Oh Belgisch Voetbal. Hoogtepunten en sterke verhalen van 1920 tot 2020.
Elke week op zaterdag! Deze verhalenbundel neemt u mee langs de onvergetelijkste momenten van de Belgische voetbalgeschiedenis tussen 1920 en 2020. Legendarische vertellingen, pure voetbalanekdotes. Deze aflevering staat in het teken van Rik Coppens, die deze week naar aanleiding van het feit dat hij 91 jaar geleden werd geboren zijn standbeeld kreeg voor het Olympisch Stadion van Beerschot. Zijn ‘beroemdste’ wedstrijd speelde hij op 2 september 1954 tegen ‘Weltmeister’ West-Duitsland.
RIK COPPENS, WELTMEISTER
België – West-Duitsland 2-0, 26 september 1954
Geen Belgische speler scoorde beter in de combinatie arrogantie-natuurlijk talent. Rik Coppens, de laureaat van de eerste Gouden Schoen in 1954, zette voor Beerschot 256 keer in 362 competitiewedstrijden de keeper op het verkeerde been.
Hij was goed voor 21 goals in ‘slechts’ 47 interlands. De nationale selectieheren negeerden hem immers vaak vanwege zijn voortdurende kritiek op het scheidsrechterskorps en de Belgische voetbalbond.
Zijn beste prestatie bracht hij op 26 september 1954, tegen wereldkampioen West-Duitsland, dat zijn eerste wedstrijd betwistte sinds de op 4 juli 1954 gewonnen finale tegen Hongarije (3-2). Voor de ‘Magische Magyaren’ was dat de enige nederlaag in een tijdspanne van vijftig wedstrijden.
Op het ritme van de jazz
Werner Liebrich werd uitgeroepen tot ‘beste stopper’ van het wereldkampioenschap in Zwitserland. Rik Coppens, zijn rechtstreekse tegenstander, kleineerde hem met én zonder de bal. In het naslagwerk Onze Rode Duivels definieerde Jean Fraiponts accuraat de verhoudingen: ‘Met de neus in de lucht draaide Coppens voor de zoveelste keer zijn vriend Liebrich dol. Op het eigenste moment dat hij nog maar eens in de vrije ruimte wilde wegspurten, duikelde Liebrech hem achterna en greep hem bij de enkel. Onze sinjoor kon zich met dat onsportief gebaar niet verzoenen. Tot tweemaal toe wierp hij de bal in het gezicht van Liebrecht.’ Voor Coppens de ultieme wraak, hij die voetbalde voor het vermaak.
Op het ritme van de jazz. Wat voelde hij zich verwant aan die ‘Magische Magyaren’. Wat zou hij graag dansende dubbelpassen met Ferenc Puskas – op dat ogenblik de beste voetballer ter wereld – hebben uitgevoerd. War vervloekte hij Liebrich, die zijn idool half kreupel had getrapt, zodat de Mannschaft de Cup kon pakken ten nadele van Hongarije (3-2). Hij praatte Puskas’ beschuldiging over Duitse doping meteen én gretig na. In zijn autobiografie Ik, Rik Coppens vertelde hij het vijftig jaar later opnieuw: ‘Op de wereldbeker was West-Duitsland gedopeerd. Puskas heeft het me verteld.
Dol als een tol
Bijna zestigduizend fans stromen vol verwachting voor de nieuwe wereldkampioenen samen op de Heizel. Herberger hield zijn spelmaker Fritz Walter thuis, zette keeper Turek – dé matchwinnaar in de finale – op de bank maar stuurde toch acht wereldkampioenen het veld op. Coppens dribbelde de defensie van de Mannschaft ouderwets stuk. Hij zocht het duel met Liebrich en beslechtte het over de hele lijn in zijn voordeel.
Liebrich droeg de reputatie ‘speler van graniet’ met zich mee en blesseerde in de poulewedstrijd – die de Hongaren met 8-3 wonnen – Ferenc Puskas bij een 6-1 stand voor de rest van het toernooi. Na zeven minuten prikte Coppens de bal in het net. Hij zaaide verwarring tussen Liebrich en Erhardt en haalde hun zonespel uit elkaar. Kohlmeyer trapte in de paniek de bal op de rug van Torke Lemberechts. Coppens kreeg de terugkaatser voor zijn voet en tegen zijn scala aan schijnbewegingen maakte keeper Herckenrath geen enkele kans. Coppens haalde al zijn kunstjes uit de kast: uitdagen, duelleren, kleineren. Hij zocht Liebrich op, bal aan de voet, hoofd in de lucht en draaide hem dol als een tol.
Weltklasse
Uit een krantenverslag van die dagen: ‘We herinneren aan het grote aandeel van zijn achterwerk, zijn uiteen gespreide armen bij het afschermen van de bal, zijn verbluffende manier om het leder in het bereik van het zijn tegenstrever te brengen om het dan weer met een ongeëvenaarde toets naar zich toe te toveren. Alles gekruid met een niet mis te verstane mimiek en als dat nog niet volstond de nodige denigrerende en sarcastische uitlatingen aan het adres van het slachtoffer.’
Liebrich, die in Zwitserland met alle middelen domineerde over wereldberoemde spitsen als Puskas, Kocsis, Probst en Zebec, vond geen antwoord op de anarchistische acrobatie van de Antwerpse Neus van het Kiel.
Rik Coppens Weltklasse! Ziedaar het oordeel van de legendarische Duitse bondscoach Sepp Herberger.
