-Sport/voetbalfiguur van het jaar?
Internationaal Simon Biles. Niets is moeilijker dan aan de top blijven.
In eigen land Bashir Abdi. Vier jaar geleden ben ik een halve nacht opgebleven om te zien hoe hij door zijn Nederlandse vriend bijna letterlijk naar een bronzen medaille op de Olympische Spelen werd geschreeuwd. Zo mooi kan vriendschap zijn. Ik zat er bij te janken. Dit jaar liep Bashir Abdi zonder hulp naar zilver. Ik was nog blijer dan vier jaar terug. Ik had Bashir immers een beetje leren kennen. Twee jaar terug zat hij naast me aan tafel bij de uitreiking van de Vlaamse Reus. Een echte reus.
In het voetbal heb ik tijdens het EK in Duitsland een paar keer live kunnen genieten van de jonge Spaanse vleugels: Nico Williams en Lamine Yamal. Young, gifted and black. Alle talent – welke kleur, taal of wat dan ook – een kans geven, maakt een land/de wereld alleen maar beter. Geen wonder dat Spanje momenteel het economische wonder van Europa is.
-Coach van het jaar?
Luis De la Fuente, de Spaanse coach, die zijn ploeg lekker liet ballen en op zowat alle gebieden de tegenpool is van ene José Mourinho, die nu staat te roepen dat hij – in tegenstelling tot Pep Guardiola – alleen op een eerlijke manier trofeeën heeft gewonnen. De man was coach van Chelsea in de periode Abramovich! En op de koop toe vooral door de bus te parkeren. Je moet maar durven.
Een een meer dan eervolle vermelding voor Arne Slot. Jürgen Klopp opvolgen zonder buitensporige transfers en al bijna zeker van de titel in de Premier League.
-Evenement van het jaar?
Ik was zeer onder de indruk van de manier waarop de Fransen de Spelen hebben georganiseerd. En van hoe mooi Parijs is. Al wist ik dat eigenlijk al wel.
-Wedstrijd van het jaar?
Een aantal partijen in de kwartfinales van de Champions League. Zoals Real Madrid-Man City (3-3), PSG-Barcelona (2-3) en Borussia Dortmund-Atletico Madrid (4-2).
-Ergernis van het jaar?
Dat Diego Simeone door sommigen weer de hemel wordt ingeprezen omdat hij met laf voetbal koploper is in Spanje. Die mensen houden niet van voetbal.
-Moment van het jaar?
31 december 23u59: het donkerste jaar uit mijn toch al vrij lange leven is voorbij. Hopelijk was dit het dieptepunt.
-Draak van het jaar?
Zonder twijfel België-Oekraïne op het EK. De Rode Duivels werden uitgefloten door hun eigen supporters. Du jamais vu.
-Dwaasheid van het jaar?
Nooit meer Qatar. Maar nauwelijks twee jaar later wordt het WK voetbal toegewezen aan Saudi-Arabië. Een nog kwalijker regime qua mensenrechten dan Qatar. En de voetbalwereld die geen kik geeft. Alleen de Noorse voetbalbond heeft nog ballen. En wordt geleid door … een vrouw. Dat onze Pascale Van Damme daar eens een voorbeeld aan neemt.
En natuurlijk de contractverlenging van Domenico Tedesco. Ik heb er vooraf schriftelijk en mondeling voor gewaarschuwd. Niet omdat ik vermoedde dat het zo slecht ging aflopen, maar omdat ik na bijna 50 jaar in het spoor van de Rode Duivels weet dat het op een groot toernooi altijd alle richtingen uit kan gaan en er geen reden was om het contract al te verlengen.
-Lul van het jaar?
Niet origineel meer voor een witteduivel, maar het kan niemand anders zijn dan Gianni Infantino. Wie had ooit kunnen denken dat er een Sepp Blatter on steriods zat aan te komen? Het is onwaarschijnlijk dat de hele wereld toekijkt hoe deze ‘lul de behanger’ de mooiste sport op aarde verkoopt aan de hoogste bieder, zonder eisen te stellen. Het is maar één voorbeeld van hoe de wereld naar de filistijnen dreigt te gaan.
-Boek van het jaar?
States op Play van Miguel Delaney, over hoe sportswashing het voetbal (en golf, boksen, wielrennen, Formule 1, maar dat staat niet in het boek) in zijn macht heeft. Helaas vrees ik dat geen enkele van onze voetbaljournalisten het gelezen heeft.
-Sportjournalist van het jaar?
Internationaal en toch een Belg: Sam Kunti, die een aantal wereldprimeurs had over de Fifa en Gianni Infantino en een boek schreef dat genomineerd werd voor Sportboek van het Jaar … in Engeland. Over Brazilië 1970 overigens. Sam was net nog in Saudi-Arabië en zit op de eerste rij bij alle beslissingen in het wereldvoetbal. Hij schrijft echter in het Engels, het Portugees en het Noors (voor cultblad Josimar) en daardoor blijft de VRT over Fifa iemand opvoeren die alleen weet wat mensen als Sam Kunti ontdekken.
-Waar kijk je naar uit in 2025?
Naar het optreden in mei van Bruce Springsteen in het Stade Pierre Mauroy in Rijsel. Naar hoe Vincent Mannaert weer leven in de Rode Duivels probeert te krijgen. Naar de uitspraak van de Premier League in het corruptiedossier met de 115 overtredingen van de financiële regels door Manchester City, de grootste valsspeler uit de voetbalgeschiedenis. Het ontnemen van alle titels van het voorbije decennium, minstens twee reeksen degradatie en vijf jaar geen Europees voetbal zou een gepaste sanctie zijn. En naar de mooiste matchen van 2025 uiteraard.
