In memoriam: Pierre Hanon, Hongaarse rapsodie in paars

Pierre – Poep – Hanon (1936-2017), was de trage technicus van het Dream Team van de jaren zestig. Le Football Champagne, het vertrok bij hem, de man die de ruimte zag op rechts. Hanon ontdekte de zin van het leven in het café van zijn ouders: Le Poep. De supportersclub van Anderlecht trakteerde hij op kunstjes met de tennisbal. Bij het einde van de Tweede Wereldoorlog nam hij deel aan enkele oefenstonden voor de jeugd. Zijn schijnbewegingen resulteerden in blauwe plekken en mentale schaafwonden bij de andere jongens. Hun hoofd draaide dol bij zijn knappe staaltjes. Na enkele mislukte pogingen tegen Standard en Sporting Charleroi rook hij in de allereerste Europese thuisavond van Sporting Anderlecht zijn kans op wraak. Het was oktober 1955, de fantastische Hongaren van Vörös Lobogo goochelden met de bal: 1-4 in Brussel, na 6-3 in Boedapest. Onder bedreven aanvoering van Sandor Hidegkuti, de grand master van de Magische Magyaren, die in de vroege jaren vijftig met hun revolutionaire systeem van 4-2-4 elk nationaal elftal tot pulp herleidden. Charmeerden de elegantie, het intellect en de kalmte aan de bal de jonge Hanon? Hij rijpte in zekere zin tot Magische Magyaar van Anderlecht. Hij sloeg de brug van ‘de lange bal’ uit het tijdperk Mermans naar de ‘korte tik’ van de periode Jurion. De Franse coach Pierre Sinibaldi, de bedenker van het champagnevoetbal, geloofde in de Hongaarse boodschap en imiteerde de 4-2-4-gedachte. De radicale breuk met verleden verliep via de Hidegkuti-lijnen van Hanon: terugzakken, kaatsen en openen op de vleugel. Pierre Hanon was de vertolker van de Hongaarse rapsodie in het paars.