‘Stop het vrij worstelen bij corners: penalty als straf.’ De kop van mijn goede collega Maarten Wijffels in het Algemeen Dagblad van vanmorgen was een echte opluchting. Ik begon stilaan te denken dat ik de enige was die zich hier geweldig aan stoort. Als je de meeste commentatoren en analisten hoort, begin je te denken dat de regels het gewoon toelaten. Wie van voetbal houdt, vindt dit getrek en gesjor echter niet ok.
Laat me beginnen met de mededeling dat ik blij ben dat Real Madrid uitgeschakeld is. De Koninklijke is, op de clubs die floreren bij gratie van sportswashing (Manchester City, Paris Saint-Germain, Newcastle United) na de meest foute club ter wereld. Groot geworden dankzij dictator Franco en meer scheidsrechters omgekocht dan wie ook. ‘Barbéran’, de Franse scheids die ooit (1966) Anderlecht de winst kostte tegen Real, was niet voor niets decennialang hét scheldwoord voor arbiters in dit land.
In het tijdperk van de VAR is het een stuk moeilijker geworden om de arbitrage te beïnvloeden, maar de Madrilenen gebruiken tegenwoordig zelfs hun website om de spelleiders te manipuleren en intimideren. Iedereen is tegen hen. Je hoort hen alleen niet als Mbappé na een schandelijke doodschop met één speeldag schorsing wegkomt in plaats van zes matchen.
Woensdagavond ging de bal op de stip toen Raul Asencio zijn tegenstander met beide armen vloerde. Heel Bernabeu steigerde. De Franse ref floot niet veel later aan de overkant voor een gelijkaardige fase, maar liet zich overhalen door de VAR en vond het geworstel plots normaal. ‘Een ref met ballen’, heette het een dag later bij VTM. Net het tegenovergestelde, ja.
Op sociale media las ik al tijdens de match dat ‘men’ het voluit eens was met de VAR. Je bent fan van Real of je bent tegen. Ik behoor absoluut niet tot de eerste categorie, maar vond dat ‘Los Blancos’ ook een strafschop verdiend hadden. ‘Niet vergelijkbaar met wat aan de overkant gebeurde’, zei Aster Nzeyimana. Dat klopt, maar het was overduidelijk een overtreding en in de zestien: dus penalty. Kon het alleen een strafschop zijn als het even brutaal was als aan de overkant?
Ook Marc Degryse vond dit geen strafschop. ‘Dan moeten ze elke match vijftien penalty’s fluiten’, sloot Frank Boeckx zich daar bij aan. Juist en niet juist. In vele matchen zie je inderdaad vijftien keer dergelijke overtredingen bij hoekschoppen of vrije trappen. Maar als de referees twee speeldagen iedere keer doen wat het reglement voorschrijft, zou het snel gedaan zijn. Het gebeurt voortdurend omdat het toegelaten wordt. En dat is alleen in het voordeel van wat Wijffels de vervuilers van het voetbal noemt. En die mogen niet winnen. Dus: op de stip met die bal.
