Hoe ouder je wordt, hoe milder je wordt, schijnt het. Het overvalt me, maar de kritiek in deze kwalificatiecampagne van de Rode Duivels lijkt me overtrokken. De kwalificatie is binnen en is hoogstens drie dagen min of meer in gevaar geweest. Geen topprestatie in een poule met Wales, Noord-Macedonië, Kazachstan en Liechtenstein, maar zeker ook niet echt slecht voor wat een modale ploeg is geworden. Sommige waarnemers leven nog in het vorige decennium en toen was met een veel betere lichting ook niet alles geweldig. Laat ons klagen als er echt reden voor is.
Zelfs bij een nederlaag volgende maand in Kazachstan volstaat winst in Luik tegen Liechtenstein om een entreebewijs te versieren voor het WK van volgend jaar in de VS, Mexico en Canada. Die drie dagen twijfel waren er te veel aan, maar eigenlijk speelden de Duivels in deze voorronde slechts één slechte match: in Noord-Macedonië (1-1). De thuismatch leverde ook slechts een gelijkspel op, maar dat had toch vooral te maken met het feit dat het De Bruyne en co aan een tikkeltje geluk ontbrak. Er werd defensief helemaal niets weggegeven en er waren tal van hete standjes voor het doel van de bezoekers.
Het eerste kwartier in Cardiff was dramatisch, maar ondanks de vroege achterstand herpakte het team zich nagenoeg meteen. Ja, de penalty vanwege een vrij onschuldig handspel was een geschenk uit de hemel, maar de regels zijn nu eenmaal de regels ook als we ze als onrechtvaardig (voor Wales in dit geval) beschouwen.
Er volgde niet meteen spetterend voetbal, maar het werd toch een ruim verdiende zege. Vier goals tegen Wales is niet verkeerd en het hadden er heel wat meer kunnen zijn. Positief was ook dat na de late 2-3 geen paniek in het elftal sloop en de 2-4 zo goed als meteen volgde. Kortom, geen geweldige maar toch een meer dan degelijke prestatie.
Zeker als je het vergelijkt met een aantal andere resultaten. Tsjechië, een team van het niveau van hun buur Slowakije waar we vorig jaar op het EK van verloren (0-1), werd geklopt door … de Faeröer (2-1). Zweden verloor in eigen huis van Kosovo (0-1). Frankrijk, met Spanje het talentrijkste team van Europa, geraakte niet voorbij IJsland (2-2). Duitsland kon alleen met de schouder scoren in Noord-Ierland (een zwakker Brits team dan Wales). Portugal kon pas in de toegevoegde tijd scoren tegen Ierland (1-0).
Raskin
Dat we volgend jaar geen wereld- of Europees kampioen gaan worden, kan ik slechts beamen. Maar dat heb ik in 2018, 2020, 2022 en 2024 ook voorspeld (geen kunst, er wordt er slechts één kampioen), al hadden we toen een veel sterkere groep. Alleen in 2016 had goud er kunnen inzitten, maar toen werden we in de kwartfinales uitgeschakeld door … Wales.
De selectie is een stuk minder geworden. Vooral defensief. Geen wonder, Alderweireld, Vertonghen, Vermaelen en Kompany zijn weggevallen. Courtois, De Bruyne en Lukaku zijn nog altijd de sterkhouders, terwijl ze de dertig ruim voorbij zijn. Niet alleen Lukaku ontbrak, maar ook een zekerheid als Tielemans. Jongens als Debast, Theate, De Cuyper, Onana en Trossard zouden tien jaar terug weinig speelminuten gekregen hebben. Ik zou er een paar dagen terug ook Nicolas Raskin bij hebben gezet, maar hij was de voorbije interlands veruit onze beste man. Terwijl hij tot voor kort zelfs niet speelde bij Rangers, dat er zelfs in Schotland niet meer bovenuit steekt.
Dat heeft Rudi Garcia dan toch goed gezien. Dat hij Hans Vanaken in Cardiff slechts liet invallen, was begrijpelijk. Het was immers een match die onder geen beding mocht worden verloren. Een echte ‘zes’ naast Raskin was beslist geen verkeerd idee. En laat ons ook niet vergeten dat de Bruggeling onder Domenico Tedesco niet eens werd opgeroepen. De Fransman voert soms (in onze ogen) vreemde wissels door, maar hij heeft nog geen twaalf spelers op het tactisch bord gezet of de reservedoelman van de tegenstander als linksback genoemd (allemaal echt gebeurd bij de Duivels).
Neuten
Zullen we afspreken dat we niet opnieuw gaan ‘neuten’ als het in Kazachstan verkeerd afloopt. Iets waar ik ernstig rekening mee houd. Er moet ginds niets en het zal afzeggingen regenen. Niemand vliegt in november graag naar Astana en de kwalificatie op Sclessin tegen Liechtenstein vieren is zoveel mooier.
Wie met een provincieclub als Lille de Ligue 1 wint tegen de Qatarese miljardairs van Paris Saint-Germain verdient enig krediet. Rudi Garcia plaatste de duivels voor het WK, kent nu de spelers een stuk beter dan bij de start van de campagne en krijgt in juni voor de eerste keer wat tijd om meer lijn in de ploeg te krijgen. Neen, wereldkampioen gaan we helaas niet worden, maar de eerste ronde gaan we overleven en in de knock-outfase hangt veel tot alles af van het niveau van de tegenstander. Zoals in alle vorige WK’s.
