DE MOED VAN MICHEL: EEN GEDACHTE OVER MARRAKESH…EN VOETBAL – RW

De moed van Charles Michel om naar Marrakesh te gaan: hij krijgt mijn steun.

De wereld heeft nood aan politici die verantwoordelijkheid opnemen in moeilijke omstandigheden. Volksverhuizingen zijn van alle tijden. Vaak als gevolg van oorlogsomstandigheden of natuurrampen. Soms ook door een economische crisis. Dan hoort Europa zijn beschaving te tonen. Ik ben het dus grondig oneens met conservatieve, populistische en extreemrechtse politici die het pact afwijzen. Vaak vanuit een openlijke of verdoken vorm van ‘vreemdelingenhaat’ die niet zelden overgaat in onversneden racisme.

Ik beken me evenmin tot het ‘politiek correcte kamp’ van Marrakeshaanbidders. Recente ervaringen hebben duidelijk gemaakt dat ‘nieuwkomers met een islamistische achtergrond’ vaak geen hoge pet op hebben van de rechten van de vrouw of van de seksueel ‘anders geaarde’ medemens. Het ‘jihadisme’ heeft met zijn aanslagen en geweld bovendien wereldwijd voor een ontwrichtend maatschappelijk effect gezorgd.

Ik heb dus enerzijds begrip voor de angst en woede van veel mensen. Anderzijds ben ik van oordeel dat vluchtelingen op een humane wijze moeten worden opgevangen. Ik steun de pleidooien van VUB-socioloog Marc Elchardus voor het stimuleren van Westeuropese kernwaarden als ‘scheiding van kerk en staat’ en ‘gelijkwaardigheid van man en vrouw’. En voor een ‘controleerbare – en dus voor de ontvangende samenleving verteerbare – migratie’.

Hoe die in de praktijk op menswaardige wijze moet worden georganiseerd, dat is stof voor een andere discussie.

Mijn waardering gaat dus naar Charles Michel. Ik verkies in de politiek het staatsmanschap boven de electorale berekening.

Ik schrijf dit standpunt neer ter introductie bij mijn nieuw boek ‘Wereldvoetbalzomers van België 1920 tot Brazilië 1970’.

Dit eerste deel van ‘mijn cultuurgeschiedenis van het spel om de bal’ verduidelijkt hoe ‘migratie’ letterlijk en figuurlijk kleur heeft gegeven aan het voetbal. En heeft gezorgd voor ‘emancipatie via de sport’. Zeggen de namen José Leandro Andrade, Matthias Sindelar, Ferenc Puskas, Laszlo Kubala, Didi, Garrincha, Raymond Kopa, Rachid Mekhloufi, Alfredo di Stefano, Jairzinho en Pelé u iets? Kinderen van migranten, vluchtelingen, asielzoekers. Legendes van het voetbal. Ze brachten de wereld in vervoering met hun optredens. Zij schreven de verhalen achter de ‘Wereldvoetbalzomers van België 1920 tot Brazilië 1970.’

Wie dit boek koopt, steunt meteen het sociale departement van cultclub Lyra Lierse. Ik sta mijn auteursrechten af.

U krijgt hierbij het kinderboek ‘België op het WK van 1920 tot vandaag’ gratis.

Hoe? Stort 30 euro op rekening Uitgeverij De Vliegende Keeper met vermelding ‘Wereldvoetbalzomers’: BE 89 97 31 0520 1685. En voeg er uw naam en adres aan toe.

Of neem contact met mij: raffe.willems@telenet.be

Hartelijk,
Raf Willems