Oh Belgisch Voetbal. Hoogtepunten en sterke verhalen van 1920 tot 2020.
Elke week op zaterdag! Deze verhalenbundel neemt u mee langs de onvergetelijkste momenten van de Belgische voetbalgeschiedenis tussen 1920 en 2020. Legendarische vertellingen, pure voetbalanekdotes.
Deze aflevering staat in het teken van de eerste interland tussen Tsjecho-Slowakije en België: meteen een finale van het grootste voetbaltoernooi van die tijd! De internationale media riepen de Rode Duivels zelfs uit tot eerste wereldkampioen voetbal.
België – Tsjecho-Slowakije 2-0, Finale Olympische Spelen Antwerpen, 2 september 1920
Les Belges Champions du Monde du football!
De beste prestatie van de Rode Duivels dateert uit…1920! Dan wint België de Olympische Spelen. Plaats van handeling: Antwerpen, het Olympisch Stadion van Beerschot. Vijftien landen nemen deel, met Egypte als natie buiten Europa. De Verenigde Staten haken af op het laatste nippertje. Deze Olympiade biedt de wereld het eerste groot voetbaltoernooi.
Front Wanderers
Merkwaardig genoeg gaven de koude oorlogsjaren van 1914-1918 de Belgen de kans om een sprong voorwaarts te maken. Verschillende internationals betwistten achter het IJzerfront talrijke confrontaties met Italiaanse, Franse en Engelse topclubs. De Rode Duivels gingen schuil onder de naam ‘The Front Wanderers’. Tijdens een Britse novembertournee in 1917 langs klassieke voetbalsteden Liverpool, Glasgow, Manchester, Londen en Birmingham maakten ze furore. In benefietwedstrijden ten voordele van Belgische oorlogsvluchtelingen versloegen ze Everton, Celtic en Aston Villa en houden ze Manchester United in bedwang.
Vijf spelers van The Front Wanderers vormden de as van een sterk elftal dat zich onder leiding van de Schotse bondscoach Maxwell van juli af met drie trainingen per week klaarstoomde voor de Spelen in augustus. De Rode Duivels kleurden ‘Brussels geel-blauw’ met vijf Unionisten. De sterkhouders waren echter keeper Jan De Bie (Racing Brussel) en verdediger Armand Swartenbroeks (Daring Brussel).
Chauvinistische Antwerpenaren
België kreeg als organisator een vrijstelling voor de eerste ronde. In de kwartfinale wachtte Spanje, met de legendarische doelman Ricardo Zamora. Nog voor de match knalde een striemend fluitconcert van het publiek de spelers om de oren. De chauvinistische Antwerpenaren verzetten zich tegen de Brusselse overheersing (9 van de 11 spelers) in het team. Spits Robert Coppée liet zich niet pramen en scoorde een hattrick. Doelman De Bie stak Zamora de loef af en keek slechts op een Spaanse strafschop.
Twee dagen later zagen de Antwerpse straten ‘oranje’ voor de Derby der Lage Landen. Vier speciale treinen voerden duizenden Hollandse supporters aan. Voor het eerste stond België-Nederland geprogrammeerd op een toernooi. De winnaar zou om Olympisch goud strijden. Meer dan 30.000 toeschouwers zorgden voor een helse sfeer. Maxwell stelde de eigen fans tevreden en gooide de jongeren Larnoe (Beerschot) en Bastin (Antwerp) voor de leeuwen. Ze scheurden de bezoekende defensie aan stukken en Larnoe, Van Hege en Bragard bliezen het Nederlandse verzet na de pauze op. Spetterende eindcijfers: 3-0!
Finale gewonnen in eigen stijl
De finale op 2 september 1920 zorgde voor een volksverhuizing. Het Olympisch Stadion barstte uit zijn voegen en de maximumcapaciteit van 30.000 werd ruimschoots overtroffen. Meer dan 40.000 Belgen – al dan niet met een toegangsbewijs – bezetten de tribunes. Kwajongens groeven een put onder de omheining, die later tot ‘olympische gang’ werd omgedoopt. Een halfuur voor de aftrap stormden honderden aanhangers het veld op. Een soldatenbataljon diende de massa tot achter de krijtlijnen te drijven.
Tijdens de match hanteerden de Belgen hun favoriete stijl. Ze schonken de Tsjecho-Slowaken het balbezit, trokken zich terug op de eigen helft en schiepen chaos met snelle uitbraken. Vooral de pijlsnelle Antwerpaanvaller Bastin stelde de bezoekende verdediging zwaar op de proef. Reeds in de zesde minuut kon hij enkel met een handsbal worden afgestopt. Coppée zette de strafschop ijzig kalm om. Op het half uur counterde België zich opnieuw uit de omklemming.
Larnoe omzeilde met zijn schijnbewegingen twee tegenstanders en knalde de 2-0 op het bord. De Tsjecho-Slowaken kregen het op de heupen en dat leidde twee minuten voor de pauze tot een scherp incident: Coppée kreeg een trap op het bovenlichaam en de scheidsrechter stuurde dader Steiner naar de kleedkamers. De andere spelers van Tsjecho-Slowakije verlieten verbolgen het veld en keerden niet meer terug. De Olympische finale van 1920 eindigde na 43 minuten. De internationale pers riep België uit tot ‘eerste wereldkampioen voetbal’.
Berooide helden
De spelers verwierven de status van helden, maar konden amper in hun levensonderhoud voorzien. Ze ontvingen tijdens de Olympische Spelen een bedrag van tien frank per dag, maar die som volstond niet om tegelijk uitrusting en treintickets te betalen.
Zoals gezegd: ze kregen wèl het statuut van ‘eerste wereldkampioen voetbal’.
