Duivels blij met gelijkspel in derby

De 127^ste Derby der Lage Landen eindigde op een gelijkspel. De Rode Duivels mochten daarmee niet mopperen. De wisselspelers van Oranje deden het immers beter dan de Belgische en de slotfase was voor de bezoekers. Als we een les kunnen trekken uit dit duel is het dat jongens als Kompany, Meunier, Vertonghen en Vermaelen nog niet kunnen gemist worden.

Zin en onzin van vriendschappelijke interlands. Thomas Meunier had er vorige week al zijn beklag over gemaakt. De internationals moeten te veel wedstrijden spelen.

Klopt, maar hoe komt dat? De bonden hebben wedstrijden nodig om te kunnen voldoen aan de vaak exuberante financiële eisen van de spelers. En oefenwedstrijden zijn nog de enige mogelijkheid om de eigen sponsors zichtbaarheid te geven. In de Nations’ League en de matchen in de voorrondes van EK of WK worden de sponsors van Uefa of Fifa opgevoerd.

Niet alleen Meunier ook de Belgische fans zaten niet echt te wachten op een interland zonder inzet. Zelfs de Derby der Lage Landen kon velen niet boeien. Lang geleden dat het Koning Boudewijnstadion zo karig gevuld was.

Ook de twee bondscoaches leken niet echt wakker te liggen van het duel. Ze hadden allebei maar liefst vijf wissels doorgevoerd. Twee veredelde B-ploegen dus, maar de thuisaanhang trok zich op aan de aanvalsgeweld van Mertens, Lukaku en Hazard.

De afwezigen leken ongelijk te krijgen, want de Rode Duivels wervelden in de aanvangsfase als een breakdanser die op het stroomnet was aangesloten. Eden Hazard speelde de defensie van Oranje op een hoopje met een duizelingwekkende dribbel en Dries Mertens haalde de trekker over met een fabelachtig vluchtschot.

De bezoekers wisten niet waar ze eerst naartoe moesten lopen. De reddingssloepen werden aangevoerd, maar de Belgen konden te weinig echte doelkansen puren uit hun overwicht.

Halfweg de eerste helft waagden de Hollanders het eindelijk om de eigen speelhelft te verlaten en counterden naar hartenlust. Mignolet hield Depay van de gelijkmaker, maar werd even later gevloerd door een goal van Club-Brugge-speler Danjuma na dramatisch balverlies van Castagne. De tweede doelman van Liverpool mocht zich in de handen knijpen dat Promes even later een doelpaal op zijn weg vond.

De wedstrijd stond plots op zijn kop. De Belgen moesten achteruit en waren eigenlijk blij dat ze zonder verdere averij mochten rusten. Hazard liet desondanks een tweede treffer liggen.

Het aanvalstrio van de Belgen bleef in de kleedkamer, maar de Rode Duivels trokken het initiatief weer naar zich toe. De invallers Batshuayi en Tielemans zorgden prompt voor doelgevaar.

Het vuur doofde echter al te snel en de partij kabbelde langzaam naar het einde. De vele wissels bevorderden het spelpeil niet en beide teams leken niet ontevreden met een gelijkspel.

De partij sleepte zich naar het einde en de vele wissels haalden het tempo helemaal uit het duel. De beste kansen waren nog voor de bezoekers. Bergwijn vond de arm van Denayer, de minste Belg, op zijn weg en Mignolet moest alweer in de trapeze op een poging van Aké. De ballenvanger uit Sint-Truiden was verrassend genoeg de beste Rode Duivel.

Nog twee wedstrijden in de Nations’ League( 15 november in Brussel tegen IJsland en drie dagen later in het Zwitserse Luzern) en boerenjaar 2018 zit erop voor het Briljante België, al was dat keer niet echt het geval.