Thibaut Courtois kreeg vandaag te maken met de voor een doelman ernstigste blessure: de kruisbandscheur. Minimaal zes maanden out én dan pas begint de eigenlijke revalidatie. Of hij het EK 2024 in Duitsland haalt, lijkt hoogst onzeker.
Men zou zelfs kunnen twijfelen aan zijn terugkeer op het allerhoogste niveau.
In vijftien seizoenen topvoetbal won hij bijna twintig trofeeën met achtereenvolgens KRC Genk, Atletico Madrid, Chelsea FC en Real Madrid. En werd hij alom bejubeld als ‘beste doelman ter wereld’. Zijn sterkste prestaties leverde hij in de Champions League editie 2021-’22, van de achtste finale tegen het PSG van Messi tot in de eindstrijd tegen het LFC van Salah: El Muro van Real stond pal.
Vandaar dat we het seizoen 2021-’22 bij deze uitroepen tot ‘het jaar van Thibaut Courtois’, toen hij ten onrechte de Ballon d’Or niet kreeg…
Parijs, 15 februari 2022. Strafschop na zestig minuten spelen. Leo Messi versus Thibaut Courtois. Oude bekenden van elkaar. De spits zette de doelman in het verleden liefst negen keer voor schut, geen andere speler deed beter. Tot een tiende keer kwam het niet. De Belgische ‘Golden Glove’ nam wraak op de Argentijnse ‘Ballon d’Or’ en stopte de penalty. Courtois kraakte pas vier minuten in de extra tijd op een trap van Mbappé, maar voelde zich toch de morele winnaar van de match. In Madrid leek dit alle betekenis te verliezen toen alweer Mbappe zes minuten voor de pauze de score opende voor PSG. Een onmondig Real had nood aan drie treffers, maar het was integendeel alweer Courtois die zich tot op het uur het meest in de kijker speelde. Toen startte Karim Benzema een verbluffend éénmansrecital met drie doelpunten in een kwartier (minuut 61, 76 en 78). Het eerste wonder van het Estadio Bernabeu had zich voltrokken. Toch hield niemand rekening met Real als kandidaat voor de eindzege. De prestaties in de groepsfase overtuigden niet. In de openingsmatch bij Internazionale duwde Rodrygo één minuut voor tijd de tweede Spaanse doelpoging over de lijn (0-1). Vervolgens leed de zogenaamde ‘Koninklijke’ een smadelijke thuisnederlaag tegen de Moldavische landskampioen FC Sheriff Tiraspol (1-2, Thill in de laatste minuut). Het fluitconcert van de eigen aanhang liet aan de duidelijk niets te wensen over.
In de volgende twee duels bleek Sjachtar weinig geïnspireerd in Donetsk (0-5, met een eigen doelpunt en twee treffers van Vinicius, één van Rodrygo en één van Benzema). In Madrid beperkten de Oekraïners de schade tot 2-1 (Benzema 2). Internazionale Milaan verloor ook de tweede partij, deze keer met duidelijke 2-0 cijfers via Kroos en Asensio. Sheriff kon in Tiraspol de stunt niet herhalen (0-3, Alaba, Kroos en Benzema). Veertien goals voor en drie tegen, vijftien punten op achttien en toch…zelden overtuigend, nooit briljant. Integendeel, middelmatig tot slaapverwekkend…
In de kwartfinale toonde de geplaagde bekerhouder Chelsea FC – als gevolg van de Russische invasie in Oekraïne diende eigenaar Roman Abramovich af te treden – zich op Stamford Bridge de sterkste. Courtois legde de zich tegen hem kerende en morrende aanhang van The Blues – die hem zijn keuze voor Real nog steeds niet had vergeven – het zwijgen op met zowel sterk uitvoetballen als met twee uitstekende parades. Intussen scoorde Benzema aan honderd procent: drie doelpunten uit twee pogingen. Want de 1-3 net na de pauze kreeg hij op een schoteltje aangeboden door de flaterende Chelseakeeper Mendy, nochtans uitgeroepen tot beste van de wereld in 2021. Romelu Lukaku verkeek een wenkende kopkans om de stand tot 2-3 te milderen. Real leek dus al geplaatst voor de halve finale. Chelsea deelde die mening niet en coach Ancelotti piekerde zich suf op het wedstrijdplan van zijn tegenspeler Tüchel. Via Mount, Rüdiger en Werner leek de genadeslag een kwartier voor tijd een feit: 0-3 in een ijzingwekkend stil Bernabeu. Nadat Courtois de 0-4 verijdelde, tikte Rodrygo uit het niets de 1-3 tegen de touwen en zorgde tien minuten voor tijd voor een hoopvolle opflakkering. Een kopbal van Benzema brak in de 96 minuut de veer bij de bezoekers.
Een derde opeenvolgende mirakel hield niemand voor mogelijk. Real werd in het eerste uur van het kastje naar de muur getikt door het Manchester City van Pep Guardiola. Een weergaloze Kevin De Bruyne scoorde het snelste Champions Leaguedoelpunt van een halve finale – na minder dan honderdtwintig seconden – en Jesus bracht na elf minuten de 2-0 op het bord. Een monsterscore dreigde en de Citizens stapelden de ene mogelijkheid na de andere op, maar misten ook de ene na de andere. Alweer Karim Benzema liet Real aan honderd procent afronden (2-1 bij de pauze). In de tweede helft wijzigde het scenario niet en acht minuten voor tijd leek de match definitief in het ‘lichtblauwe’ voordeel beslecht: 4-2. Toen deelde Cityverdediger Laporte een dwaas handbalgeschenk uit en Benzema zette de elfmeter ijzig kalm om. Vinicius milderde bij 3-1 met het tweede Realschot de naam waardig.
Het Estadio Bernabeu dreigde opnieuw tot uitbarsting te komen. Al bleef de eruptie deze keer bijzonder lang uit. City leek een kwartier voor tijd de schaapjes op het droge te hebben: 0-1 via Mahrez en balbezitpercentage van 56%, met een passeeraccuraatheid van 88%. Aftellen geblazen tot het eindsignaal. En toen gebeurde het compleet onverwachte, het niet eerder vertoonde: in de negentigste minuut verwerkte Rodrygo een halve voorzet – eerder een ultieme poging om een verloren bal te redden – van Benzema in doel. Eén minuut later caramboleerde hij een mislukte kopbal van een ploeggenoot alsnog met het hoofd binnen.
Benzema en Vinicius blonken vooral uit door onbeholpen doelpogingen en Courtois pakte één keer met een sterke parade uit. In de 95 ste minuut verloor City alle controle en trapte Benzema vanop de stip de bevrijdende 3-1 voorbij de grabbelende Ederson.
De finale tegen Liverpool FC in het Stade de France van Parijs kende eenrichtingsverkeer. Vinicius counterde dodelijk net na de pauze maar de rest valt samen te vatten onder de noemer ‘Thibaut Courtois’.
De internationale media vatten het samen als ‘de mirakelman’, ‘El Muro’, ‘de beste keeper op de planeet’.
Die bleef met vijf wereldreddingen vier keer Mo Salah en één keer Sadio Mané de baas. Tegen de grond, op halve hoogte, met arm en beenreflexen.
Parijs, 29 mei 2022. Thibaut Courtois dacht ongetwijfeld terug aan de avond van 15 februari toen hij de elfmeter van Messi pakte en Real Madrid op het spoor zette van de achtste zege in de Champions League. Bij de feestelijke gelegenheid van de dertigste editie. Beter gezegd: Liverpool FC – Thibaut Courtois 0-1.
