Vejlkovic en de verloedering van het Belgisch voetbal. In de onverkwikkelijke serie ‘Wat hebben die makelaars ooit voor ons gedaan?’, krijgt hij van mij de accolade. Dankzij Dejans biecht weten we nu zwart op wit: ‘There’s something rotten in the state of Belgian football.’ We dachten met de fratsen van Mogi Bayat werkelijk alles te hebben gezien, maar het kan blijkbaar nog erger. Mijn standpunt: gooi de farizeeërs de tempel uit. En zoek een formule waarmee ze het geld dat ze ten onrechte uit de zakken van ‘ons voetbal’ hebben geklopt, moeten terugstorten. En wat als we ze allemaal zouden kunnen optellen, die bedragen die makelaars – en volgens de Vejlkovic Tapes ook trainers en stuurlui – ten onrechte uit de zakken van ‘ons voetbal’ hebben geklopt en mogelijk blijven kloppen? Volgens de media gaat het alvast om miljoenen euro. Complete financiële transfer- en andere transparantie gevraagd. Bedriegers buiten! Bedreigers ook!
Mocht de bestuurskamer van de Pro League een regering zijn, ze zou vallen. Ik suggereer ze om collectief op te stappen en de geste te doen om zichzelf heruit te laten vinden door compleet onafhankelijke en competente ‘voetballiefhebbende’ mensen die handelen in functie van ‘het algemeen belang’.
Red het Belgisch voetbal, dus reset het Belgisch voetbal. Begin opnieuw, met andere woorden. Daarom hou ik hier een pleidooi voor de ‘Open Voetbalclub’. Met hoofdletter, jawel. Meer zelfs: voor ‘the magnificent seven’ van de Open Voetbalclub, met name de zeven ‘stakeholders’. Breng stadion, supporters, spelers & stafleden, sponsors, stedelijke overheid, samenleving en sloebers (mensen die uit de boot vallen en er via het voetbal opnieuw in klauteren) in een algemeen overlegorgaan en je krijgt ze, die Open Voetbalclub. Ik geef de basisbeginselen cadeau in de vorm van zeven pleidooien.
Pleidooi voor een duurzaam en maatschappelijk verantwoord stadion!
Een nieuwe stadionpolitiek is noodzakelijk. De bouw leidt tot tewerkstelling. De voetbaltempel als centrum en motor van beweging, letterlijk en figuurlijk: duurzaam, maatschappelijk verantwoord, multi-sport-functioneel.
Pleidooi voor de multisportclub!
Sport hoort een topprioriteit te zijn in de samenleving van de 21 ste eeuw. ‘Beweging’ staat volgens wetenschappelijk onderzoek bovenaan de lijst ter bestrijding van depressie en burn-out. Breng in de nieuwe stadions de verschillende disciplines onder het dak van de multisportclub.
Pleidooi voor supportersparticipatie en fancoaching!
Supporters vormen het DNA van elke voetbalvereniging. Het Duitse model van eigenaarschap is met voorsprong het gezondste ter wereld: de 50 plus 1 eigendomsregel verhindert faillissementen en ondemocratische overnames. Het zorgt ook voor herverdeling van de middelen richting lagere afdelingen. Een supportersparlement bij elke club! En via psychosociale coaching begeleidt men de fans naar volwassenheid.
Pleidooi voor een sociaal departement!
Het bewijs is wetenschappelijk onderbouwd en geleverd dat voetbal zowel kan verbinden als veel kan betekenen voor mensen in probleemsituaties. Ontwikkel een sociaal departement ter ondersteuning van emancipatorische projecten uit de wereld van welzijn, onderwijs, cultuur en diversiteit.
Pleidooi voor zes spelers uit de opleiding in het eerste elftal
De droom van Johan Cruijff: het eerste elftal stelt verplicht zes spelers op uit de eigen opleiding. Op die wijze wordt de jeugdwerking gewaardeerd en versterkt. En het verhindert dwaze transfersommen voor overbodige aankopen.
Pleidooi voor een vrouwenvoetbalafdeling met fatsoenlijke financiering!
Geen vrouwensport die op wereldschaal sneller groeit dan voetbal. Tijd voor een feminiene sector bij elke profclub en voor een fatsoenlijke herverdelende financiering.
Pleidooi voor Rode Duivelspleintjes en een benefietinterland!
Naar het voorbeeld van de Johan Cruijff Courts in Nederland: een Rode Duivelspleintje in steden en dorpen waar Rode Duivels (of ex-Rode Duivels) vandaan komen. Met steun en opvolging van de overheid. Ter versterking van het buurtleven. Met ruimte voor sport, cultuur, amusement en educatie.
En naar Duits voorbeeld: een tweejaarlijkse benefietinterland waarvan alle inkomsten – ticketverkoop, merchandising, televisierechten – worden besteed aan de sociale projecten van het voetbal.
Ziedaar de Open Voetbalclub. Baat het niet, schaden doet het zeker niet. Wishful thinking? Welja. Waarom niet? Want…red het Belgisch voetbal, dus reset het Belgisch voetbal. Met dank – tot op zekere hoogte – aan Vejlkovic.
Raf Willems is voetbalschrijver. Hij publiceerde onlangs met François Colin het historische naslagwerk ‘Top 1000 van het Belgisch voetbal’, uitgegeven bij Lannoo.
