Dit is de periode van de lijstjes. Voetballiefhebbers (en -journalisten) zijn gek op lijstjes. Om te lezen, maar vooral om zelf op te stellen. Vorige maand gaf ik hier mijn top-vijf die ik instuurde voor de Wereldvoetballer van het Jaar van het maandblad World Soccer: 1. Bellingham 2. Haaland 3. Mbappé 4. Kane 5. Vinicius Junior. Meer dan 200 journalisten en ex-voetbalcoryfeeën brachten hun stem uit voor beste voetballer van de wereld voor de top-100 van The Guardian en dat gaf dit resultaat: 1. Haaland 2. Bellingham 3. Mbappé 4. Kane 5. Rodri 6. Vinicius Junior.
Bijna mijn top-vijf, wel met een andere winnaar. Ten onrechte, vind ik. Jude Bellingham zien voetballen, is een lust voor het oog. Haaland is een geweldige afwerker, maar in een gewone ploeg zou hij veel minder nadrukkelijk uit de verf komen. Helemaal van de pot gerukt is dat de hele nieuwe generatie Lionel Messi nog eens moest laten voorgaan bij de Fifa Awards. Een half jaar met PSG en half seizoen in de Amerikaanse uitbolcompetitie en toch verkozen tot beste voetballer van de wereld. De Fifa weer, is de eerste reactie, maar het zijn vooral de voetballiefhebbers die voor de Argentijn hebben gekozen. In tegenstelling tot de journalisten.
Symbool
Over de winnaar van de Gouden Schoen kan er geen discussie zijn. Dat wordt Toby Alderweireld. Zoals bijna dertig jaar geleden Gilles De Bilde op basis van één stemronde. In de tweede helft van het jaar behoorde de Antwerp-aanvoerder niet bij de drie beste voetballers en zou hij geen stemmen meer mogen krijgen, maar sommige stemgerechtigden gedragen zich soms als supporters zodat er nog wel stemmen zullen bij komen.
Toby mag finaal geen concurrentie hebben. In de eerste stemronde zullen Victor Boniface en Gift Orban (mijn twee en drie) heel dicht eindigen, maar Boniface voetbalt intussen al een half jaar in Duitsland en Orban werd vooral invaller in Gent.
De tweede stemronde zal alle richtingen uitgaan. Op één moet een Unionist staan. In mijn geval Amoura, maar het had even goed Puertas kunnen zijn. Twee spelers van dezelfde club neem ik in principe nooit. Als je de twee beste spelers van het land in je rangen hebt lopen, moet je ver boven de rest uitsteken.
Op twee heb ik Jan Vertonghen gezet. De Alderweireld van de herfst en het symbool van de wederopstanding van Anderlecht. Met dat verschil dat Toby Antwerp letterlijk naar de titel schoot. Voor de derde plaats waren er mogelijkheden zat: Hong had gekund, Denkey had gekund. Op basis van hun (jong) talent waren El Khannous en Arthur Vermeeren ook mogelijkheden, maar het werd Koita voor mij. Goals en assists van een Belgische voetballer bij een kleinere club als STVV, dat verdient een punt.
Hoe dan ook, een winnaar voor de tweede ronde valt niet te voorspellen. Behalve dat hij van Union zou moeten zijn. En door de verdeeldheid zou Alderweireld het probleemloos moeten halen. Wel verbaasd dat Jef Jurion het geen terechte Gouden Schoen zou vinden. ‘Te weinig klasse’.
Volgt Jef het voetbal nog in Knokke of vertoeft hij in gedachten te veel op de golfbaan? Van de winnaars in de 21ste eeuw is Toby samen met Axel Witsel en Vincent Kompany eindelijk nog eens een winnaar met een pak interlands achter zijn naam en halvefinalist op een WK. Iemand die bij een topclub uit de Premier League voetbalde en in een finale van de Champions League stond. Alderweireld verrijkt het palmares, waar inmiddels toch ook enkele mindere goden op staan.
Zwarte kas
Ik ga de aanvoerder van Antwerp niet vergelijken met Franz Beckenbauer, maar hij is dat op Belgisch niveau wel. Er was de voorbije weken hier en daar nogal wat te doen over het overlijden van ‘der Franz’. Charmante man, sierlijkste verdediger uit de voetbalgeschiedenis. Twee keer winnaar van de Ballon d’Or, als verdediger. Met Crijff, Pelé en Maradona behoort hij tot de top-4 van de 20ste eeuw.
De discussie ging over zijn duistere trekjes als bobo. Van de doden niets dan goeds, maar aan het einde van de rit past een volledig beeld. Echt veroordeeld voor gesjoemel is hij niet, maar zijn gedrag verraadde dat hij iets te verbergen had.
In Nooit meer Qatar was dit de balans:
*Trad al na een ambtsperiode af bij FIFA.
*Werd ervan beschuldigd als voorzitter van het organisatiecomité een zwarte kas gecreëerd te hebben om ExCo-leden om te kopen bij de stemming voor het WK 2006.
*Liet FIFA-onderzoeker Garcia weten dat zijn Engels niet goed genoeg was om op vragen over corruptie te antwoorden, hoewel hij een aantal jaren voor de New York Cosmos speelde en geregeld in het Engels werd geïnterviewd.
*Werd voor negentig dagen geschorst voor zijn gebrek aan medewerking bij het onderzoek.
