OP ZOEK NAAR EDEN HAZARD: TUSSEN BRAINE EN BERNABEU (7) – RW

Eden Hazard (1991) begon te voetballen in zijn tuin op de leeftijd van pakweg drie jaar, we schrijven de winter van 1994. Dat was eigenlijk het stokoude stadionnetje van de Royal Stade Brainois, gelegen naast het ouderlijke huis. Vijfentwintig jaar later, op donderdag 13 juni in de zomer van 2019, werd hij ingehaald als de ‘nieuwe held’ van Real Madrid, tot nader order de succesrijkste club ter wereld. Tussen de hof van Eden en de grootste voetbaltempel, van Braine tot Bernabeu: een vakantiereeks in tien passages.

PASSAGE 7: HET KENNERSOOG VAN CHELSEASCOUT PIET DE VISSER ERKENT WERELDKLASSE

Piet De Visser (1934) heeft een leven in de voetballerij achter de rug. Van coach – onder meer bij het RWDM van Jan Boskamp in de jaren zeventig – tot scout: dertien jaar bij PSV en intussen ook meer dan een decennium actief bij FC Chelsea als voetbaladviseur van Roman Abramovich. Als gevolg van zijn leeftijd en in verband met zijn gezondheid vult hij die in alle vrijheid in. Hij wordt op pad gestuurd voor de scouting van echte toppers, indien nodig tot in Colombia toe. Hij maande Chelsea aan om Hazard aan grondige beoordeling te onderwerpen. Met Piet de Visser komt de echte kenner op de proppen, de liefhebber van het voetbal in zijn puurste vorm. Ik sprak met hem over Eden Hazard in de winter van 2013.

Hij weet nog tot in detail hoe het allemaal verliep. Piet de Visser: ‘Eden Hazard, Piet. Ga eens zien naar Eden Hazard. Dat schreef mijn goede vriend Franse Bouwmeester – de bekende ex-voetballer van Feyenoord – op 3 oktober 2006. Zo las ik het in zijn scoutingsverslagje. Hij bekeek hem voor het eerst in Beveren, bij de interland België-Slowakije voor  U16. En hij vervolgde: rechtsbenige middenvelder, technisch zeer begaafd. Snelheid met en zonder bal: super. Inzet: zeer goed. Dit wordt een zeer grote speler. Hij heeft alles in zich om dat te worden.’

Toch zeer frappant dat hij dat na één scoutingsbeurt, als het ware in één oogopslag, had genoteerd.  ‘Ga dus eens kijken, want die jongen kan ik echt niet aan NAC Breda aanbieden.’ Dat schreef hij er nog bij. Hij maakte me razend benieuwd en enkele maanden later, in 2007, zat ik als aandachtige toeschouwer op de tribune bij het EK voor U17. Ik noteerde in mijn rapport voor PSV: Laat een grote indruk na op alle punten waar wij naar kijken: techniek, inzet, fysiek. Opvallend gegeven voor zo’n kleine, wendbare voetballer: hij was gewoon ook sterk.

Ik duidde hem voor PSV maar Lille had hem al binnen. Dat betreurde ik, maar er was niets aan te verhelpen. Daarom zette ik hem later op de lijst van Chelsea. Ik volgde hem jaren intensief op en bestudeerde hem ook bij de Europa Leaguewedstrijd in maart 2010 van LOSC tegen Liverpool, omdat ik wilde weten of hij zich ook daar kon doorzetten: hij zorgde voor het enige doelpunt. Ik zal even citeren uit mijn notitieboekje voor Chelsea: Excellent skill, fantastic dribblings, fast movings, great passings, good vision. Only 19 year and strong. Can play on 7, 10, 11. This young player has the extra’s. Ik besloot hem te pushen voor Chelsea. Er bekroop me echt het gevoel: hier staat iemand op het veld, anders dan de anderen. Diezelfde feeling overviel me zelden, eigenlijk herinnerde ik ze me enkel zo’n twintig jaar eerder, toen ik voor het eerst de zestienjarige Ronaldo met Brazilië U17 tegen België U17 zag spelen. Ik viel haast achterover van dat talent. In grote mate voelde ik bij Eden Hazard hetzelfde. Ik stuurde hem aan bij Chelsea en ze namen mijn tip ernstig. Zelfs de hoofdtrainers hielden van dan af meer dan oogje in het zeil. Uiteindelijk viel de beslissing laat, want het ventje was heel duur om hem te pakken en zo veel geld leg je niet op tafel voor een gewone speler.’

‘Ik ben blij dat hij bij Chelsea binnen het jaar furore maakt: zeer snel, afwerking met links en rechts, superbegaafd. Assists, doelpunten, meteen op de lijst van Player of the Year. Geweldig, het doet me deugd. Ik kijk tegelijk kritisch naar hem, want ik wil weten wat er nog meer in hem zit. Kan hij de stap van de top naar de supertop zetten? Kom hij in het gezelschap van Cristiano Ronaldo, Lionel Messi of Zinédine Zidane? Die zijn nog net een klasse beter. Vooral omdat ze op dezelfde leeftijd iets constanter waren. De kracht van Eden is zijn lossepolsstijl. Hij lijkt nooit te bezwijken onder de druk en verschijnt altijd zeer rustig. Hij maakt van die aparte acties, dat is geweldig en die moest hij absoluut behouden. Ik geloof vast dat hij de potentie heeft om die laatste krachttoer te verwezenlijken: sterker worden in de kop. Ik zie hem dikwijls zomaar verdwijnen uit de wedstrijd. Dat wordt op deze leeftijd nog net aanvaard, maar over twee jaar moet dat er wel uit zijn. Zal hij dit waarmaken? Ja, als hij de focus op de eerzucht zet. Messi en Ronaldo drijven op die eerzucht om nog een extra doelpunt te maken Voetbal is een spel voor hem en begrijp me niet verkeerd, dat dient zo te blijven. Zal het ooit een job worden? Zit dat in het karakter? Dat ligt louter bij hem, kan hij dat omdraaien? Iemand zal het hem moeten vertellen, maar vervolgens is het toch aan hem. De begeleiders wijzen hem erop, ze zijn ermee bezig: de knop in de kop moet om.’

‘Tegelijk zijn we bij Chelsea tevreden, want we dachten dat hij meer tijd nodig zou hebben om zich aan te passen aan het ritme van de Premier League. Hij staat meteen waar we hem hebben willen. Voor ons is hij al een supergoede speler, maar we hopen dat hij, vanuit zijn gave, opklimt richting Messi en Ronaldo. Inzake potentie bezit hij ze, die wereldklasse. Ik geniet van zijn stijl, maar ik ben ook wel een pure professional. Hij laat zich te gemakkelijk uit balans brengen, ze duwen hem nog te vaak omver. Hij heeft voldoende topmomenten beleefd om dat laatste beetje te brengen. Voorlopig neemt hij het iets te gemakkelijk op. De bal ligt in zijn kamp. Ik denk dat hij met het ouder worden nog zal verbeteren. Want het is bewonderingswaardig om te zien hoe snel hij de overstap heeft gerealiseerd van de nogal speelse Franse Ligue 1 naar de veel hardere Engelse competitie. Ik heb in mijn leven veel voetballers met talent zien passeren, maar de jongens van wereldniveau waren veeleer zeldzaam. Hij bevindt zich in die categorie. Ik ben dus blij dat ik destijds de goede raad van mijn vriend Frans Bouwmeester zonder dralen heb opgevolgd. Ik ben gaan zien, naar Eden Hazard.’

Het oog van de meester. Zo keek topscout Piet de Visser dus in 2013 terug op één van zijn grootste ontdekkingen. En dat erkende zoals hij het zelf zei: wereldklasse.