Een gelijkspel in Italië, zonder Lukaku en De Bruyne, is een goed resultaat. Punt. Desondanks was het alweer een pijnlijke avond voor Domenico Tedesco. De bondscoach had andermaal zijn pionnetjes verkeerd gezet, maar de Italianen waren zo vriendelijk de tweede helft slechts met tien af te werken. Gered door zijn landgenoten, maar maandag wachten de wrede Fransen.
Football is a game of two halves. Het is zelfs de titel van een boek. Om een of andere reden (een wissel, een tactische ingreep, toeval) kan een ploeg die voor de rust geen bal goed raakt in de tweede helft vaak orde op zaken zetten. Italië-België was er een schoolvoorbeeld van. Of toch niet?
Het landenduel in Rome was geen ‘game of two halves’. Het waren twee wedstrijden van 45 minuten. Voor de rust was het elf tegen elf. Na de pauze tien tegen elf. En dat, en alleen dat, veranderde de partij. Lorenzo Pellegrini (en de VAR, want de ref vond het maar geel) redde de Duivels met een smerige tackle. Niet de Duivels zelf en al helemaal de bondscoach niet.
De eerste helft viel maar met één woord te omschrijven: dramatisch. Het leek wel rugby. De bal ging slag om slinger achteruit. Alleen doelman Casteels was verplicht vooruit te spelen. Het leek op het angsthazenvoetbal in de slotfase van de EK-interland in Stuttgart tegen Oekraïne. Natuurlijk was de vroege 1-0 een flinke opdoffer, maar het verklaart niet alles. Na de 2-0 moest met recht en reden gevreesd worden voor een afstraffing.
Krankzinnigheid
De jonge ploeg snakte naar een hulplijn, maar die kwam er niet. Tedesco had een dwaas wedstrijdplan uitgetekend en ingrijpen deed hij niet. Niet na de 1-0 en niet na de 2-0. Terwijl, op de commentator na, iedereen had gezien dat de rechterflank voortdurend open lag, stond de bondscoach erbij, keek ernaar en … deed niets.
‘Doku kan op rechts spelen’, verdedigde hij zich achteraf. Dat het van je reinste krankzinnigheid getuigde om Jeremy Doku als wingback te posteren was nog steeds niet in hem opgekomen. Doku deed achteraf moeite om zijn lach in te houden toen hij het over zijn ongewone opdracht had. ‘Hij ziet het niet en gaat het opnieuw doen’, zei Marc Degryse in de studio. Ik vrees dat hij gelijk heeft. De bondscoach ontnam zijn ploeg een van zijn belangrijkste aanvallende wapens en maakte de flank vrij voor de aanvallen van de Azzurri.
Je zal maar Jeremy Doku zijn. Anderhalve week onder de hoede van een laptoptrainer, de rest van het jaar les krijgen van professor Guardiola. Gelukkig is hij goed opgevoed. Anders had hij het voor de microfoon van Gilles De Bilde uitgeproest. De zet met Doku was echter niet eens het ergste. Veel erger was dat de bondscoach drie kwartier zo blind als een mol bleef en niet ingreep.
In de slotminuten van de eerste helft snelden de voetbalgoden uit puur medelijden Tedesco te hulp. Niet alleen was er de dwaze, want volstrekt overbodige, ingreep van Pellegrini, maar meteen volgde de aansluitingstreffer. Op wat ‘een ideaal moment’ wordt genoemd. Waarmee bedoeld wordt dat het tijdens de match gebeurde. Een echte beauty overigens, die vrije trap. Een ingestudeerd nummer, zo leek het. Toch een pluspunt voor de bondscoach. Maar zelfs dat niet, het was een ingeving van het moment van de heren Tielemans, Trossard en De Cuyper.
Na de rust viel alles dan toch in de goede plooi. Tegen tien Italianen was die wingback bij balverlies niet meer noodzakelijk. Doku werd bovendien van flank gewisseld en kwam op zijn beste positie terecht. Helaas was hij zowat de enige aanvaller die wakker was. Openda en de ingevallen Lukebakio liepen of dribbelden zich vast in de nauwe, kronkelige straatjes van Trastevere. Na de 2-2 had Openda een strafshcop moeten krijgen, maar voor de rest was het de grote leegte. De Italianen deden het in hun broek en vielen in een oude gewoonte terug (allen achter de bal) maar doelman Donnarumma werd niet één keer op de proef gesteld.
Maandag komt Frankrijk naar Brussel. Gelukkig zonder Griezmann en Mbappé. Een kans om revanche te nemen voor de uitschakeling in Dusseldorf op het EK? We zullen al blij zijn als de bondscoach eens iedereen op de juiste plaats zet en alle spelers hun niveau halen.
Vissen
En o ja, nog dit: ‘We hebben maar één training’, zei Tedesco donderdagavond over de voorbereiding op de komst van Les Bleus. Vrijdag, zaterdag, zondag. Dat moeten toch minstens drie oefenstonden zijn? Tenzij de bondscoach de sympathieke pee wil uithangen en iedereen tot zaterdagavond vrij laat. Ga toch vissen, man.
