Voetbal is politiek
Al meer dan honderd jaar beweren sportleiders dat sport en politiek niets met elkaar te maken hebben. Maar sport, en voetbal in het bijzonder, is gewoon politiek. Denk maar aan de zogenaamde voetbaloorlog tussen Honduras en El Salvador in 1969, goed voor 6.500 doden. De boycot van het Zuid-Afrikaanse apartheidsregime, de hefboom voor de Braziliaan Joa Havelange om de macht te grijpen bij de wereldvoetbalbond Fifa. Het WK 2022 in Qatar en bijna zeker in Saudi-Arabië in 2034. De uitsluiting van Rusland van Euro 2024 vanwege de inval in Oekraïne, terwijl Israël in maart nog de play-offs mocht spelen om zich te plaatsen. Terecht of onterecht, maar een politieke beslissing. En nu is er Kylian Mbappé, de Franse aanvoerder en een van de wereldsterren van het voetbal, die oproept om niet op extreemrechts te stemmen.
Dat de Franse sportkrant L’Equipe, toch nog altijd de bijbel van de Europese sportjournalistiek, vorige week twee pagina’s besteedde aan de ontbinding van het Franse parlement was een teken aan de wand. President Emmanuel Macron had dan ook de Olympische Spelen (in augustus in Parijs) gebruikt om een extreemrechtse regering af te blokken.
Kylian Mbappé heeft in het verleden zowel afstand genomen van extreemrechts als van extreemlinks. Dat hij dit keer scherper dan ooit was, heeft misschien te maken met zijn recente overgang naar Real Madrid. Hij zou zich bevrijd kunnen voelen na zijn vertrek bij Paris Saint-Germain, dat eigendom is van de emir van Qatar.
Trots
Dat het Franse voetbalelftal in Duitsland tijdens het EK met politiek getinte vragen zou geconfronteerd worden, stond in de sterren geschreven. Marcus Thuram had een eerste voorzet gegeven door op te roepen om te gaan stemmen, maar Kylian Mbappé ging een stap verder. Hij verdedigde zijn ploegmaat en voegde daar aan toe: ‘Ik hoop dat we op 7 juli (de dag van de tweede ronde van de parlementsverkiezingen, fc) nog trots kunnen zijn om ons land te vertegenwoordigen.‘
Dat Mbappé naar de klassieke persconferentie kwam, was een duidelijk signaal van de Franse voetbalbond. Wat de aanvoerder van Les Bleus vertelde, kan geen verrassing geweest zijn en droeg de goedkeuring mee van de bondstop. Bondscoach Didier Deschamps had er dan uiteraard ook geen problemen mee. ‘Mijn spelers hebben het recht te zeggen wat ze willen’, verklaarde hij. ‘Ik heb niet de bedoeling in te gaan op wat ze zeggen en ga ook niet in op reacties van de buitenwereld op de sociale media. Ik ben hier voor het voetbal, maar ga zeker stemmen.’
RepercussiesA
De opmars van extreemrechts zal een onderwerp blijven tijdens dit EK. Zoals de vrij onschuldige armband met de regenboogkleuren tijdens het WK 2022 in Qatar een thema was. Veel waarnemers koppelden toen de afgang van het Duitse nationale team aan de openlijke steun aan de lgbtq-gemeenschap door middel van een foto.
Vraag is of er ook sportieve repercussies zullen zijn voor het Franse team, de superfavoriet van dit EK. Bij een vroegtijdige uitschakeling zou de conclusie kunnen zijn dat Les Bleus struikelden over Marine Le Pen. En wat dat dan weer voor de verkiezingen kan betekenen, moeten we afwachten.
