Voor altijd ‘underdog’ !?

Wij, Vlamingen, hebben de neiging om steeds voor de underdogpositie te kiezen. Of moet ik schrijven: “Wij Belgen hebben de neiging om voor de underdogpositie te kiezen.“

Ik ben niet zeker want …. ken ik mijn landgenoten aan de andere kant van de taalgrens wel? Ik kies voor zekerheid en veiligheid en hou me aan de eerste zin …. die underdogrol zint me wel.

Diezelfde houding vind ik terug bij onze nationale voetbalploeg. Ten tijde van Guy Thys en Raymond Goethals hadden we nochtans een getalenteerd elftal…. het leek – bij nader inzien – op een Gouden Generatie! Het was echter maar schijn want we speelden meestal vanuit een gesloten defensie. Van Himst en Van Moer enerzijds, Ceulemans, Vandenbergh en Vercauteren anderzijds, zorgden echter bij tijd en stond voor een verrassing. Onze talentrijke doelmannen zorgden voor de rest en ‘wij ‘ waren tevreden.

Anno 2017 hebben we echter een echte Gouden Generatie met vooral spelers uit hoogaangeschreven competities. Andere landen benijden ons…. en toch speelt die generatie helemaal niet dominant. Integendeel, we spelen meer achteruit en breed dan vroeger en zodra het tempo wat omhoog gaat, vinden de spelers mekaar niet.

Nochtans was en is het werk reeds voor 90% gedaan, zei ‘nonkel Georges ‘. Marc en Vital hebben echter aan dat hoge percentage niets toegevoegd en Martinez en Henry slagen in hun opdracht bij een kleine toets maar voorlopig niet bij een grote overhoring, laat staan een proefwerk. We geven hen echter nog respijt want beide heren hebben adellijke namen.

Gelukkig hebben we de Hollanders nog. Wat zijn die aan het sukkelen, zeg. Geen resultaten, zwak voetbal, ontevreden analisten en slechts na lang zoeken een trainer en dan Dick, de voortvluchtige poenpakker, nog.

Och ja, onze Michel Preud’homme was ook even in beeld maar snel afgevoerd. Begrijpelijk, zou ik zeggen, na een volledig seizoen plat voetbal, een nul op achttien in Europa en slaapverwekkend Play-off 1–voetbal. Spijtig trouwens voor Michel, want hij zou zowel in Nederland als zeker in België een goede bondscoach zijn. Ik weet alleen niet in welk land hij vertoefde ten tijde van de Club Brugge– aankopen.

Terug naar de Hollanders. Is het u ook opgevallen dat die Hollandse (top)clubs – ondanks hun zwakke nationale ploeg – toch bijna steeds proberen om aanvallend en dominant voetbal te brengen; dat wanneer ze dit niet doen de analisten en commentatoren er bovenop zitten; dat ervaren spelers zoals Robben hun nek uitsteken, ook bij een mindere gang van zaken en dat een befaamd trainer – zoals Ten Cate – zich in het zicht van de meet terugtrekt omdat er niet volop voor hem gekozen wordt?

En tenslotte de keuze voor Dick en Ruud en geen keuze voor een buitenlandse trainer ….logisch toch: “ Hetgeen we zelf uit handen hebben gegeven, gaan we nu zelf rechtzetten. Het gaat immers om onze nationale trots – we blijven trouw aan Johan Cruyff en aan de Nederlandse voetbalfilosofie en kiezen zeker niet voor een underdogpositie.