Ed van Eeden noemt niet Bram Appel als trainer, maar de voetballer Jan Wouters (o.a. Ajax en Oranje) als bezitter van deze bijnaam, met als motivering: ´Middenvelder die geen overtreding uit de weg ging en altijd bereid was zijn mouwen op te stropen om de tegenstander met harde middelen te lijf te gaan.´ Hij vermeldt als andere bijnamen van Wouters: Jantje Beton (´spreekwoordelijk harde middenvelder´), Lee Towers (ook wel: Lee Wouters), De Elleboog en Mister Elbow ofwel Mr Elleboog (´de meester van de elleboogstoot´). ´Hij kreeg diverse rode kaarten wegens elleboogstoten, reden om hem te vergelijken met de zanger Lee Towers die een krachtige elleboogbeweging als karakteristieke beweging heeft.´
Met terugwerkende kracht verdient Jan Wouters een alternatieve, positievere bijnaam in plaats van ´De Beul´. Griselda Visser publiceerde in 1994 het boek´In gesprek met Jan Wouters´. Wouters werd door velen als de ´stille leider´ van het Nederlands elftal gezien. Maar sceptici noemden hem ´Mister Elleboog´. Door zijn onverzettelijke karakter en wijze van voetballen introduceerde hij binnen de voetbalwereld een nieuw fenomeen ´het type Wouters´. Daarover zei hij zelf: ´Het ¨type Wouters¨ heeft volgens mij meer betrekking op het type voetbal dat gespeeld wordt dan op een echte schaver of schopper. Het gaat meer over de controlerende en coachende Wouters die een elftal in evenwicht houdt: dat er niet te veel mensen voor de bal zijn, niet te veel mensen aanvallen en dat er ook wat spelers verdedigen. Dat is volgens mij het ¨type Wouters¨.´ Wouters was dus eerder een balansbewaker dan een beul. En als hij al een beul was, dan was hij op zijn minst een goede beul… De media die de bijnaam De Beul bedachten, hadden blijkbaar te veel gekeken naar wat hij zichtbaar deed in het veld, het puur fysieke, en hadden te weinig oog voor zijn stille kant, zijn spelinzicht en overzicht.
Bobby Haarms, assistent- en hersteltrainer van Ajax, was een andere beul met goede bedoelingen. Zijn bijnaam was dan ook ´De Goede Beul´. Ed van Eeden: ´Spelers van een blessure terug begeleiden naar de selectie, dat was de taak van Haarms, die hen daarbij stevig aanpakte.´
