Richting het EK 2020 schreef Jan Willem Spaans een twintigtal portretten van spelers van het Nederlands elftal. Met een jaar vertraging gaat Oranje, onder een nieuwe bondscoach, op jacht naar een tweede EK-kroon. Tot het begin van het toernooi lichten we de hoofdrolspelers uit. Deze week: Stefan de Vrij. De man van Internazionale bleef in Nederland altijd wat onderbelicht, maar is heel hard op weg naar het kampioenschap in de Serie A.
Ten, zuiden, westen en noorden van Rotterdam is grootstedelijke drukte. Zwijndrecht en Dordrecht naar het zuiden, Delft en Den Haag naar het westen, Zoetermeer naar het noorden. Alleen het oosten ontspringt de dans van de uitwassen van de Maasstad. Ouderkerk aan den IJssel, geboortedorp van Stefan de Vrij, doet in niets denken aan een grote stad. Ruim vijfduizend inwoners, streng in de Heer. Een handjevol bushaltes en een N-weg verbinden het met de buitenwereld. Het kweekt andere karakters, om het zacht uit te drukken. De Vrij praat zachtjes, beducht bijna en heeft zijn VWO-diploma.
Pearl Jam
En dan die muzieksmaak! De Vrij is amper achttien jaar oud als hij in een interview bekent Snow Patrol, Coldplay, Deep Purple en Pearl Jam al live te hebben gezien. Er zijn muziekfanaten die dat in geen tien jaar voor elkaar krijgen. We willen De Vrij sterkte wensen in de voetbalwereld: wat er uit de geluidsinstallaties komt in een kleedkamer met topvoetballers, is zelden de naam muziek waardig. Ach, Stefan doet het op zijn manier en zet zo onder meer de gevreesde Feyenoord-jeugdtrainer Cor Adriaanse te kijk. Die zag zijn pupil als rechtsback voor zich, voor centraal achterin was hij te lief, te keurig. Neem het Adriaanse eens kwalijk. Een rouwdouwer die alle taalregels van het Algemeen Beschaafd Rotterdams hanteert, een Rotterdammer die in De Kuip schoppers als Rinus Israël aan het werk zag.
‘Goor’ is wat Adriaanse betreft een kwaliteit voor een voorstopper. We raden hem aan om eens een tijdje buiten de grote boze stad te vertoeven. Misschien heeft hij van De Vrij al geleerd dat een centrale verdediger ook goed gedijt bij rust. Want een centrumverdediger, dat is De Vrij. En dat met alle respect voor Adriaanse, die hij keurig met ‘u’ aanspreekt. Vader De Vrij is op zondag 31 januari stomverbaasd. Zoonlief speelt die dag zijn eerste Klassieker en slaapt doodleuk elf uur. Wie goed uitgerust en geconcentreerd speelt, kan iedere spits uitschakelen. Ook Luis Suarez, zo blijkt.
Na de wittebroodsweken volgt in het volgende seizoen een terugval. Die gewraakte 10-0 bij PSV is een litteken, en wat te denken van een thuisnederlaag tegen De Graafschap? Het wordt pas beter als de gigantische financiële problemen ietwat verlicht geraken. Martin van Geel en Ronald Koeman krijgen Feyenoord weer in de juiste richting. De Vrij speelt in de achterhoede samen met zijn maatje Bruno Martins Indi. Samen reizen ze van Varkenoord naar De Kuip, naar de Copacabana. Louis van Gaal heeft voor allebei een startplek in petto op het WK in Brazilië.
Het hoofd koel
In het Maasgebouw ziet de directie dat het goed is. Virgil van Dijk halen? Waarom zouden we, De Vrij is er toch? Het wereldkampioenschap is alleen zo’n groot podium, dat zijn club hem niet kan houden. SS Lazio is de bestemming, Italië. Een bevriende Italiaanse voetbalkenner, of beter: een bevriende Italiaan, vertrouwde ons eens toe dat verdedigers de enige beroepsgroep in de laars vormen die niet corrupt is.
Ook in Rome houdt De Vrij zijn hoofd koel, zelfs als hij een jaar niet kan voetballen. Hij komt gewoon sterker terug, toont zich twee seizoenen als een verdediger die je zorgeloos om een boodschap kunt sturen tegen de beste aanvallers van de wereld. En dan komt vanzelf Internazionale. Pazza Inter, het gekke Inter. Of dat invloed heeft op Stefan de Vrij? Welnee. Die doet gewoon zijn werk, en zelfs in het blauwzwarte tenue waarin vuil voetbal is uitgevonden kun je hem nog geen gore voorstopper noemen. Bij het Nederlands elftal is dat in de afgelopen jaren enkel goed voor een plek op de bank.
Met Virgil en Matthijs de Ligt heeft Nederland de beschikking over twee uitstekende centrumverdedigers, met Koeman een bondscoach die achterin niet met drie gaat spelen. Gewoon onverstoorbaar doorvoetballen dus, en wie weet wat ervan komt.
