Richting het EK 2020 schreef Jan Willem Spaans een twintigtal portretten van spelers van het Nederlands elftal. Met een jaar vertraging gaat Oranje, onder een nieuwe bondscoach, op jacht naar een tweede EK-kroon. Tot het begin van het toernooi lichten we iedere maandag een hoofdrolspeler uit. We trappen af met Georginio Wijnaldum, die op weg lijkt van Liverpool naar FC Barcelona.
Bikkelharde knokker met glimlach
Georginio Wijnaldum belichaamt Rotterdam op zijn allerbest. Goedlachs, sportief, multicultureel en met schier oneindige veerkracht. Al in zijn thuisbasis Schiemond, een wijk of liever een eigen stadje binnen de Maasstad, was zijn glimlach overal bekend. Een hechte, maar moeilijke wijk waar criminaliteit, vaak drugsgerelateerd, altijd een optie lijkt. Anthony Fernandes, een van Wijnaldums beste vrienden, werd op 4 mei 2012 om het leven gebracht na een drugsconflict. De gemeenteraad beslist in al haar wijsheid om er in de jaren ’90 ook nog een prostitutiezone in de buurt te plaatsen. Tegelijkertijd levert de wijk ook genoeg succesverhalen: wie het hier uithoudt, is wél gehard.
Wijnaldum wordt er grootgebracht door zijn oma en het voetbalpleintje voor de deur. Verder dan dat mag de kleine Gini niet komen, waarschuwt grootmoeder. Alsof hij zou willen. En hij en zijn broertje Giliano, ook profvoetballer, moeten voor het donker thuis zijn. Om genoeg te voetballen moet je winnen. Heel Schiemond komt op het pleintje en de winnende ploeg blijft staan. Wie verliest, moet uren wachten op een herkansing. Al op zevenjarige leeftijd lijft Sparta hem in.
Van Sparta naar Feyenoord
De jeugdopleiding van de Kasteelclub levert Wijnaldum de regelmaat en discipline op die hem zo van pas zal komen. Drie kwartier, te voet. Iedere dag. Er rijdt wel een tram, maar die stopt liever niet in Schiemond en zit sowieso vol heroïnegebruikers, verklaren bewoners van toen. Nee, oma loopt iedere dag mee. Op Spangen zien ze een uitzonderlijk talent. Niet te houden voor Sparta. De club doet een ultieme poging om te voorkomen dat hun parel uitgerekend naar ‘zuid’ vertrekt, Spartaanse codetaal voor het aan de overkant van de Maas spelende Feyenoord.
Elftalleider Kenneth Butter, volgens Wijnaldum zijn tweede vader, belt naar Ajax. De Amsterdammers weigeren zodat Feyenoord het buitenkansje oppikt. Dan gaat het snel: op 8 april 2007 debuteert Wijnaldum, 16 jaar en 148 dagen oud, in Feyenoord 1. Jonger dan voorbeeld Clarence Seedorf. Het zijn zware tijden, onder Erwin Koeman verliest de ploeg thuis met 0-4 tegen FC Groningen. In Almelo 4-1, in Heerenveen 5-1. Als we drie jaar in de tijd vooruitspringen wordt het nog erger: PSV – Feyenoord, 10-0. Aan het eind van het seizoen kwetst Wijnaldum de aanhang van Feyenoord met zijn overstap naar datzelfde PSV.
Via Eindhoven en Newcastle naar Anfield
Natuurlijk is de overstap sportief te verklaren en financieel is het noodlijdende Feyenoord ongetwijfeld geholpen met de Brabantse miljoenen, maar leg dat de fanatiekste kameraden maar eens uit. Ook de fraaie donatie die Wijnaldum aan de Feyenoord-jeugdopleiding deed, kan hen niet vermurwen. Bij PSV groeit Wijnaldum mee met de ploeg die uiteindelijk in 2015 met enorme overmacht de landstitel wint. Het levert meerdere spelers een mooie transfer op. Wijnaldum, basisspeler in de bronzen WK-ploeg van Oranje, moet het doen met Newcastle United.
Na acht jaar Eredivisie is een vervolgstap gewoon nodig. De passage in Noordoost-Engeland blijft tot een seizoen beperkt. Aan de boorden van de Tyne degradeert de trots van de stad, ondanks elf goals van Wijnaldum. Jürgen Klopp heeft de dynamische, energieke middenvelder op de korrel gekregen. Net als in Eindhoven, groet hij ook in Liverpool mee met een steeds sterkere ploeg. Telkens als Klopp een andere middenvelder aanschaft, klinken de stemmen. Dit is toch het eind van Wijnaldum in de ploeg? Ha. Achter de glimlach gaat een eeuwige verbetenheid plaats. Niet lullen maar poetsen. Niemand zet hem zomaar uit het elftal.
Als Klopp hem voor de halve finale-return tegen FC Barcelona toch passeert, zie je de furie in zijn ogen. Hij valt in en scoort meteen twee keer. Met hem in de startelf volgt in de finale de bekroning: de Cup met de Grote Oren. Op die zoete eerste junidag van 2019 in Madrid worden alle opofferingen beloond. Deze is voor oma Francien. En voor Anthony. Voor Schiemond.
