Oh Belgisch Voetbal. Hoogtepunten en sterke verhalen van 1920 tot 2020. Paul Van Himst & het hoogtepunt en einde van le football champagne
Elke week op zaterdag! Deze verhalenbundel neemt u mee langs de onvergetelijkste momenten van de Belgische voetbalgeschiedenis tussen 1920 en 2020. Legendarische vertellingen, pure voetbalanekdotes.
Deze week over de topmatch van 30 januari 1966 tussen ‘nummer 1’ STVV en ‘nummer 2’ Anderlecht. Ze draaide uit op het hoogtepunt en tegelijk einde van ‘le football champagne’.
‘Le football champagne’, het champagnevoetbal. Een gedachte van de Franse coach Pierre Sinibaldi: 4-2-4, naar het voorbeeld van zowel de Braziliaanse wereldkampioenen van 1958 als van Frankrijk (derde plaats). Les Bleus speelden volgens de principes van bondscoach Albert Batteux, die met Stade de Reims in 1956 en 1959 ook de finale van de Europa Cup der Landskampioenen haalde. Sinibaldi voetbalde ook voor Reims en leerde de beginselen van Batteux in de ‘champagnestad’.
De witte Pelé
Sinibaldi bouwde het elftal rond Paul Van Himst, dé Belgische voetballer van de twintigste eeuw. Reeds op jonge leeftijd noemde men hem bewonderend le Pelé blanc – na een wedstrijd tegen FC Santos in 1960 – vanwege zijn fabelachtige dribbeltechniek. Anderlecht won vijf landstitels op rij tussen 1964 en 1968.
Paul Van Himst schetst het idee van het champagnevoetbal: ‘Onze achterste lijn zette zich op het midden van het veld. Verdedigen in zone. Dat kon ook stevig tegenvallen, vooral in Europese duels. In de herfst van 1965 haalde Liverpool ons simpel onderuit. We hadden 30 minuten de bal, maar zij counterden ons stuk: 3-0 bij de pauze. Wij voetbalden op één lijn en zij sneden erdoor. Toch hield Sinibaldi strak vast aan zijn systeem. De coach bouwde op Lorenzo Verbiest, onze libero. Met de bal aan de voet zo goed als Franz Beckenbauer.
Een grote jongen en hij liet hem voor de verdediging voetballen. We speelden steeds op de helft van de tegenstander. Ik vond dat prachtig, moest nooit terugzakken, kon altijd aanvallen. Ons spel begon bij Verbiest: intelligent, bal houden, een man opzij zetten. Dat was voor hem een lachertje. Sinibaldi was een fijne man, een eerlijke mens. Hij weigerde als echte Corsicaan ook maar een duimbreed van zijn mening af te wijken. Alles in functie van onszelf. We hielden geen rekening met de tegenstander. Hij heeft mijn loopbaan echt beïnvloed.
Een grote meneer
Op elk gebied gedroeg hij zich als een grote meneer. Zeer correct. En hij twijfelde geen seconde aan zijn visie. Hij leidde ook de talentvolle jeugd op tot topspelers: Cornelis, Hanon, Heylens, Trappeniers, Plaskie, Puis, Verbiest, Devrindt maar ook Jan Mulder. Ze braken onder hem door. Zonder de klasse lukte dat niet. Ik maakte zeker zeventig doelpunten op voorzetten van linksbuiten Wilfried Puis. Een formidabele speler, hij plaatste de bal tot op de millimeter. Puis kon een man demonteren, stuurde de bal perfect voor doel ik rondde af.
Ook met Jan Mulder lukte dat zonder nadenken. Wij liepen op die automatismen, ging hij rechts, dan ik links. Dook hij in de diepte, ik volgde. Mulder als diepe spits, ik er net achter. Hij straalde pure kracht uit. Ik voetbalde liever in een vrije rol en hield van een bliksemafleider voor mij. Hij speelde voortdurend in op het zelfvertrouwen en de individuele ontwikkeling. Sinibaldi was een man met psychologische kunde. Hij liet na om andere teams te ontleden. Dat brak ons dus wel zuur op in Europa. We schakelden eerst Real Madrid uit maar verloren vervolgens van FC Dundee. We tikten hen van het veld maar de Schotten scoorden drie keer met het hoofd. Wij wisten dat niet. Anderzijds: zou er van het champagnevoetbal sprake zijn geweest mocht Sinibaldi zich minder principieel hebben opgesteld.’
Kanaries vernederd
Op zondag 30 januari 1966 kwam de ongeslagen leider Sint-Truiden op bezoek. De Kanaries troepten onder leiding van hun coach Raymond Goethals massaal voor het eigen doel. De coach had het catenaccio van Inter Milaan gekopieerde. Het duo Van Himst – Mulder tastte elke limiet af. Van Himst werd gehuldigd voor de match met zijn derde Gouden Schoen. Mulder kreeg alle lof erna: voor zijn vijf doelpunten. ‘Allons les mauves’ klonk het koor van 38.000 kelen. Purperen regen, psychedelische roes. Champagnevoetbal vernederde catenaccio met 6-0. De mooiste van Sinibaldi. Drie dagen later sloeg het noodlot toe: libero Lorenzo Verbiest overleed aan de gevolgen van een verkeersongeluk. Met hem stierf ook ‘le football champagne’ een stille dood.
