Anderlecht-archivaris Franky De Meyer leverde de beelden voor het boek Eeuwige 25 Anderlecht. Het is dus zeker zijn boek. Hij bezocht de nog levende paars-witte legendes het voorbije jaar om hen het boek persoonlijk te overhandigen. Hij werd overal hartelijk ontvangen. In deze rubriek brengt hij om de zeven dagen het verhaal van zijn bezoeken. Eeuwige 25 Anderlecht is hier te koop. Deze week: Gilbert – Gille – Van Binst.
Ereronde
‘Franky On Tour. Ik doorkruiste vele jaren België en Europa om wedstrijden van Anderlecht te zien. Voor handtekeningen volgde ik trainingen en oefenmatchen en bezocht ik oud-spelers.
Op voetbalbeurzen ontdekte ik nieuwe dingen voor mijn verzameling. Mijn passie voor Anderlecht is eigenlijk te zot voor woorden. Wat ik nu doe, voelt aan als een ereronde om mijn boek te overhandigen aan de tenoren uit de ‘Eeuwige 25’. De volgende in de rij is de man die in 1976 op de Heizel als aanvoerder de Europacup der Bekerwinnaars mocht omhoog steken: Gilbert Van Binst.
Brusselse humor
Een historisch moment in de Belgische voetbalgeschiedenis. Een paar jaar geleden zag ik in een televisiedocumentaire dat het met zijn gezondheid zeer slecht ging. Ik was erg onder de indruk. Ondertussen had ik links en rechts opgevangen dat het nu beter ging met hem. Ik belde de Gille en was blij verrast want hij klonk positief en we maakten een afspraak om elkaar te ontmoeten in Bar Marcel te Zaventem. In het begin was het voor hem aftasten wie ik was maar al snel had hij vertrouwen door te luisteren naar mijn verhaal als Anderlechtsupporter. Ik overhandigde hem mijn ringmap met allemaal foto’s van hem.
Hij bekeek ze zeer aandachtig foto per foto en in gedachten verzonken. Ik zag hem stralen toen hij het beeld zag waarop hij samen met Hugo Broos en Ludo Coeck stond met zijn Rolls Royce (zie hier direct onder). Hij was zo enthousiast dat hij een tweede keer alle foto’s bekeek. Toen vertelde ik hem over mijn boek en zoals alle andere was hij trots dat hij tot de eeuwige 25 behoorde. Het werd helemaal leuk toen hij vroeg of hij mijn bril even mocht gebruiken. Hij las aandachtig zijn pagina’s. Ondertussen kwamen enkele mensen binnen die hem kenden.
De Gille signeert het boek voor de cafébaas
Trots vertelde hij: ‘Dit moet je eens zien!’ Ineens riep hij de baas van het café en wat bleek? De man was zelf een Anderlechtsupporter! Hij vroeg onmiddellijk of hij het boek kon kopen. Ik bevestigde en hij liet de Gille zijn foto signeren. Die was intussen helemaal in zijn sas en begon anekdotes te vertellen op zijn eigen typische manier, met zijn droge Brusselse humor. Op bepaalde momenten kwam ik niet meer bij van het lachen.
Water of azijn?
Ik onthoud dat de kleedkamer van het grote Anderlecht van de jaren zeventig gewoon schitterend was, maar ook verdomd moeilijk voor nieuwe spelers om daarin te moeten leven zelfs overleven. Mensen als Nico De Bree, Jean Thissen, Johnny Dusbaba en de Gille zelf, dat waren absoluut geen doetjes. Grappen en grollen verzekerd, maar ook mannen met ballen aan hun lijf. Gille is een vat vol anekdotes en eentje wil ik zeker kwijt. Keeper Nico De Bree nam altijd een flesje water mee om in zijn doel te leggen tijdens een wedstrijd.
Toen Anderlecht een wedstrijd speelde waar het aan de rust 3-0 voorstond had de Gille tijdens de rust het flesje water vervangen door azijn. Toen Nico tijdens de tweede helft nietsvermoedend van het flesje dronk en het meteen uitspuwde, keek hij naar de Gille en rende uit zijn goal om hem toe te schreeuwen: ‘Wij spreken elkaar nog, kerel. ‘ Gille gebaarde natuurlijk van krommenaas. De supporters wisten uiteraard niet wat er gebeurde. Tijdens de verhalen door vroeg hij: ‘Staat die of die in het boek?’ Bijna twintig keer nam hij het boek met de lijst en bekeek hij de andere portretten.
Soms was het lachwekkend om hem telkens opnieuw in het boek te zien loeren. Hij vertelde me dat hij een aantal jaren geleden zelf ook een boek had geschreven. Ik bevestigde dat ik er eentje had gekocht en ook dat ik aanwezig was tijdens de boekvoorstelling. Hij keek mij verbaasd aan en ik vernoemde het Hotel Tower Bridge in Grimbergen , waar hij toen zijn vaste verblijfplaats had. Ik toonde hem zelfs een foto van de presentatie met voormalige ploeggenoten en met Carl Huybrechts en Rik De Saedeleer. Wat mij altijd zal bijblijven, is dat hij vertelde dat het contact met zijn zoon terug goed is en dat hij fier is op zijn kleinkinderen. Dat vond ik schitterend om te horen want hij vervolgde dat hij dat hij het boek aan zijn kleinkinderen wilde tonen. Het was een mooie afsluiter van een bijna vijf uur durende ontmoeting. Gille was wandelend gekomen en ik voerde hem met plezier naar huis.’
Vlnr. Carl Huybrechts, Rob Rensenbrink, Jacques Teugels, Jean Cornelis, Gilbert Van Binst, Rik De Saedeleer, Jean Plaskie, Erwin Vandendaele, Jean Trappeniers, Frank Vercauteren en Georges Heylens.
Eeuwige 25 – Eeuwige 25 van Anderlecht: van Mermans tot Kompany | Raf Willems
