New York heeft de wetten van de marathon in ere hersteld. Een ervan, vermoedelijk de belangrijkste, luidt dat een korte en gebrekkige voorbereiding succes in de weg staat, zeker als ze gepaard gaat met onvoldoende herstel na recente topprestaties. Onder meer door de heilzame werking van de moderne wonderschoenen was de opvatting ontstaan dat drie marathons binnen niet al te korte tijd, pakweg een jaar, niet onredelijk is. Of tweemaal deze 42,195 kilometer binnen drie maanden. New York, traditierijker dan welke andere marathon ook, heeft die overtuiging gelogenstraft. Vrijwel alle olympische uitblinkers die twaalf weken later een nieuw huzarenstukje voor ogen hadden, faalden.
De taaie Keniaanse Hellen Obiri, de nummer drie in Parijs, was niet fris genoeg meer om de eindrush van haar landgenote Shirley Chepkirui, met enige gestrengheid een subtopper, te kunnen beantwoorden (de eerste twee op de Spelen, Sifan Hassan en de Ethiopische Tigst Assefa, bleven weg uit New York). De nummer vier op de Olympische Spelen, de Keniaanse Sharon Lokedi, viel als negende helemààl tegen.
De overmoed en de val van de Parijse gladiatoren kwamen nog scherper tot uiting in de mannenwedstrijd. Olympisch kampioen Tamirat Tola, uit Ethiopië, hield lange tijd de schijn op tot de spreekwoordelijke man met de hamer opdook. Tola werd met inzet van zijn laatste krachten nog vierde. En hoe verging het Bashir Abdi, die na zijn olympische zilveren medaille evenmin de roep van de Amerikaanse dollars had kunnen weerstaan? Hij speelde geen rol van betekenis. Verstandig als altijd verscheen hij geen moment helemaal voorin, maar deze maal bleef zijn scherpe finish achterwege. Hij finishte, even onopvallend als Lokedi, op de negende plaats
Als om de geldigheid van een verloren gewaande wijsheid te onderstrepen ging de zege naar de Nederlander Abdi Nageeye, die in Parijs een slechte dag had en voortijdig uit de wedstrijd stapte. Misschien was ook hij nog wat moe, maar zeer gemotiveerd en gretig was hij wèl, in tegenstelling allicht tot Tola, Abdi en anderen. Nageeye liep in de laatste 500 meter weg van de Keniaan Evans Chebet. Hij is de eerste Nederlander die zegeviert in de stad die in 1674 door zogeheten Nieuw-Nederlanders werd overgedragen aan de Engelsen die ze New York doopten.
De vijfendertigjarige Nageeye werd, zoals Abdi, geboren in Somalië. Ze zijn vrienden en gewezen trainingspartners. Nageeye boekte al succes in 2021 toen hij zilver behaalde in de olympische marathon in Sapporo, met enkele seconden voorsprong op zijn Belgische maatje.
Ten slotte: de eindtijden in New York waren minder spectaculair dan in eerdere marathons, ook vanwege de lage temperaturen in de ochtendlijke Big Apple. Chepkirui liep na een trage aanhef 2.24.35, Nageeye arriveerde na 2.07.39, wat op het allesbehalve vlakke parcours en zonder de hulp van tempomakers minstens behoorlijk mag worden genoemd.
De overmoed en de val van de Parijse gladiatoren kwamen nog scherper tot uiting in de mannenwedstrijd. Olympisch kampioen Tamirat Tola, uit Ethiopië, hield lange tijd de schijn op tot de spreekwoordelijke man met de hamer opdook. Tola werd met inzet van zijn laatste krachten nog vierde. En hoe verging het Bashir Abdi, die na zijn olympische zilveren medaille evenmin de roep van de Amerikaanse dollars had kunnen weerstaan? Hij speelde geen rol van betekenis. Verstandig als altijd verscheen hij geen moment helemaal voorin, maar deze maal bleef zijn scherpe finish achterwege. Hij finishte, even onopvallend als Lokedi, op de negende plaats
Als om de geldigheid van een verloren gewaande wijsheid te onderstrepen ging de zege naar de Nederlander Abdi Nageeye, die in Parijs een slechte dag had en voortijdig uit de wedstrijd stapte. Misschien was ook hij nog wat moe, maar zeer gemotiveerd en gretig was hij wèl, in tegenstelling allicht tot Tola, Abdi en anderen. Nageeye liep in de laatste 500 meter weg van de Keniaan Evans Chebet. Hij is de eerste Nederlander die zegeviert in de stad die in 1674 door zogeheten Nieuw-Nederlanders werd overgedragen aan de Engelsen die ze New York doopten.
De vijfendertigjarige Nageeye werd, zoals Abdi, geboren in Somalië. Ze zijn vrienden en gewezen trainingspartners. Nageeye boekte al succes in 2021 toen hij zilver behaalde in de olympische marathon in Sapporo, met enkele seconden voorsprong op zijn Belgische maatje.
Ten slotte: de eindtijden in New York waren minder spectaculair dan in eerdere marathons, ook vanwege de lage temperaturen in de ochtendlijke Big Apple. Chepkirui liep na een trage aanhef 2.24.35, Nageeye arriveerde na 2.07.39, wat op het allesbehalve vlakke parcours en zonder de hulp van tempomakers minstens behoorlijk mag worden genoemd.
