hattrick van Cristiano Ronaldo, de routiniers van Juventus ( hoewel de spelers van die ploeg altijd net iets te cynisch verdedigen voor mij) en de jeugd van Ajax tegen Lyon. De ploeg die de match beëindigde, was gemiddeld 20 jaar. Aanvalslust en branie spatten van het scherm. Peter Bosz denkt zoals Johan Cruijff en vindt amusement zeker zo belangrijk als resultaat. Waar blijven dergelijke coaches in de Jupiler League, Raf?
Van harte,
François
PS: vergeet zondag niet te duimen voor de democratie in Frankrijk
7 reacties
Pingback: greasy pink strain review
Pingback: sccy pistols
Pingback: company website
Pingback: Dan Helmer
Pingback: https://mrgammon.net/wp-content/uploads/2015/06/3229.html
Pingback: KA Gaming ค่ายเกมสล็อตแตกง่าย
Pingback: รับทำบัญชี ภูเก็ต