Van 20 juli tot 20 augustus loopt FIFA Women World Cup 2023 in Nieuw-Zeeland en Australië. Stilaan krijgt het vrouwenvoetbal het respect dat het verdient. Dat heeft een eeuw geduurd. Dik honderd jaar geleden trok de eerste vedette van het vrouwenvoetbal, de rebelse Lilly Parr, in Groot-Brittannië tienduizenden fans naar de stadions. De vrouwelijke variant van het voetbal stak op dat ogenblik de mannelijke inzake populariteit naar de kroon. Tot woede van de Engelse conservatieve bondsbonzen. Ze schrapten gedurende een halve eeuw het vrouwenvoetbal uit hun programmatie. Tijdens UEFA Women’s Euro 2022 in Engeland werden alle kijkcijfers- en toeschouwersrecords gebroken. Deze maand volgen miljoenen mensen de prestaties van onder meer Megan Rapinoe, de Lilly Parr van deze tijd.
Naar aanleiding van FIFA Women World Cup 2023 brengen we ‘een kleine geschiedenis van het vrouwenvoetbal’ in tien afleveringen. En vijftien portretten van de beste speelsters aller tijden: ‘Van Mia Hamm in 1996 tot Marta in 2023’. Afgewisseld met enkele opiniestukken. Onder noemer ‘Heldinnen van het voetbal’, kortom.
Is Alexandra Popp op internationaal niveau momenteel de beste speelster ter wereld? De vraag stellen is zo min of meer beantwoorden. Alhoewel…zij is het! Geef haar het podium met de hoogste prestatie- en stressfactor en ze palmt het moment voor zichzelf in. Zo kopte ze meteen twee doelpunten voorbij de Marokkaanse doelvrouw in de 6-0 zege van Duitsland op de Afrikaanse vice-kampioen. Daarmee is ze de eerste die de Women World Cup 2023 glans geeft.
Tijdens de finale van de Champions League 2022-‘23 in het stadion van PSV Eindhoven zette ze FC Barcelona op een 2-0 achterstand net voor de pauze. De favoriete blaugrana toonden zich alsnog sterker dan haar club VfL Wolfsburg (2-3). In de halve finale tegen Arsenal leidde ze als aanvoerster in Londen voor een recordaantal van 60.000 toeschouwers haar team naar de 2-3 zege, na een 2-2 gelijkspel zonder haar in eigen stadion. Ondanks het feit dat er nog twijfels rezen over haar fitheid scoorde ze in Emirates Stadium de 1-2. Arsenal keerde nog terug, maar ze bleef jagen tot in de voorlaatste minuut van de verlengingen haar Wolfsburg opnieuw toesloeg (2-3). Popp ten voeten uit, zelfs na een terugkeer uit blessure verlegde ze haar conditionele limiet.
Bladerend door het Engelse magazine Sporting Legends lees ik in de editie Women’s World Cup Superstars 2023 over haar de volgende toch enigszins verrassende, maar wel treffende omschrijving: ‘Had Alex Popp been fit to play in the final of Euro 2022, we might now be having a familiar conversation about Germany going into the World Cup as continental champions.’
Zelfs in Engeland is men er dus van overtuigd dat mét haar Duitsland de finale op Wembley tegen Engeland had gewonnen.
Men zal zich herinneren dat Plopp – topschutter van het toernooi met zes doelpunten, aanvoerder én eigenlijk de beste speelster van EURO 2022 – enkele minuten voor de aanvang van de wedstrijd met een ‘opwarmingsknieblessure’ diep ontgoocheld in de catacomben van het mythische stadion verdween. Engeland versloeg de aartsrivaal na een spannende strijd én verlengingen met 2-1.
Desondanks riep het weekblad Der Kicker haar uit tot ‘Persönlichkeit des Jahres 2022’. Na 33 seizoenen prijkte er voor het eerst een vrouw op die erelijst. Naast haar voetbalkwaliteiten – een immens palmares – prees de redactie de wijze waarop ze sportieve tegenslagen pareert – ze ontbrak op verschillende landenkampioenschappen door blessures – en haar sterke opinievorming, gekoppeld aan sociaal engagement. Bovendien houdt ze van zelfrelativering en een humoristische noot. Nadat ze met twee doelpunten in de halve finale op EURO 2022 de defensieve code van Frankrijk had gekraakt (2-1), schreef het satirische tijdschrift Magazin Postillon dat men haar als ‘Alexander Bopp moest selecteren voor de mannenwereldbeker in Qatar’. Om daarmee het spitsenprobleem van de Mannschaft op te lossen. Daarop reageerde ze door op de persconferentie in de aanloop naar de finale te verschijnen met een ‘opgeplakte moustache’.
En bij haar twee doelpunten tegen Marokko in de Women World Cup 2023 deze week imiteerde ze telkens de telefoonbeweging ‘E.T. phones home’ uit de beroemdste film van de jaren tachtig. Daarmee verwees ze naar het feit dat ze in Australië & Nieuw-Zeeland ver weg is van haar vrienden en familie, maar toch voortdurend aan hen denkt. Met als diepere lading, de vinger in de lucht, waarmee ze haar overleden vader in beeld bracht.
Dat leidt ons naar de ‘ernstige’ zijde van haar karakter. Popp gaat zelden een maatschappelijke discussie uit de weg, al doet ze dat niet vanuit de scherpe confrontatie. Ze voert het debat alsof het om een ‘vanzelfsprekendheid’ gaat. Zo trad ze mee in het verhaal van het culvoetbalmagazine 11 Freunde rondom de strijd tegen ‘homophobia’ in het voetbal en de samenleving. Onder het motto ‘Ihr könnt auf uns zählen’ tekende ze met achthonderd spelers en speelsters het charter. En werd ze namens het Duitse vrouwenvoetbal het ‘gezicht’ van deze actie. Ze sprak daarover als volgt: ‘Ik heb me meteen volop ingezet voor mijn homoseksuele en lesbische collega’s. Voor mij is dat geen heldendaad, maar volledig normaal. Laat de mensen toch liefhebben wie ze willen en leven hoe ze willen. Ik sta voor duidelijke waarden in het leven. Ik steun elke persoon die zich wil outen en ben ervan overtuigd dat dit tot betere resultaten zal leiden op het voetbalveld. Hij of zij zal zich vrijer voelen en dat moet toch het doel van ons allen zijn?’
De kracht van een overtuiging heet zoiets, en daarmee trotseert ze de beleidspolitiek der ‘machtigen’ binnen de wereldvoetbalbond. Alex Popp durft en steekt haar sympathie nooit weg. Met de nationale ploeg heeft ze zich ook gemeld bij het internationale initiatief Common Goal. Eén procent van de wereldbekerpremie wordt geschonken aan ‘integratieve voetbalprojecten die geweld tegen vrouwen bespreekbaar maken’.
Uiteindelijk zal ze toch door haar sportieve statistieken in de herinnering blijven. Sinds 2008 won ze drie keer de Champions League (met FCR Duisburg in 2009, met VfL Wolfsburg in 2013 en 2014), zeven keer het Bundesligakampioenschap en twaalf keer de DFB-Pokal. Met Duitsland haalde ze goud op de Olympische Spelen van Rio de Janeiro in 2016. En in 2010 pakte ze de wereldtitel met de U20.
De Women World Cup 2023 wordt vermoedelijk haar laatste kans om dit ook op het hoogste podium waar te maken. En op dat hoogste podium voelt zij zich het beste in haar vel, dat moge duidelijk zijn. Op weg naar haar 130 ste interland en 65 ste doelpunt?
Alex Popp, op dit ogenblik de nummer één van de wereld.
