De Rode Duivels speelden niet slecht tegen Noord-Macedonië, maar het was tegelijk niet goed genoeg. Tegen dat soort ploegen moet je winnen en met een beetje geluk was dat ook gebeurd. Als het toch niet lukt – en het was al de tweede keer, de heenmatch eindigde op 1-1 – dan wordt er gegromd in de media. Het gevolg is ook dat er flink wat druk staat op de interland van maandag in Cardiff. Er mag niet verloren worden en liefst van al moet ergewonnen worden. En dat tegen Wales … historisch niet de lievelingstegenstander van de Belgische ploeg.
Ik heb het al eens aangekaart in september, maar de kwalificatieronde voor het WK 2026 is van een overloeze saaiheid. Als het eigen team niet speelt, valt er geen zak te beleven. Met tien groepen ontwijken de topteams elkaar en is er eigenlijk geen enkele avond een affiche die een neutrale voetballiefhebber kan boeien.
Positief is dat Uefa door heeft dat de tv-zenders hier weinig aan hebben. Voor Euro 2028 wordt wellicht naar een andere formule overgestapt. Er liggen twee scenario’s op tafel. Eerste mogelijkheid is de Nations League gebruiken om te bepalen wie naar een EK- of WK-voorronde mag. Dat gebeurt al sinds 2023 in het vrouwenvoetbal. Nadeel is dat de kwalificatiewedstrijden dan wegvallen. Goed voor de spelers, maar niet voor de financiën van Uefa en nationale bonden.
Daarom maakt het tweede scenario meer kans: het Zwitserse model van het Europees clubbekervoetbal. De ploegen zouden dan nog slechts één keer tegen dezelfde tegenstander uitkomen (dus niet meer uit én thuis) en ook ploegen van eigen (of ook hoger) niveau treffen. Vraag is of deze formule wel echt zaligmakend is. Hét probleem is dat er gewoon te veel ploegen naar zo’n eindronde mogen, waardoor de spankracht bijna altijd tegenvalt.
Boost
Zorgen voor later voor het Belgisch voetbal. Eerst moeten de Rode Duivels zich plaatsen voor het WK 2026. Tot vorige vrijdag werd dit als ‘kat in ’t bakkie’ beschouwd. In een poule met Wales, Noord-Macedonië, Kazachstan en Liechtenstein lag de eerste plaats gewoon voor het rapen. Door twee gelijke spelen tegen tegen de ploeg uit Skopje is de buit echter nog niet binnen.
Maandag winnen in Wales en alle zorgen zijn weer van de baan. Ook gelijkspelen zou deelneming aan het komende WK zo goed als zeker garanderen. De ploeg van de Draak mag echter het zwarte beest van de Duivels worden genoemd. En dan denk ik niet in eerste instantie aan de uitschakeling in Lille in de kwartfinales van Euro 2016, maar aan de matchen in Cardiff: twee overwinningen (1997, 2012), twee gelijke spelen (2021, 2022) en … twee nederlagen (1993 en 2015).
Wales is (gelukkig) echter niet meer het team van de voorbije decennia met eerst Ryan Giggs en later Gareth Bale. De jongens van bondscoach Craig Bellamy oefenden vorige donderdag tegen Engeland en waren al na twintig minuten uitgeteld: 3-0, ook de eindstand. De ex-assistent van Vincent Kompany bij Anderlecht liet enkele jongens rusten, maar tegen Engeland voetballen is een match die de Welshmen – ook vriendschappelijk – nooit willen verliezen. En al zeker niet aan de vooravond van een partij die de Draken zouden moeten winnen. Het moreel kreeg op Wembley beslist geen boost.
Nieuwlichter
Dat geldt echter ook voor de Duivels na het scoreloze gelijkspel tegen het stugge Noord-Macedonië. Met behoorlijk wat kritiek op de bondscoach als gevolg. ‘Old school’ wordt hij al genoemd, omdat hij meer op zijn eigen ogen (en buikgevoel) vertrouwt dan op video-analyses. Het geheugen van sommige waarnemers is kort. De voorganger van Rudi Garcia was een notoire nieuwlichter: Domenico Tedesco, hoe dat afgelopen is weten we.
Defensief speelden de Belgen vrijdagavond vlekkeloos en er waren voldoende kansen om de partij te beslissen. Als een daarvan binnen gaat, hoor je niemand. Een goede doelman en een gebrek aan scherpte voorin waren echter verantwoordelijk voor de ‘brileindstand’. Met Romelu Lukaku was de klus mogelijk/wellicht wel geklaard.
En dat is dan de schuld van de bondscoach. Er werd dan ook nogal wat aangemerkt op de wissels. Vooral dat Michy Batshuayi niet in de strijd werd gegooid, leverde wrevel op.
‘Ik moet lachen met sommige commentaren’, sneerde Garcia zondagavond in Cardiff. ‘Eerst hoorde hij volgens de pers niet thuis in de selectie, vervolgens begreep men niet waarom hij niet was ingevallen.’
Een terechte opmerking. Batshuayi stond dit seizoen nog niet aan de aftrap met Eintracht Frankfurt (ondanks het vertrek van spits Ekitike naar Liverpool) en mocht slechts in drie Bundesliga-partijen invallen: 7 minuten bij Hoffenheim, 19 minuten in Leverkusen en 21 minuten bij het bezoek van Union Berlin. Bij de twee jongste partijen bleef hij aan de bank gekluisterd. Kortom, alles bij elkaar speelde hij nauwelijks 47 minuten dit seizoen.
Gegevens die terecht vragen opriepen bij zijn selectie. Garcia wilde hem er wellicht bij vanwege zijn verleden bij de nationale ploeg. Michy scoort vaak in Belgische dienst: 27 goals in 55 interlands.
Zo’n man wil je er bij als de nood aan een doelpunt heel hoog is. Garcia zag ‘Batsman’ de voorbije dagen op training bezig en mogelijk was zijn conclusie dat hij helemaal niet scherp oogde. Wat niet onlogisch zou zijn na zo weinig speelminuten. Als dat beeld tijdens de invalbeurt zou bevestigd zijn, zou er opnieuw over zijn aanwezigheid gemekkerd zijn. Met reden dan.
Angel
Minder bevreemdend was de invalbeurt van Amadou Onana. Wel de opdracht die hij mee kreeg. De man van Aston Villa ging in de buurt spelen van Raskin, die de hele match in zijn eentje de angel uit de schaarse Macedonische prikjes haalde. Logischer was geweest Onana dieper te laten opereren, in de hoop een bal binnen te knikken. Ook bij de inbreng van Thomas Meunier en Joaquin Seys werden vragen gesteld. Je kan alles in vraag stellen (op basis van het eindresultaat), maar een tovenaar zat er niet meer op de bank en je weet maar nooit of een frisse kracht nog enig verschil kan maken.
Als er maandagavond in Cardiff wordt gewonnen, wordt er niet meer gesproken over die wissels. Wellicht ook niet bij een gelijkspel en al zeker niet als nadien de kwalificatie wordt afgedwongen. Bij een nederlaag zal het weer over ‘old school’ gaan. Alsof er vroeger op school niets geleerd werd.
