Negentig minuten, meer is niet nodig om de (voetbal)wereld totaal te veranderen. De Cegeka Arena sloot zondagavond de Rode Duivels weer gewillig in de armen. De schande van Stuttgart (tegen Oekraïne) is uitgewist. Alles vergeven en vergeten. België verzekerde zich van het behoud in de hoogste afdeling van de Nations League. Beginnen met twee matchen met inzet was geen cadeau, maar Rudi Garcia kan nu echt aan de slag.
Eerst een algemene vaststelling. Wie nog altijd gelooft dat de Nations League niets voorstelt, heeft er echt niets van begrepen. Niet alles wat nieuw is, is goed. Maar deze nieuwe competitie, die de plaats inneemt van zinloze oefenmatchen, heeft definitief zijn plaats verworven in de voetbalkalender als derde trofee voor landenteams.
De kwartfinales waren een absolute voltreffer. De acht teams gingen er zondag, aan de vooravond van de beslissende eindfase van de nationale competities en Europese bekers, voluit voor. 21 goals in vier wedstrijden, voorhistorische cijfers. In drie van de vier matchen waren verlengingen nodig, in twee zelfs penalty’s. Iedereen gaf ‘volgas’.
Ook Kevin De Bruyne had het mis. Degradatie naar de tweede afdeling zou een kleine catastrofe geweest zijn voor ons voetbal. België is ook de volgende editie verzekerd van minstens twee thuiswedstrijden tegen toplanden. Commercieel, financieel en sportief een gouden zaak voor de voetbalbond.
Zakken had ook zo goed als zeker betekend dat de Duivels in de voorronde van het EK 2028 en het WK 2030 in een poule met één topland waren verzeild. Kwalificatie zou meteen een pak moeilijker zijn geworden. Je kan de toppers beter in de Nations League treffen.
Goesting
Nog veel belangrijker is dat de thuismatch tegen Oekraïne een keerpunt voor de Rode Duivels kan betekenen. In plaats van een vierde nederlaag op rij werd een riante zege geboekt. De Oekraïners werden in een dolle tweede helft uit hun loopgraven gejaagd. Met drie fraaie goals in twintig minuten als resultaat.
Rudi Garcia kan nu echt aan een nieuw team beginnen timmeren. Met de terugkeer van Thibaut Courtois zijn alle plooien gladgestreken in de selectie en met Nicolas Raskin beschikken we plots over een geweldige aanwinst. Knap hoe hij bij zijn debuut, ondanks een vroege en zeer discutabele gele kaart, de balans in het elftal terugbracht. Jammer voor hem dat op zijn positie de concurrentie (Onana, Mangala, Lavia) enorm is. Na deze geweldige partij/tweede helft zullen De Bruyne en Lukaku met veel goesting doorgaan. En nog deze bedenking: hoe is het mogelijk dat Domenico Tedesco voor Hans Vanaken zelfs geen plaats in zijn selectie vond?
Laat ons echter de voeten op de grond houden. Niet alles was geweldig in Genk. Voor de rust was het niet slecht, maar ook niet goed genoeg. Garcia begon met een betere opstelling dan in Murcia vorige donderdag. Toch hield hij te weinig rekening met de vorm van enkele spelers. De Ketelaere zat terecht op de bank, zoals vaak ook bij Atalanta de voorbije weken, maar Trossard stond wel weer in de basis en kon ook in zijn oude voetbaltempel niet imponeren.
Het duurde ook bijzonder lang voor de Fransman begon te wisselen. De inbreng van De Cuyper en Saelemaekers, die ook in Murcia sterk inviel, veranderde de partij compleet. Wat ruim een uur maar niet lukte tegen de stugge bezoekers en de uitstekende doelman Lunin (de doublure van Courtois bij Real Madrid), bleek plots een fluitje van een cent. Wat een geweldige goals van Romelu Lukaku, met tussendoor ook een prima redding van Matz Sels, de terechte nummer twee in de pikorde. Volgens The Guardian is hij dit seizoen de beste keeper van de Premier League, ondanks jongens als Raya en Becker.
Link
Het WK 2026 mag geen probleem vormen. Een groep met Liechtenstein, Noord-Macedonië, Kazachstan en Wales moet groepswinst en rechtstreekse kwalificatie opleveren. Een tweede plaats betekent play-offs en een dubbele confrontatie is altijd linke boel. Dat lesje heeft Oekraïne onze jongens hopelijk wel geleerd.
