Wat te onthouden van het weekeinde?

PLOEG VAN DE WEEK: STVV, uiteraard. Hoewel, zelfs KV Oostende verloor onverdiend en slechts met 1-0 in het Astridpark.
FIGUUR VAN DE WEEK: Jonas De Roeck, in één week van Berchem Sport ( amateurs) naar killer van de landskampioen
SCHLEMIEL VAN DE WEEK: Nicolai Müller (HSV), die maandenlang out is nadat hij jubelend om zijn doelpunt over de cornervlag struikelde

BELGIE

Is dit om te lachen of om te huilen? Vorige week schreef ik dat de competitie op z’n kop leek te staan, maar het is alleen erger geworden. KV Oostende staat, ondanks de vele miljoenen van Marc Coecke, alleen op de laatste plaats met nul punten. Nul punten na vier matchen! Wie dit een maand geleden had voorspeld zou naar een psychiatrische inrichting zijn afgevoerd.
AA Gent, dat volgens voorzitter Ivan De Witte een gooi naar de titel zou doen, telt een schamel puntje. Eén! Zelfs als de rode kaart voor Gigot onterecht was, blijft het weggeven van een 0-2 voorsprong onbegrijpelijk. Er lijkt meer aan de hand met de préparé dan met onze eieren. En dat eeuwige gejammer van Hein over de scheidsrechter. Ja, ook die man is niet zonder fouten. Maar hij is zeker niet de enige.
Anderlecht, de landskampioen, zou dit seizoen een gooi doen naar een plaats in de knock-outfase van de Champions’ League. De champignons liga zeker? Vier puntjes na vier matchen. Vier punten! Hoe is dit mogelijk? Slecht voetbal en verliezen op eigen veld tegen STVV: het krediet van René Weiler zou wel eens heel snel op kunnen zijn. Terwijl ik een paar weken geleden een topman van Sporting hoorde zeggen dat de club de komende maanden op zoek moest naar een nieuwe trainer voor volgend seizoen, want dat de Zwitser zou met twee Belgische titels op rij bij een Europese topclub aan de slag zou kunnen gaan.
De hamvraag is nu: is AA Gent-Anderlecht van volgende zondag een degradatieduel? Of wordt de contradictio in terminis van voetbaljournalisten die hun taal niet beheersen werkelijkheid? Een degradatietopper.
Standard doet het geen haar beter. Uiteraard, zou je denken, maar heel even leek het alsof de Rouches onder Sa Pinto aan een revival toe waren. Helaas, de Portugees kraamde dit weekeinde alleen onzin uit na de voetballes die Zulte-Waregem op Sclessin gaf en was tijdens zijn tv-interview arrogant en onbeschoft.
Wie zijn dan de nieuwe tenoren? Charleroi: twaalf op twaalf. Terwijl er alweer een aantal sleutelspelers vertrokken. Idem dito wat Zulte-Waregem betreft. Negen punten en het hadden er mits een betere arbitrage meer kunnen en moeten zijn. Chapeau Felice Mazzu en Francky Dury.
Charleroi en Zulte-Waregem speelden vorig seizoen Play-off 1, dus helemaal onverwacht is hun goede start nu ook weer niet. Dat is wel het geval voor STVV, dat in vier wedstrijden al drie verschillende coaches op de bank had. Wanbeleid loont! Ook promovendus Antwerp doet het boven verwachting. Met een aantal afgedankte paarden van het Standard van bijna tien jaar geleden.
En Moeskroen: op weg naar een plaats in PO I, met een ploeg die alom als degradatiekandidaat nummer één werd naar voor geschoven.
O ja, ik zou Club Brugge nog vergeten: twaalf op twaalf. En dus al acht punten voor op Anderlecht en elf op AA Gent. Zelfs na een halvering van de punten begint dit aardig aan te tikken. Terwijl Club donderdag met kak in de broek naar AEK Athene moet. Maar ik blijf het herhalen tot alle dommeriken het eindelijk door krijgen: de play-offs maken onze ploegen sterker. Play-off 2 maakt onze ploegen sterker. Anderlecht, AA Gent en KV Oostende hebben dat nu gelukkig ook begrepen.