Erling werd ruim een maand na de afronding van zijn vaders transfer naar Manchester City geboren. In de periode dat zijn vader voor City speelde, tot hij door een blessure in 2003 moest stoppen, zette Erling zijn eerste stapjes, liep hij voor het eerst een stukje en schopte hij voor het eerst tegen een bal, allemaal in een City-huishouden. Het ontbreekt niet aan foto’s waarop Erling een Manchester City-shirt aan heeft – foto’s die vandaag de dag op een vermakelijke manier profetisch lijken.
Een oud-ploeggenoot van zijn vader bij zowel het Noorse elftal als Manchester City, is nog altijd een goede vriend van de familie, en hij herinnert zich dat Erling al jong een wedstrijdmentaliteit bezat. ‘Ik kende hem al toen hij nog een ukkie was en we nog in Engeland woonden,’ vertelde hij in 2019 in de podcast ‘Heia Fotball’. ‘Ik heb thuis foto’s van hem, spelend met de bal, met mijn dochters, omdat we destijds veel tijd samen doorbrachten’, zegt hij.
Als kind probeerde Erling Haaland verschillende sporten uit naast het voetbal, waarmee hij op zijn vijfde begon. Hij handbalde een paar jaar, deed wat aan atletiek en golfde zelfs een beetje. Maar het leed geen twijfel dat voetbal uiteindelijk zijn favoriete sport zou worden. HIj mocht een jaargroep overslaan en werd lid van een sterk jeugdteam van Bryne, samen met verschillende andere kinderen die later eveneens profvoetballer werden.
Bron: Lars Sivertsen, ‘Haaland – Het ongelofelijke verhaal van de beste spits ter wereld’, 2024, blz. 46-47, 48
Rob Siekmann
