KOUDE FRANSE PERFECTIE – JOHAN-LOU VERWIMP, WOORDKUNSTENAAR

Perfect.

Of haast perfect.

Zo hebben de Fransen gisteren gespeeld.

Maar het was het soort perfectie waar ik niet van houd.

Ik heb al orkesten gezien en gehoord die alle noten tot in de perfectie speelden. Maar ik voelde er niets bij. Kille perfectie dus. Dat was het gisteren ook.

Terwijl die Fransen zo getalenteerd zijn.

Pogba, die in se de beste box-to-boxspeler kan zijn ter wereld, die moet godbetert onze Eden neutraliseren. Samen met Kanté. En Pavard.

En wat doet Giroud, de spits: die komt aan het halve maantje, het EIGEN halve maantje diezelfde Hazard foutief stuiten. Als een ware Deschamps.

Ik dacht even dat Mourinho en Simeoni in de Franse dug-out zaten. Maar nee, het was die Italiaanse Fransman, de ‘breker’ van toen die nu zijn hele team laat ‘breken’.

Goed gebroken, dat wel. Tot in de perfectie. Maar buiten de Fransen wordt daar niemand warm van.

En ja, ik weet het: in voetbal gaat het met cycli. We komen van wereldkampioenen die mooi voetbal brachten (Spanje, Duitsland), nu staan we weer ‘vast’, geparkeerd.

Jammer voor ons, Belgen. Jammer voor de voetballiefhebber. Maar ooit komt het weer wel goed, zeker.

Groeten,

Lou