Vanaf volgend seizoen is geen enkele zender meer geïnteresseerd om samenvattingen uit te zenden van de vaderlandse competitie. Ik denk dat we op dat gebied opnieuw een unicum zijn in Europa, samen met de geniale play-offs. Volgens de “kenners” is dankzij die play-offs de marktwaarde van en interesse in de Belgische competitie zo gestegen dat geen hond nog geïnteresseerd is om ze uit te zenden. Dit betekent dat wie geen betaalabonnement heeft voor het eerst in meer dan vijftig jaar geen beelden meer van de eigen competitie kan zien.
Aan de play-offs wil ik niet te veel woorden meer vuil maken, ze worden misschien/waarschijnlijk/wie weet/ooit, nooit, volgend seizoen afgeschaft. Dankzij de play-offs zouden we weer meedoen in Europa. De grap. De laatste trofee die een Belgische ploeg Europees pakte is inmiddels 37 (!) jaar geleden. Is er iemand die denkt dat er de volgende seizoenen een bij komt? Maar, hoor ik dan, Club Brugge zat bij de laatste 16 dit jaar. Proficiat, maar wie wordt daar in België buiten de penningmeester van Brugge beter van? By the way, met PSV en Feyenoord zaten er twee Nederlandse clubs bij de laatste zestien. In 37 jaar is het dus een beetje huilen met de pet op in Europa, maar dat is ook niet erg. Volgend seizoen doen er negen (9!) Engelse ploegen mee aan de Europese competities. Het mag duidelijk zijn dat de Uefa niet echt veel inzit met de kleinere competities. Daarom is het ook belachelijk om in België enkele ploegen te laten geloven dat ze ooit nog een rol kunnen spelen in Europa. De laatste twintig jaar won geen enkele club buiten de top 5 competities de Champions League, sterker nog, geen enkele ploeg buiten de top 5 speelde zelfs de finale.
De Europa League dan? In zestien edities wist alleen Porto de hegemonie van de top 5 te doorbreken. Dus Europa: geen spek voor de Belgische bek en toch wordt heel de competitie erop gebaseerd “om opnieuw mee te doen in Europa”.
Hierdoor hebben enkele clubs zoveel macht gekregen dat ze ook beslissen over hoe de competities onder hen geregeld worden. De beloften zorgen sowieso al voor competitievervalsing in de lagere reeksen. Om nog een niveautje hoger te schakelen werd dan beslist om ze ook niet meer te laten degraderen uit 1B (of wel of niet?) zodat de clubs in eerste nationale (die vorig seizoen al zonder hoofdprijs speelden omdat Gent B sowieso promoveerde) volgend seizoen in een reeks met 15 ploegen gaan spelen. Wie promoveert is ook nog niet duidelijk, de kampioen zou wat te simpel zijn.
Bovendien zijn de eisen om te promoveren naar 1B zo hoog dat de kampioen misschien nog niet eens wil/kan promoveren. Soms vraag je jezelf af waarnaar je zit te kijken.
De facto wordt het Belgisch voetbal geleid door inwisselbare figuren die niet (ik laat zelfs het woord “nauwelijks” varen) begaan zijn met de honderdduizenden voetballers en voetbalfans die wekelijks langs of op de velden staan. De “leiders” beschouwen het als een bedrijf waarmee winst gemaakt moet worden en liefst door een concurrent te vernietigen of toch zeker monddood te maken.
Een cynisch voorbeeld (en tegelijk een teken van hoop) kwam er vorige week met de waanzinnige eigenaar van RWDM. Een Amerikaanse nitwit-eigenaar besliste Trumpgewijs om ineens zijn club van naam te laten veranderen. Omdat het kan en omdat hij het ongestraft kan doen. Er zijn zelfs geen woorden voor. Ook weeral ongezien denk ik in Europa. Maar hey, dit is Belgisch voetbal, democratie is hier niet echt van tel ( in de Pro League geldt zelfs meervoudig stemrecht) en money rules. Maar dat was buiten de Trikke gerekend. Zelden iemand op tv zijn eigenaar zo met de grond zien gelijk maken en met reden. De fans hebben wel degelijk de macht. Als de 6000 fans die RWDM heeft Trikkegewijs zeggen, “Textor, kus mijn kloten met uw Daring Brussel” en geen abonnement kopen en de eerste vijf matchen boycotten, wil ik het nog wel eens zien. Een naamswijziging is even snel opgeheven als een importtarief.
Als het Belgisch voetbal in alle reeksen zijn bestaansreden wil behouden, zal het niet van bovenaf moeten komen, maar van onderuit. Niet van de Textors, maar van de Trikkes. De fans. De echte.
Gino Van Looy
Biografie: ‘Als jeugdvoetballer bij het ter ziele gegane Excelsior Kessel – met het mooist gelegen voetbalveld in de hele provincie, namelijk in de Kesselse Heide- schopte ik het tot het eerste elftal. Toen maakte een scheidsrechterlijke dwaling ene einde aan mijn carrière en zette ik mijn loopbaan verder bij FC Club 2 in het liefhebbersvoetbal. Hierover schreef ik een boek. Ik was ook nog actief als jeugdtrainer, voorzitter, scheidsrechter en afgevaardigde; Ik ben ook al bijna twintig jaar regionaal voetbalverslaggever voor Gazet van Antwerpen en Het Nieuwsblad en ik schrijf voor het Nederlandse voetbalculttijdschrift “Panenka”, waarmee ik al op groundhopbezoek ging in Oekraïne, Wit-Rusland en Malta.’
