WERELDBEKERBRIEF 2 VAN RW AAN FC: RED RADJA! IK STEUN RADJA!

Beste François,

Wat leuk dat we weer met onze briefwisseling beginnen. Ik keek er al een tijdje naar uit maar ik wilde pas volgende week starten omdat ik nog een examen ‘computercursus’ voor de boeg heb. Mijn brein heeft net zoals bij iedereen twee helften: de creatieve klopt overuren, ik krijg al mijn ‘spectaculaire’ ideeën nooit geordend. De technische bestaat niet. Onder dat stukje hersenpan steekt vermoedelijk letterlijk niets. Dus is dat ‘examen computercursus’ voor mij een existentiële kwelling.

Omdat ‘Radja’ niemand onberoerd laat, sta ik toch extra vroeg op om je brief te beantwoorden.

Nog zo iets waar ik van gruw. Ik ben een avondmens. De bedenker van het spreekwoord ‘de ochtendstond heeft goud in de mond’ had wat mij betreft een klap van de molen beet of – nog beter – hij verdient er een paar. Klappen van de molen, bedoel ik. Neen, ik bedenk mij en ik post hem toch al net voor middernacht, ook omwille van de urgentie in deze kwestie.

Ik vind het fijn dat je Vital Borkelmans feliciteert met zijn overwinning in zijn eerste wedstrijd als assistent-bondscoach van Jordanië. Ik schreef met plezier zijn levensverhaal ‘Eeuwige Optimist’ en voer momenteel met zijn boek campagne voor Kom op tegen Kanker. Die actie loopt ook bij www.dewitteduivel.com nog de hele zomer door. Vital brengt mij naadloos bij Radja. Hij was een fan van zijn spel en zijn persoonlijkheid, vertelde hij me. In zijn boek legt hij uit hoe hij met de Romeinse middenvelder voor de kwartfinale tegen Wales op EURO 2016 samen de zone uitdokterde van waaruit die met zijn gevreesde afstandsschot zou kunnen uitpakken. En dat gebeurde al na een kwartier: het doelpunt van Radja was ongeveer het enige dat lukte tijdens die onzalige avond in Lille.

Ik ben eigenlijk een fan van het werk van Roberto Martinez, François – en beoordeel hem minder kritisch dan jij –  maar in deze begrijp ik hem niet. Laat ik meteen ter zake komen omtrent mijn favoriete Rode Duivels-wereldbekerelftal: Courtois; Alderweireld-Vermaelen-Kompany-Vertonghen; Dembélé-De Bruyne-Nainggolan; Hazard-Lukaku-Mertens.

Jawel, Radja is bij mij een onbetwiste titularis. Je kent mijn voorliefde voor riskant aanvalsspel – variant tikitaka, variant vollgasfussball, variant combinatie van de twee; mij om het even – en daarom ben ik van oordeel dat één controlerende middenvelder volstaat. Zeker als die Mousa Dembélé heet, van wie geweten is dat de bal bij hem aan de voet kleeft. Omdat Axel Witsel – zeer verdienstelijke carrière maar ik stel vraagtekens bij zijn ‘Chinese conditie’ – twee keer heeft bewezen dat hij de nationale ploeg niet over de kwartfinales heen kan tillen, verkies ik op zijn positie Radja Nainggolan. Hij is geen wereldtopper maar wel een internationaal hooggewaardeerde speler en bezit wat de Rode Duivels missen: over-mijn-lijk-gevoel, gezonde explosiviteit in de lengteas, afstandsschot van topkwaliteit. Hij kan een wedstrijd uit het slot halen en was in de Champions League dit seizoen de beste Belg.

Laten we dus Radja redden! Roberto Martinez is geen dwaas. Bij deze roep ik op zijn selectie te herzien en El Ninja er alsnog in te droppen. Het zou de bondscoach sieren.

Even een muzikaal uitstapje maken, François. De link zal op het einde van deze passage duidelijk worden. Ik genoot van het VTM-programma ‘Liefde voor Muziek’ rond Jasper Steverlinck. Ik woonde onlangs een prachtig optreden van hem bij in zaal Roma in Borgerhout. Ik zie in hem de Vlaamse versie van Jackson Browne. Ik liet me als twintigjarige, op het einde van de seventies, bedwelmen door de melancholische muziek van de Amerikaanse singersongwriter met zijn schitterende elpees Late for the sky, The Pretender en Running on empty: helende en pure gezangen over liefdesverdriet, eenzaamheid en het lijden van het leven. Daaraan dacht ik toen ik Jasper Steverlinck in de Roma ‘live’ hoorde zingen. Ik vrees dat Radja een andere voorkeur heeft dan de mijne maar ik gun hem in deze moeilijke tijden een deugddoende ‘flard Jasper Steverlinck’ in zijn hoofd. Luisteren naar zijn muziek, het helpt.

Laten we dus ‘Radja redden’ vanuit www.dewitteduivel.com. Bij deze plaats ik mijn handtekening onder de oproep ‘Ik steun Radja.’ Ik voel me niet te beroerd om me desnoods met een Radjamasker naar de perstribune te begeven tijdens België-Portugal zoals al werd opgeroepen door een actiegroep. Zou er niemand met een masker van mijn kop mijn ‘examen computercursus’ willen overnemen, maak ik mij deze slotbedenking die mij herinnert aan de harde realiteit van de volgende dagen. Benieuwd hoe je er verder over denkt.

Ik kijk uit naar je reactie!

Hartelijk,

Raf