Even welgemeend ons hart luchten: Jennifer Hermoso for president! Vrouwen aan de macht in het voetbal!
September wordt door de Belgische voetbalbond uitgeroepen tot de maand van het vrouwenvoetbal. Beter kon de timing niet zijn, met de start van de gloednieuwe Nations Leaguecompetitie. Vooral echter dankzij de ‘gebeurtenissen’ in de nasleep van de wereldbeker.
De beste Women’s World Cup 2023 aller tijden in Nieuw-Zeeland & Australië is net achter de rug en brak alle records: toeschouwers in het stadion, kijkers voor de televisie, commerciële omkadering en emanciperende betekenis. Daarnaast was er zowel de stijging als de gelijkschakeling van de kwaliteit over de continenten heen. Met Duitsland, Brazilië, Canada en Verenigde Staten verdwenen achtereenvolgens de Europese vice-kampioen, de Latijns-Amerikaanse kampioen, de Olympische kampioen én de wereldkampioen uit het toernooi voor de kwartfinale. Een slechte zaak voor de merchandising, maar een goede voor het voetbal zelf. Spanje werd de verdiende winnaar, met dank aan de ‘Catalaanse school’.
Toen gebeurde een ‘onvoorziene omstandigheid’, die tot een aha-erlebnis in de geschiedenis leidde. De opdringerige, potsierlijke en lompe kus van voorzitter Rubiales – en zijn doldwaze gedrag nadien – op de mond van topschutter-aller-tijden Jennifer Hermoso bij de uitreiking van de wereldbeker zette Spanje in rep en roer en deed de voetbalwereld daveren op haar grondvesten. Onder meer door een ongeziene golf van solidariteit van zowel fans, mannelijke voetballers en sympathisanten in de samenleving. Binnen én buiten Spanje! Sarina Wiegman, deze week verkozen tot coach van het seizoen 2022-’23, droeg haar titel op aan Jennifer Hermoso.
Is de cirkel hiermee rond? In 1921 trokken Britse conservatieven een rode streep door het succes van de voetballende vrouwen die inzake populariteit hun mannelijke tegenhangers naar de kroon staken. Dat had ook te maken met het rebelse imago van onder meer vedette Lilly Parr. Andere landen volgden dit misselijkmakende voorbeeld en de ban duurde een halve eeuw. Nog eens vijftig jaar later heeft het vrouwenvoetbal – althans op het niveau van internationale landentoernooien én van de Champions League – een peil bereikt dat qua spelkwaliteit niet langer moet onder doen voor dat van de mannen. De weg der ‘gelijkschakeling’ is echter nog lang niet voltooid op gebied van infrastructurele, organisatorische, financiële en leidinggevende omkadering. Vandaar mijn simpele, zij het allesbehalve simplistische standpunt: Jennifer Hermoso for president! Gun haar bij wijze van symboliek eventjes de titel van opvolgster van haar kwelduivel Rubiales bij de Spaanse voetbalfederatie. En vervolgens overal: vrouwen aan de macht in het voetbal! En wat mij betreft tot in Saoedi-Arabië toe.
